انجمن‌ها

نسخه 202 در تاریخ 1386/05/21 آماده شد و شامل امکانات زیر می باشد :

 

استفاده از SOAP براي اتصال به سرور

اتصال client به سرور تا اين نسخه فقط از طريق DCOM (و به عبارتي COM+) ميسر بود. اين طريق اتصال در شبكه‌هاي گسترده يا اتصال از طريق internet معمولا با مشكلات زيادي همراه مي‌باشد (معمولا پورت‌هاي مورد نياز براي اتصال COM+ مسدود مي‌باشند). پروتكل ديگري به نام SOAP وجود دارد كه فقط از امكانات اتصال http براي تبادل داده‌ها بين client و سرور استفاده مي‌كند.

در اين نسخه يك سرور ديگر كه با پروتكل SOAP كار مي‌كند آماده كرديم. همچنين امكان اتصال client به اين سرور جديد نيز فراهم شد. در صورتي كه سرور نصب شده باشد، براي اتصال از طريق SOAP كافي است از گزينه‌اي كه به همين منظور در محاوره login تعبيه شده است استفاده كنيم. اين گزينه در صفحه تنظيمات قرار داده شده است. تعيين سرور SOAP نيز همانند تعيين سرور COM+ با نام رايانه سرور (يا آدرس ip) ميسر مي‌باشد. هر بار تغيير گزينه "اتصال از طريق SOAP" منجر به حذف فهرست سيستم‌هاي اطلاعاتي مي‌شود و بايد دوباره از تكمه "اخذ فهرست" استفاده شود.

سرور SOAP نياز به "نصب" دارد (همانطور كه سرور اصلي سيستم نيز بايد توسط برنامه admin نصب شود). اين سرور به صورت مستقل كار نمي‌كند بلكه به صورت پل ارتباطي بين يك client و سرور COM+ عمل مي‌نمايد. نصب اين سرور فقط برروي رايانه‌هاي مجهز به IIS ميسر است. امكان نصب اين سرور درadmin پيش‌بيني شده و در صورت استفاده از admin براي نصب اين سرور، سرور SOAP برروي همان رايانه‌اي كه SQL Server و COM+ Server نصب شده‌اند، نصب خواهد شد. نصب سرور SOAP توسط گزينه جديدي كه در admin تعبيه شده است ميسر است: "تنظيمات سرور SOAP". نصب سرور، حذف سرور، قطع موقت عمليات سرور و تنظيم Authentication Method، همگي از طريق همان محاوره انجام مي‌شوند.

سرور SOAP در واقع يك ISAPI Web Service است كه به صورت يك Virtual Directory در IIS نصب مي‌شود. قاعدتا نيازي به درگيري شدن با IIS نخواهيم داشت، اما در صورت نياز مطلع باشيد كه نام اين VDir، AccXPSOAP است و محل فيزيكي آن در يك دايركتوري به نام Acc XP\Server\SOAPServer است. يك dll به نام ثابت AccXPSOAPServer در اين دايركتوري تشكيل مي‌شود.

 در يك سناريوي ديگر، ممكن است نياز داشته باشيم به اينكه سرور SOAP در يك رايانه مستقل از رايانه سرور اصلي نوسا نصب شود. مثلا در شبكه‌هايي كه داراي fire wall مركزي هستند، معمولا رايانه سرور اصلي نوسا را در قسمت داخلي شبكه قرار مي‌دهند. اگر سرور SOAP را نيز برروي همان رايانه نصب كنند، كماكان آن سرور از رايانه‌هاي بيرون از شبكه داخلي (از پشت fire wall) ديده نخواهد شد. يك راه حل قابل تصور اين است كه رايانه مجزايي را در قسمت بيروني شبكه به سرور SOAP اختصاص دهيم و ترتيبي دهيم كه فقط آن رايانه به صورت اختصاصي سرور اصلي نوسا را ببيند. به اين ترتيب clientهايي كه از بيرون شبكه قصد كار با سيستم را داشته باشند، مي‌توانند از طريق SOAP (و http) به رايانه سرور SOAP متصل شوند.

