انجمن‌ها

مسیرهای مختلفی را می‌توان در این بحث ادامه داد - با اجازه من توضیحات اولیه را مختصر می‌کنم و ادامه توضیحات را به پرسش‌های بعدی موکول می‌کنم

از نظر فنی، سرور نوسا یک Transactional Component است که به صورت یک COM+ Package در سیستم نصب می‌شود و فعالیت می‌کند. این، یک نرم‌افزار است که قادر است در یک محیط کنترل شده کار کند. محیطی با مشخصاتی مثل

ایجاد سرویس دهنده به صورت چندتایی - امکان این وجود دارد که تعدادی سرویس دهنده به همراه هم وجود داشته باشند و به کاربران سرویس دهند.
ایجاد در زمان لزوم - هر زمان که کاربری با سرور کار داشت، اگر از قبل یک سرویس دهنده موجود نبود، یک نسخه جدید آماده می‌کنیم و در اختیار کاربر قرار می‌دهیم.
Pooling - حفظ سرویس دهنده‌هایی که کارشان تمام شده برای استفاده توسط کاربران بعدی
فعال کردن در زمان لزوم - هر یک از سرویس دهنده‌هایی که pool شده‌اند با تشریفات خاصی در زمان لازم فعال می‌شوند و به کاربر سرویس می‌دهند.
Transaction Support - هر سرویس دهنده تمام سرویس خود را یا به صورت موفقیت‌آمیز به پایان می‌رساند و یا "هیچ" تاثیری در سیستم ایجاد نمی‌کند - یعنی اگر در یکی از مجموعه عملیاتی که انجام می‌دهد با خطا مواجه شود، ترتیبی می‌دهد که عملیات قبلی آن مجموعه (که انجام شده‌اند) هم بی‌تاثیر شوند.
Access Control - اطلاعات امنیتی کاربری که از ابتدا منجر به ایجاد یا فعال شدن سرویس‌دهنده شده است در اختیار است - مثلا برای اطلاع از اینکه در هر پایگاه اطلاعاتی چه امکاناتی دارد

مجموعه این ویژگی‌های باعث می‌شود که بتوانیم از صحت و سلامت اطلاعات با درصد بیشتری اطمینان داشته باشیم و مشکلات کاربران به جای اینکه مربوط به عدم تطابق مانده با ریزعملیات باشد (همانند سیستم‌های رقیب) این باشد که Sessionهای قبلی باز می‌مانند.

اما از نظر معماری سیستم، استفاده از یک سرور که با تکنولوژی گفته شده پیاده شده باشد، این امکان را فراهم می‌کند که بتوانیم یک Client بدون ارتباط با پایگاه‌های اطلاعاتی درست کنیم. امکانات ارتباطی با SQL Server را در هر Client لازم نداشته باشیم. SQL Server را برای تمام کاربران سیستم (به جز کاربری که سرور از آن استفاده می‌کند) ممنوع کنیم. قوانین حاکم بر داده‌ها را به صورت دقیق در COM+ Server پیاده کنیم و باز امنیت و یکپارچگی داده‌ها را بیشتر تامین کنیم.

تمام آنچه در مورد سرور نوسا گفتیم مربوط به سیستم جامع یکپارچه است و برای هدیه صدق نمی‌کند.

سرورهای ما در نسخه 3/02 به دو گونه (LPT و USB) توسط Admin قابل نصب هستند. از نسخه 3/03 گونه USB برای Windowsهای 64 بیتی هم اضافه خواهند شد.

منتظر ادامه پرسش‌ها هستم

ارادت

با توجه به مواردی که ذکر کردید (البته دراین زمینه نیازبه مطالعه فراوان دارم ) اگر سیستم به صورت سینگل طراحی می شدآیا بازهم نیازی به سرورنوسا بود؟

نه، این داستان‌ها اکثرا در شبکه معنی پیدا میکنه که به هر حال طراحی اولیه سیستم ما مبتنی بر اون بوده

البته همین معماری را می‌توان در یک سیستم تک‌کاربره هم پیاده کرد. نصب سرور ما نسبتا ساده است و اگر آزاری در Windows نباشه برای یک استفاده کننده هم مشکلی به وجود نمیاره. البته تنها فایده‌ای که این جور نصب سرور برای این نوع کاربران داره، قابلیت ارتقای آنی سیستم آنها به چندکاربره است.

در سیستم هدیه هم عملا سرور و Admin و Client را با هم ترکیب کردیم - به این ترتیب معماری سیستم را تغییر اساسی ندادیم و روال‌ها هم همان هستند که در سیستم اصلی داریم.

سئوالی که با ورود نسخه 302 برایم پیش آمد این بود که چرا حجم سرور با ورود این نسخه افزایش پیدا کرد؟

اتفاقا بیشتر اندازه در سیستم‌های ما مربوط به نقش و نگار User Interface است و از آنجا که سرور UI ندارد، همواره حجم ناچیزی داشته است. اندازه سرور ما الآن فقط 2MB است. با 301 فرقی نکرده است. متوجه نشدم اندازه چه چیزی را می‌فرمایید.

منظورم نسخه 302 نسبت به 203 است که درنسخه 203 حجم آن 1.7MB ولی درنسخه 302حجم آن 2.08MB شده است.

