انجمن‌ها

می خواهم در این قسمت یک سری شرایط را برای دوستان توضیح دهم و در ادامه آن ضمن تاکید چند مطلب ، راه حل ارائه شده را مطرح کنم چون از نظر خودم موضوع جالبی بود .

داستان از آنجا شروع شد که کاری به بنده ارجاع خورد در خصوص نیاز به سرویس یک شرکت هواپیمایی برای آموزش گزارشگیری انبار ، بنده هم با تصور اینکه از آنجایی که این شرکت چند سال است از سیستم ما استفاده می کنند احتمالا نیاز به گزارشات پیچیده ای دارند به محل مراجعه کردم ، با تعجب فراوان دیدم که مدیر مالی فقط می خواهد بداند از کالای X چه تعداد موجودی دارد و چه میزان ارزش ریالی دارد . باور بفرمایید که نشد !!!!!

حال ببینیم چرا نشد و مشکلات چه چیزهایی بودند :

مشکل اول :
با باز کردن درخت کالا ، با کالاهایی مواجه شدم در حدود چند هزار قلم که نام همگی آنها نام انبار بود ( فرض بفرمایید لیستی از کالاهای عملیاتی همه با نام انبار نمونه )

با سوال از دوستان متوجه شدم که نام کالای آنها معادل فارسی ندارد و آنها قطعات فنی هستند و صرفا نام فارسی آنها نام انبار زده شده است و نام اصلی کالا در نام لاتین درج شده است .

پیشنهاد 1 : برای شرایطی که کالاها مانند مثال فوق نام فارسی ندارند و فقط نام لاتین دارند توصیه می شود همان نام لاتین را در نام فارسی کالا درج نماییم تا در گزارشگیری ها و سایر پنجره ها نیازی به تعویض تمامی فرمها نباشد و خلاصه نرم افزار از حالت استانداردی که حداقل خودمان به آن مسلط هستیم خارج نشود .

پیشنهاد 2 : حتما حتما و باز هم حتما استفاده از نام انبار در درخت کالاها کاری اشتباه است . ماهیت کالا ارتباطی به انباری که در آن قرار دارد ندارد فرض بفرمایید کالای الف در انبار a قرار دارد و همان کالای الف در انبار b نیز قرار دارد اگر قرار باشد نام انبار به عنوان سر فصل کالا مورد استفاده قرار گیرد اگر این کالا از یک انبار به انبار دیگر منتقل شود ناچاریم همان کالا را با همان ماهیت و همان نام 2 بار ( حداقل به تعداد انبارهایی که آن کالا در آن گردش دارد ) تعریف نماییم ، که حتما غلط است و گزارشگیری های بسیار ساده نیز پیچیده می شود . حتی در این حد که ما چه تعداد کالای الف داریم بدون توجه به انبار آن .

مشکل دوم :

اصل داستان از اینجا شروع می شود که :

در این شرکت هواپیمایی و احتمالا تمام شرکتهای مشابه نرم افزار دیگری در داخل آشیانه قرار دارد که علاوه بر کاری شبیه سیستم انبار کارهای تخصصی نگهداری و کنترل زمان مجاز پرواز برای هر فطعه و  باقیمانده زمان مجاز پروازی و دادن هشدار در زمان اتمام دوره فعالیت مجاز هر قطعه و ... را بر عهده دارد .
این سیستم ، سیستمی است که مهندسین پرواز و پرسنل کادر تعمیرات و .. از آن استفاده می کنند و عملا انبار مالی نیست . پس نیاز است که این دو سیستم یعنی نرم افزار فوق الذکر و نرم افزار نوسا به صورت موازی فعالیت داشته باشند . چرا که گزارشات یکدیگر را پوشش نمی دهند و برای مصارف خاص خود طراحی شده اند .
این نرم افزار تنها چیزی که متوجه می شود کد فنی کالاست و بس .
یعنی در این نرم افزار می گویند مثلا کد فنی a22f595vc را حواله بزنند و یا رسید کنند و ... هیچ اثری هم از نام کالا وجود ندارد .
مالی و سایر قسمتها این نام برایش قابل درک نیست نیاز دارد به نام تجاری کالا مثلا باید بداند که این کد فنی مربوط به یک pin است که شماره آن 5 است .
از انجایی که این دو سیستم در انتهای سال یا در بازه های زمانی مشخص با هم کنترل میشوند تا مغایرتهای یکدیگر را بر طرف سازند نیاز به وجه اشتراک برای شناسایی کالاهای یکسان دارند که همان شماره فنی است .