براي پياده‌سازي چنين راه حلي، يك ابزار مجزا براي نصب سرور SOAP برروي رايانه مجزا فراهم شده است. اين ابزار در CD نصب برنامه در فولدر SOAPXPStdAlone قرار داده شده است و از همان محل نيز قابل اجرا است. اين برنامه فقط حاوي يك محاوره اصلي است و تمام user interface آن نيز انگليسي است (تا درگير فارسي بودن رايانه سرور SOAP نباشيم). امكانات مشابه admin شامل Install، Uninstall و Unload در آن تعبيه شده است.

لازم است تا ابتدا يك دايركتوري مناسب براي نصب سرور SOAP ايجاد كنيد (با نام و مكان دلخواه) و برنامه SOAPSrvConsole را از CD نصب، اجرا نماييد. اين برنامه قادر است سرور SOAP را براي تمام نرم‌افزارهاي نوسا نصب نمايد. كافي است نرم‌افزار موردنظر (در اينجا AccXP) و مسير VDir را تعيين نماييد. به جز اين، نام رايانه حاوي سرور اصلي نوسا و روش Authentication را نيز بايد تعيين كنيد. روش‌هاي Authentication در اين برنامه كاملا شبيه به IIS تعبيه شده‌اند. clientها براي اتصال به اين سرور، بايد نام يا آدرس ip رايانه حاوي سرور SOAP را به جاي رايانه اصلي نوسا وارد نمايند. فعال شدن سرور SOAP مستلزم فعال كردن قفل سخت افزاري سيستم است (البته همان يك قفلي كه در سرور اصلي نصب مي‌شود).

 

انتقال موجودي كالاها به صورت فايل صادره و فراخواني در برگه انبارگرداني

در سيستم‌هايي كه عمليات انبار در بين دو سيستم اطلاعاتي مجزا از هم راهبري مي‌شوند (مثلا يك سيستم مقداري-تعدادي و يك سيستم ريالي)، لازم است تا تمهيدات مختلفي براي انتقال اطلاعات وارد شده از يك سيستم اطلاعاتي به ديگري انديشيده شوند. از قبل امكان انتقال كالاها و برگه‌ها با استفاده از فايل صادره در سيستم مهيا شده بود. در انتهاي دوره، عموما با فرآيند انبارگرداني مواجه هستيم. حاصل اين فرآيند، تغيير موجودي كالاها و رسيدن به مقادير موجودي شمارش شده مي‌باشد. در سيستم‌هاي دوتكه‌اي، انبارگرداني فقط در يكي از سيستم‌هاي اطلاعاتي انجام مي‌شود. لازم است تا تاثيرات انبارگرداني به صورت مناسب به سيستم ديگر اعمال شود.

بهترين روش براي اعمال انبارگرداني، شبيه‌سازي كل فرآيند انبارگرداني در سيستم مقصد مي‌باشد. به اين منظور، امكان جديدي براي تشكيل فايل صادره از "موجودي" كالاهاي يك سيستم اطلاعاتي ايجاد كرديم. در سيستم اطلاعاتي مبداء مي‌توانيم پس از خاتمه عمليات انبارگرداني، فايل صادره‌اي از موجودي كالاها ايجاد كنيم.

از طرف ديگر ترتيبي داده‌ايم كه برگه انبارگرداني توانايي فراخواني و پردازش فايل صادره از موجودي كالاها را داشته باشد. در اين فرآيند، مقادير موجودي كالاها در سيستم اطلاعاتي مقصد با مقادير منعكس در فايل صادره مقايسه مي‌شوند و رخدادهاي كسري و مازاد انبارگرداني در برگه مزبور درج مي‌شوند. در نهايت وضعيت سيستم مقصد، شبيه وضعيت يك سيستم انبارگرداني شده خواهد شد.

هم در ايجاد فايل صادره و هم در زمان فراخواني آن در برگه انبارگرداني دقيقا به تفكيك موجودي كالاها به بچ و نيز مرجع شناسايي ويژه توجه مي‌شود. بهاي رخدادهاي مازاد انبارگرداني با تقسيم به نسبت از بهاي مندرج در فايل صادره محاسبه مي‌شود – كه البته قابل اطمينان نيست و حتما لازم است تا طبق معمول بهاي رخدادهاي مازاد توسط كاربر بازبيني و احيانا اصلاح شود. در فراخواني فايل صادره، مي‌توان فقط كالاهاي يك محدوده يا كالاهايي كه كد آنها از يك الگوي خاص پيروي مي‌كنند را لحاظ كرد.

