انجمن‌ها

سلام

از لطف شما ممنونم - همچنین از توضیحات جامعی که ارائه کردید؛ به فهم مسئله بسیار کمک می‌کند.

1) متاسفانه امکان ارتباط مراکز با انبارها را نداریم. این ارتباط، با اینکه در کاربردهای شما به ضورت خاص مطلوب است اما از نظر سیستمی اصلا توجیهی ندارد. اضافه کردن این امکان (اگر میسر باشد) پیچیدگی زیاد و زائدی را به سیستم تحمیل می‌کند که تاثیر آن از پیاده‌سازی و آموزش و عملیات پشتیبانی تا مثلا صدور و فراخوانی اطلاعات در فایل صادره مشاهده خواهد شد. پیشنهاد بنده در این موارد این است که کاربران کد انبارهای پرکاربرد را به خاطر داشته باشند و از سیستم درج عدد (که خیلی سریع‌تر است) استفاده نمایند.

2) مکانیزم تعیین و استفاده از انبار پیش‌فرض چنین است: در تنظیمات سیستم پیش‌فرض محتوای سطر (کالا یا خدمت) تعیین می‌شود. اگر این پیش‌فرض کالا باشد انبار هم دریافت می‌شود. اگر این پیش‌فرض خدمت باشد این امکان را داشتیم که انجام دهنده‌ی خدمت را هم به عنوان پیش‌فرض تعیین کنیم اما اولا متداول نیست که در سازمانی انجام دهنده‌ی خدمت پیش‌فرض داشته باشیم (که البته در سازمان شما وجود دارد) و ثانیا این انجام دهنده فقط در زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که پیش‌فرض کالا نباشد. درست است که در نظام شما در 99 درصد از مواقع انجام دهنده خاصی وجود ندارد اما فکر کنم در درصد زیادی از مواقع پیش‌فرض محتوای سطر باید کالا باشد. یعنی وجود انجام دهنده‌ی پیش‌فرض رافع مشکل نخواهد بود. مجددا استفاده از یک کد مرکز ساده و به خاطر ماندنی (مثل 1/1/1) و به خاطر داشتن آن پیشنهاد می‌شود.

3) شرح‌ها، به صورت کلی و اصولی همیشه حالت کمکی دارند و ویژگی‌های اجباری یا پیش‌فرض برای آنها تعریف نمی‌شود. این وضعیت را نمی‌توانیم در "کل" سیستم تغییر دهیم.

4) محاسبات درصد در قوانین مکمل بها در حالت کلی تا اندازه‌ای پیچیده است. البته طبق معمول ممکن است در کاربرد خاص شما اصلا پیچیده نباشد اما ما باید حالت کلی و موارد استفاده‌ی همه‌ی کاربران را درنظر آوریم. درصد ممکن است فقط روی بهای سطرهایی از فاکتور محاسبه شود که شرایط قانون را برآورده می‌کنند یا به صورت کلی روی بهای همه‌ی سطرها (مستقل از شرایط). به جز این اگر قوانین مکمل بها به صورت مکرر و متوالی در برگه آورده شوند، اینکه مبالغ قوانین قبلی باید در محاسبه‌ی درصد دیده شوند یا خیر هم مسئله‌ای است. پیاده‌سازی این رویه با تعریف 8 مرجع بها برای قوانین مکمل بها انجام شده است. این 8 مرجع هم ممکن است به جای دو بهایی که پیش از این گفتیم به عنوان مرجع و مبنای محاسبه‌ی درصد درنظرگرفته شوند. در تعریف قانون، سر فرصت، به این نکات توجه می‌شود و تنظیمات مناسب به عمل می‌آیند. اگر بنا باشد محاسبات را کاربری که برگه را تنظیم می‌کند انجام دهد، صرف دریافت عدد درصد برای انجام کار کفایت نمی‌کند و از طرف دیگر محاسبه‌ی مراجع پیش‌گفته در حین کار با برگه میسر نیست (این محاسبات به صورت متمرکز و در پاسخ به یک فرمان صریح انجام می‌شوند). با این همه، اگر فقط بهای کل سطرهای اصلی برگه مورد نظر باشد (بدون توجه به شرایط قانون و بدون توجه به سایر قوانین مکمل بهایی که در سطرهای قبلی فاکتور درج شده‌اند) می‌توان یک درصد از کاربر دریافت کرد. اما تصدیق بفرمایید که این شیوه، به عنوان بخشی از نظام عریض و طویل قوانین مکمل بهای برگه‌های فروش، مبتدیانه و غیرحرفه‌ای جلوه خواهد کرد. اگر این خواسته عمومیت داشته باشد و همکاران ما در پشتیبانی و فروش هم تایید کنند، در نسخه‌های بعدی برای پیاده‌سازی آن تلاش خواهیم کرد.

5) وقتی از یک گزارش یا برگه، گزارش دیگری را احضار می‌کنید، پارامترها و شرایط گزارش ابتدایی برای گزارش بعدی (احضار شده) هم لحاظ می‌شوند و طبیعی است که در این موارد از پیش‌فرض‌های سیستم استفاده نمی‌شود. مثلا فرض کنید در پیش‌فرض‌های سیستم گزارش از همه‌ی سال‌های مالی درخواست شده باشد. حال یک تراز می‌گیریم که فقط از اسناد یک ماه از سال مالی جاری تهیه شده باشد. هر گزارشی که از این تراز احضار شود حتما مربوط به سال مالی جاری و حتی مربوط به همان ماه تراز خواهد بود - یعنی مقادیر پیش‌فرض یا تنظیمات گزارش اولیه (در اینجا تراز) جایگزین می‌شوند. مقادیر پیش‌فرض فقط در حالتی استفاده می‌شوند که مستقیما یک گزارش را (از ابتدا) احضار نمایید. طبیعی است که اگر تنظیمات گزارش اولیه را تغییر نداده باشید (پیش‌فرض باقی مانده باشند) گزارش‌هایی که از آن احضار می‌شوند هم همان تنظیمات (پیش‌فرض) را خواهند داشت. مگر اینکه تنظیمات پیش‌فرض گزارش‌ها با هم متفاوت باشند. مثلا سند را همیشه برای یک بخش ملاحظه کنید که باعث می‌شود گزارش‌های احضار شده از سند نیز مربوط به همان بخش باشند.

امیدوارم به همه‌ی نکات پاسخ داده باشم
ارادت