انجمن‌ها

سلام

در حالت کلی این دو تعریف یکی هستند:

بهای تمام شده = 1000 عمر مفید 10
استهلاک هر سال 100

پس از سال اول، ارزش دفتری 900 عمر باقیمانده 9
استهلاک هر سال 100

اما ممکن است دارایی دستخوش رخدادهایی شود که بهای تمام شده یا عمر مفید (باقیمانده‌) را تغییر دهد. مثلا الحاق برای افزایش بها یا تعمیر اساسی برای افزایش عمر باقیمانده. در این موارد دیگر نمی‌توان از فرمولی که حسابرس شما فرموده استفاده کرد. استاندارد صراحت دارد که الحاق باید در "باقیمانده‌ی عمر مفید" دارایی مستهلک شود. تکلیف تعمیر اساسی هم که مشخص است. فرمول حسابرس در این موارد پاسخی ندارد. فرمول ما برایش تفاوتی نمی‌کند.

در ادامه‌ی همان مثال: در ابتدای سال سوم (که از قبل با هر دو روش ارزش دفتری 800 و عمر باقیمانده 8 سال بوده) اگر الحاقی به اندازه‌ی 400 داشته باشیم، ارزش دفتری به 1200 و عمر باقیمانده همان 8 سال می‌شود. از این 1200 واحد ارزش دفتری 800 واحد قبلی که منجر به همان استهلاک 100 می‌شود و الحاق 400 در باقمانده‌ی عمر 8 ساله، سالی 50 واحد مستهلک می‌شود پس استهلاک هر سال باید 150 باشد. در فرمول ارزش دفتری بر عمر مفید 1200 تقسیم بر 8 را خواهیم داشت که مستقیما همان 150 را نتیجه خواهد داد.
در مورد تعمیر اساسی نیز می‌توان به همین صورت تشریح کرد.

نتیجه اینکه دو فرمول مورد اشاره در دارایی‌هایی که رخداد نداشته‌اند پاسخ یکسانی به همراه دارند. در صورت بروز رخداد فرمول دوم اساسا توانایی حل مسئله را ندارد.

ارادت