 

اقل بهاي تمام شده و خالص ارزش فروش (بهاي نرمال)

مطابق بند 4 از استاندارد حسابداري شماره 8 (حسابداري موجودي مواد و كالا): "موجودي مواد و كالا بايد بر مبناي اقل بهاي تمام شده و خالص ارزش فروش اندازه‌گيري شود". البته اين بند خيلي زياد مورد توجه قرار نمي‌گيرد –به اين دليل كه در اكثر موارد بهاي تمام شده كمتر از خالص ارزش فروش است. از طرف ديگر در كل سيستم، ما همواره در حال محاسبه بهاي تمام شده كالاهاي موجود در انبار هستيم. شايد براي برخي از كالاها، نياز به توجه به بند فوق مطرح باشد. راه حلي كه به نظر ما رسيد، تنظيم تعدادي "رخداد نقل و انتقال با تغيير بها" براي كالاهاي مزبور مي‌باشد.

فرض كنيد از يك كالا 10 واحد به بهاي كل 10.000 ريال موجود داريم و خالص ارزش فروش اين كالا 600 ريال به ازاي هر واحد باشد. مي‌توانيم هر 10 واحد كالا را در يك رخداد نقل و انتقال با تغيير بها خارج كنيم و سپس همان 10 واحد را با بهاي جديد به عنوان طرف نقل و انتقال درج نماييم. عملا بهاي موجودي كالا در سيستم را بهنگام كرده‌ايم.

به اين منظور يك گزينه جديد در منوي "افزودن" برگه نقل و انتقال تعريف كرده‌ايم: "تبديل بهاي كالاها به اقل بهاي تمام شده و بهاي نرمال". از همين عنوان، چنين برمي‌آيد كه در اين فرآيند، از بهاي نرمال به عنوان خالص ارزش فروش استفاده كرده‌ايم. براي كالاهايي كه از نظر كاربر داراي اهميت اينچنيني هستند، مي‌توانيم بهاي نرمال را تعيين كنيم و سپس از امكان مذكور استفاده نماييم. روش كار چنين است: فقط كالاهايي كه براي آنها بهاي نرمال تعيين شده باشد پردازش مي‌شوند. در بين اين كالاها فقط كالاهايي كه بهاي موجودي آنها بيشتر از حاصل ضرب مقدار موجودي در بهاي نرمال باشد پردازش مي‌شوند. امكان محدود كردن كالاها با محدوده و الگوي كد يا مجموعه نيز تعبيه شده است. زوج رخدادهاي نقل و انتقال و طرف نقل و انتقال به صورتي كه قبلا شرح داديم براي كالاهاي مزبور تنظيم مي‌شوند.

 

خلاصه حساب دريافتي، پرداختي و موجودي

اين گزارش كه در سيستم PPM به صورت مستقل وجود داشت در XP به صورت گونه‌اي از تراز 8 ستوني پياده‌سازي شده است. با انتخاب آخرين گزينه "نوع گزارش" در يك تراز 8 ستوني، با محاوره‌اي براي اخذ اين گزارش مواجه خواهيد شد. اين گزارش برمبناي 3 مجموعه حساب دريافتي، پرداختي و موجودي كار مي‌كند. در صورتي كه مجموعه‌ها به صورت مناسب تعريف شده باشند، جمع جبري دريافتي و پرداختي مساوي جمع حسابهاي موجودي خواهد شد.

درصورتي كه تراز 8 ستوني با "پردازش ويژه افتتاحيه" محاسبه شده باشد (حالت پيش‌فرض)، پردازش اختصاصي براي تفكيك مانده سال قبل دريافتي‌ها نيز انجام مي‌شود. مانده مزبور از اسناد افتتاحيه بدست مي‌آيد. در صورتي كه تفكيك مزبور موردنظر نباشد، كافي است پردازش ويژه افتتاحيه را در تراز غيرفعال نماييد.