حال ادامه داستان :

با گرازشگیری از سیستم فوق با شرایط تعریف شده بالا از فیلد نام لاتین کالا مشخص شد که مثلا به ازاء کالایی با نام BOLT  بیش از 100 عنوان در قسمتهای مختلف کدینگ تعریف شده است که عملا در دنیای مالی یکی هستند و در دنیای فنی دارای شماره فنی های مختلف هستند . اینجا بود که مالی می خواست بداند چند عدد BOLT دارد اما چون این جنس به ازاء هر شماره فنی یکبار در سیستم تعریف شده بود با کدهای مختلف نمی توانست حتی این گزارش ساده را از سیستم اخذ نماید .

اما راه حل :

ارائه راه حل برای چنین شرکتهایی به این صورت خواهد بود که اولا ، تعریف فهرست کالا ها بدون توجه به ماهیت آنها بر پیچیدگی صورت مسئله می افزاید و کاری اشتباه است ، لذا قرار شد کدینگی مرتب و طبقه بندی شده تعریف نمایند به طوری که مثلا این کالای BOLT  یک کالای غیر عملیاتی و دارای زیر گروه باشد و زیر گروه آن به هر تعداد شماره فنی کالاهایی باشند عملیاتی که نام آنها همان شماره فنی کالا است .
در این حالت گزارش انبار مورد نظر مالی و مفهوم موجودی از لحاظ مالی یک سطح عقب تر از مفهوم آن از لحاظ فنی است یعنی اگر مالی گزارشی بخواهد از اینکه چه تعداد کالا دارد ( بدون توجه به شماره فنی ) همواره گزارشات خود را از یک سطح مانده به آخر کالاها در درخت اخذ می نماید و برای گزارشات مورد نیاز برای فنی و یا به عبارتی زبان مشترک دو سیستم و برگه های انبار گردانی همواره از کالاهای سطح آخر اخذ می شود که همان شماره فنی است و چیزی است که دو سیستم آن را متوجه می شوند .

یک اشتباه :

در کنار تمام موارد فوق دیده شد که مرکز مصرف برای رخداد های انبار یک فیلد توضیحی است نام هواپیما در آن درج می شود !!! و فیلد کد مرکز فقط درج می شود کد مثلا 1 و اصولا استفاده ای هم برای گزارشگیری از کد 1 وجود ندارد ، یا به عبارتی صرفا عبارتی را درج می نمایند که سیتسم اجازه دهد به سطر بعد بروند و نام مرکز مصرف اصلی که از آن گزارش داده می شود در یک فیلد توضیحی نوشته می شود ، مثلا به ازاء هر سطر نوشته می شود bravo A303 bs500 !!

پیشنهاد 3 : استفاده از فیلدهای توضیحی همانطور که از نام آن مشخص است فقط برای اطلاعات توضیحی که از اهمیت کمتر برخوردار هستند و گزارشگیری از آنها به صورت یکجا مفهوم خاصی ندارد مطلوب است و برای سایر موارد که مثلا اگر در مثال فوق بخواهیم بدانیم فلان هواپیما چه کالاهایی را مصرف کرده تا بتوانیم قیمت تمام شده هر پرواز را محاسبه نماییم  اصلا توصیه نمی شود و عملا کاری اشتباه است چرا که در صورت بروز اشتباه در تایپ نام در یک سطر آن را در گزارش بر اساس فیلد توضیحی نخواهیم داشت .