حالا این 380 کیلو بایت ناقابل را به ما ببخشید - از نسخه 203 تا 302 خیلی امکانات به سیستم اضافه شده‌اند - برنامه‌هایی در سرور نوشته شده‌اند - سرور نوسا بخش بسیار مهمی از محصول ما است و قسمت‌های مهم و حساس سیستم عملا در این سرور نوشته می‌شوند. تمام بهنگام سازی‌های داده‌ها توسط کدهایی که در سرور نوشته می‌شوند انجام می‌شود. پایگاه اطلاعاتی پایه ما از دست کاربران محترم سر به بیش از 60MB زده است. 0.38 برای سرور قابل صرف‌نظر است.

جناب آقای مومنی
اصلاً و ابداً قصد جسارت نداشتم ، فقط می خواستم بدانم که آیاحجم سرور نوسا ارتباط مستقیمی با حجم برنامه دارد یا اینکه خودش مستقل است که فرمودید "برنامه‌هایی در سرور نوشته شده‌اند "

ممنون

بله همینطور است - اصلا سرور نوسا نرم‌افزاری است که خودمان نوشته‌ایم در مقایسه با مثلا SQL Server که یک نرم‌افزار آماده است.

زنده باشی

در صحبت هایتان دربحثPooling فرمودید "حفظ سرویس دهنده‌هایی که کارشان تمام شده برای استفاده توسط کاربران بعدی" می خواستم بدانم تا چه زمانی این کار انجام میشود؟اگر کاربری وارد برنامه نشود تکلیف این سرویس دهنده ها چه می شود؟

تا زمان قطع فعالیت سرور باقی می‌مانند.

آقای مومنی، در صورت امکان، توضیح مختصری در مورد Com و Com+ و ِ Dcom بدهید.
با تشکر.

داستان COM و DCOM و COM+

Component Object Model در ادامه Distributed و بالاخره حالت افزوده

هدف اصلی این است که برنامه‌ای با ویژگی‌های خاصی نوشته شود که به صورت یک Object با ساختار Component در سایر برنامه‌ها قابل استفاده باشد. منظور این است که ترکیبی از فرآینده‌ها، اطلاعات و رفتارها در یک بسته آماده شوند. مثلا یک مجموعه نرم‌‌افزاری برای کار با XML را درنظر بگیرید: این، قادر است اطلاعات یک XML را درخود نگهداری کند - انواع و اقسام فرآیندها مثل ویرایش، load کردن یا ذخیره کردن را پیاده کرده است - در موارد خاص رفتارهایی دارد و اصطلاحا رخدادهایی را به برنامه استفاده کننده از Component اطلاع می‌دهد مثلا می‌گوید که عمل Load تمام شد یا مواردی از این قبیل.

COM تکنولوژی Microsoft برای این جور کاربردها است. مدل بسیار معروف COM، همان ActiveX است که برای همه آشناتر است. بسیاری از امکانات Windows و IE و حتی نرم‌افزارهایی مثل Office با همین نکنولوژی پیاده شده‌اند. وقتی در Office در یک Document اصطلاحا Object درج می‌کنید، عملا مشغول درج یک ActiveX در Document خود هستید. فهرستی از موارد قابل درج که همگی در Windows ثبت شده‌اند برای انتخاب بازنمایی می‌شود و ...

تا اینجا عرض می‌شود که سرور نوسا اصولا یک COM است.

اما کاربرد جالب‌تر این سوژه در شبکه پیش می‌آید، آنجا که یک مجموعه نرم‌افزاری به صورت یک یا چند Component نوشته شده باشد و بخواهیم همین مجموعه را توسط برنامه‌های دیگری که در رایانه‌های دیگری در شبکه به هم متصل هستند استفاده کنیم. یعنی برنامه سرویس دهنده (سرور) در یک رایانه اجرا شود و خدماتش را به سایر برنامه‌ها ارائه نماید. اصل داستان همان است که پیش از این گفتیم اما امکاناتی برای تشخیص رایانه حاوی سرور و نیز هدایت درخواست‌ها به سرور و اخذ پاسخ هم به داستان اضافه می‌شود. به علاوه داستان‌های امنیتی استفاده از این COM در شبکه نیز تا حدی به مطالب قبلی اضافه می‌شوند. این، همان است که به Distributed COM یا همان DCOM معروف است. عمده نکات قابل توجه در مورد DCOM شناسایی سرور، کاربری که برنامه DCOM با آن کار می‌کند، کاربری که به برنامه DCOM دسترسی دارد و از این قبیل می‌باشند.

تا اینجا هم معلوم است که سرور نوسا در واقیع یک DCOM نیز هست.

توضیحات مربوط به COM+ را عموما در پاسخ اولیه به همین پست داده‌ام. به تمام آنچه در اینجا گفته شد، مطالب اولیه را هم اضافه کنید. COM+ یک DCOM است با مشخصات اضافی از قبیل پشتیبانی Transaction و مانند آن که در بالا شرح داده شد.

DCOM Config بستر شبکه‌ای COM+ را تنظیم می‌کند که حتما گذر دوستان پشتیبانی به آن حوالی رسیده است. تنظیمات اختصاصی COM+ هم از طریق Component Services انجام می‌شود. هر COM+ Application حاوی تعدادی Component است که در فایل(های) اجرایی (exe یا dll) قرار دارند. سرور ما هم که معرف حضور دوستان هست

AccXPComPlus Object در AccXPSrv.dll نصب شده به عنوان Nosa XP Accounting Server Application

باتشـــــــــــــــــــــــکراز آقای مومنی و آقای صادقی

از آقای مومنی به خاطر ارائه این اطلاعات ممنونم .