فرم‌هاي استاندارد نمايش و چاپ اين گزارش همانند فرم‌هاي متداول در سيستم‌هاي دولتي تعريف شده‌اند – با اين همه امكانات قابل  ملاحظه‌اي براي تنظيم دقيق ستون‌ها در حين تعريف فرم‌هاي گزارش تعبيه شده است (در تعريف ستون‌ها يك tab sheet با عنوان "يكي از انواع گردش و مانده" در اختيار خواهد بود).

اين گزارش فاقد شرايط و ترتيب مي‌باشد – با توجه به موازنه بودن حسابهاي مجموعه نمي‌توانيم با شرايط، برخي از آنها را حذف كنيم و ترتيب هم همواره ترتيب سطرهاي مجموعه مي‌باشد. در محاوره ابتدايي گزارش فقط مجموعه‌ها و كنترل ظهور حسابهاي هر مجموعه را خواهيم داشت. در حين ملاحظه گزارش، امكانات استاندارد ترازها (ملاحظه دفتر، خلاصه عمليات و يا تحليل) را به صورت جداگانه براي حسابهاي دريافتي، پرداختي يا موجودي در اختيار خواهيم داشت – به اين منظور 3 تكمه "ملاحظه" در صفحه قرار داده شده‌اند.

 

پيگيري مدارك دريافت و پرداخت

در سيستم دريافت و پرداخت، گزارش‌هاي تحليلي مهمي داريم كه به نام تفكيك به مدارك به صورت سرجمع پياده‌سازي شده‌اند. اين گزارش‌ها براي حساب، تفصيلي و نهاد دريافت و پرداخت قابل اخذ مي‌باشند. پيگيري مدارك دريافت و پرداخت با استفاده از همين گزارش‌ها قابل انجام است. مثال‌هايي را براي اين پيگيري‌ها مطرح مي‌كنيم: براي بدست آوردن فهرست مدارك دريافتني كه سررسيد شده‌اند و بايد براي وصول به بانك واگذار شوند، مي‌توانيم از تفكيك حساب اسناد دريافتني يا نهاد مدارك موجود در يك صندوق خاص استفاده كنيم. در اين گزارش بايد علاوه بر كد حساب (يا نهاد)، محدوده تاريخ سررسيد را با توجه به تاريخ روز تعيين نماييم. نيز ترتيبي دهيم كه عمليات فاقد مدرك، مدارك فاقد مانده، عمليات فاقد سررسيد در گزارش ظاهر نشوند؛ عمليات سررسيد گذشته در گزارش ظاهر شوند و عمليات سررسيد آينده به صورت سرجمع (فقط جهت اطلاع) ظاهر شوند. تمامي اين تنظيمات را مي‌توانيم با استفاده از محاوره گزارش تحليلي مربوط انجام دهيم.

در يك مثال ديگر، براي بدست آوردن فهرست مداركي كه قبلا به بانك واگذار كرده‌ايم و قرار است وصول شده باشند به صورت مشابه عمل خواهيم كرد، اما از حساب اسناد در جريان وصول يا نهاد مدارك واگذار شده به يك بانك خاص استفاده خواهيم كرد. به صورت مشابه، در يك مثال ديگر مي‌توانيم فهرست مدارك پرداختني سررسيد شده را نيز بدست آوريم. يعني چكهايي كه به ديگران داده‌ايم و امروز (يا همين امروز يا فردا) بايد نقد شوند.

همانطور كه اشاره كرديم، براي بدست آوردن اين گزارش‌ها امكانات لازم در نرم‌افزار وجود دارند – اما اشكال در تعدد اين گزارش‌ها و تركيب‌هاي مختلف پارامترها براي اخذ آنها است. فرض كنيد يك شركت 2 صندوق براي نگهداري اسناد دريافتني دارد كه آنها را براي وصول به 5 بانك واگذار مي‌كند و از همين 5 بانك نيز چك سررسيد‌دار صادر مي‌كند. كاربر بايد درهر روز 12 گزارش مختلف را تنظيم و دريافت نمايد كه كار دشواري است.

مجموعه امكاناتي تحت عنوان "پيگيري مدارك دريافت و پرداخت" براي كاربر فراهم شده است تا بتواند پارامترهاي گزارش‌هاي موردنظر خود را يكبار تنظيم نمايد و تنظيمات را در سيستم اطلاعاتي ذخيره نمايد. هر يك از اين مجموعه تنظيماتي كه انجام داده است به صورت يك menu item براي انتخاب و اجراي مستقيم در اختيار خواهند بود. اين تنظيمات شامل گونه گزارش تفكيك به مدارك (حساب، تفصيلي يا نهاد – همواره به صورت سرجمع)، كد موضوع گزارش (مثلا كد حساب)، محدوده تاريخ سررسيد و ساير تنظيمات مشترك در محاوره‌هاي مربوط مي‌باشند.

يك گزينه جديد (به صورت submenu) در منوي تحليل با همان عنوان ملاحظه مي‌شود كه در شروع كار، فقط داراي يك گزينه "تعريف گزارش‌ها" مي‌باشد. با اين گزينه، محاوره تعريف گزارش‌هاي پيگيري مدارك دريافت و پرداخت احضار مي‌شود. محاوره مزبور شبيه محاوره تعريف روال‌هاي دريافت و پرداخت يا محاوره تعريف فرم‌هاي چاپي گزارش‌ها مي‌باشد. خصوصيت مشترك اين سيستم‌ها، تعريف موجوداتي است كه مشخصات آنها در يك درخت تعريف مي‌شوند و در آن، هر سطر، تعاريف سرگروه خود را به ارث مي‌برد.

هر يك از سطرهايي كه در اين درخت تعريف مي‌كنيم، به يك گزينه در زير submenuي "پيگيري مدارك دريافت و پرداخت" تبديل خواهند شد. سطرهاي سرگروه خود به submenu تبديل مي‌شوند. اين وضعيت، در كنار امكان ارث بري هر سطر از سرگروه خود، سيستم جالبي را براي تعريف گزارش‌هاي نهايي بوجود مي‌آورد؛ مثلا مي‌توان يك submenu براي پيگيري اسناد پرداختني تعريف كرد و در زير آن اسناد پرداختني عهده حساب‌هاي بانكي مختلف را قرار داد. پارامترهاي عمومي، مثل انواع و ماهيت مدارك يا وضعيت سررسيد در سرگروه تعريف مي‌شوند و كد حسابها يا نهادهاي موضوع گزارش در هر يك از زيرگروه‌ها مشخص مي‌شوند.

تعريف هر گزارش پيگيري با تنظيم تعدادي پارامتر براي گزارش‌هاي تفكيك به مدارك دريافت و پرداخت انجام مي‌شود. موضوع گزارش مي‌تواند يك حساب، يك تفصيلي يا يك نهاد باشد. به ازاي هر حالت، بايد كد حساب يا تفصيلي يا نهاد نيز تعيين شود. در حالت تفصيلي، مي‌توان علاوه بر كد تفصيلي، يك كد حساب نيز معلوم كرد (روش استاندارد اخذ گزارش‌هاي مبتني بر تفصيلي). قسمت عمده پارامترها همان است كه در گزارش‌هاي تحليل داشته‌ايم – انواع و ماهيت‌هاي مدارك، محدوده سررسيد، لحاظ كردن زمان انتظار، نحوه ظهور و پردازش عمليات فاقد مدرك يا فاقد سررسيد يا سررسيد گذشته و آينده يا مدارك فاقد مانده.

معمولا اين علاقه وجود دارد كه به محض انتخاب گزينه مربوط به يك گزارش پيگيري تعريف شده، فهرست مداركي كه نياز به پيگيري دارند؛ بلافاصله ظاهر شود. بوجود آوردن اين وضعيت نياز به توجه به برخي نكات خاص در حين تعريف پارامترها دارد. اين نكات عبارتند از:

در حين تعريف گزارش‌هاي پيگيري مدارك دريافت و پرداخت، امكان (پيش)نمايش گزارش تعريف شده در محاوره در اختيار قرار دارد. در ضمن تا زماني كه مشغول تعريف گزارش‌ها هستيم، submenuي اصلي پيگيري مدارك به صورت غيرفعال درخواهد آمد (وضعيت نهايي گزينه‌ها نامشخص مي‌باشند).

 

امكانات گسترش داده شده – حسابداري

 

امكانات گسترش داده شده – دريافت و پرداخت

 

امكانات گسترش داده شده – انبار