انواع قرارداد های استخدامی دولتی کدامند؟انواع استخدام با توجه به ماده 45 قانون مدیریت خدمات کشوری دو نوع است.
رسمی یا پیمانی. تبصره ماده 32 قانون مذکور، یک نوع قراردادی را تحت عنوان قراداد
کار ساعتی و کار معین مطرح میکند. با توجه به این مقررات میتوانیم بگوییم که قراردادهای استخدامی در دستگاههای دولتی سه مورد است، اما موردهای دیگری هم وجود دارد.
مهمترین قرارداد، پیمان استخدامی است. خوشبختانه با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری کارمندان پیمانی از لحاظ حقوق و مزایا هیچ تفاوتی با کارمند رسمی ندارند. تنها تفاوت این است که پیمانی و قراردادی ثبات شغلی ندارند، اما استخدام رسمیها حکمی است و امنیت شغلی دارند.
نوع دوم قرادادها؛ قرارداد کار معین یا مشخص است. این قرارداد موضوع تبصره ماده 32 قانون مدیریت خدمات کشوری است که به دستگاههای اجرایی اجازه داده است تا سقف 10 درصد سمتهای سازمانی خود، با تایید معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییسجمهوری در موارد خاص بدون ایجاد تعهد استخدامی افرادی را به صورت ساعتی یا کار معین به کار گیرند. این قراردادها حداکثر باید یک ساله باشند.
این نوع قراردادها همان طور که از نام آنها پیداست، برای انجام کار معین و مشخص منعقد میشوند و معمولا قراردادها یک ساله هستند. کل حقوق و مزایا در قالب یک سال پیش بینی میشود و به صورت یکدوازدهم ماهیانه پرداخت میشود. این نوع قرادادها به جهت نحوه ی تعیین حقوق و مزایایشان محل بحث اند. قرارداد کار ساعتی که در این تبصره پیش بینی شده است، قراردادی است که افراد بر اساس ساعت های کاری که انجام میدهند حقوق و مزایایی را دریافت میکنند.
بنابراین طبق قانون قراردادها سه نوع هستند؛ پیمانی، کار معین و ساعتی. اما علاوه براینها یکسری قراردادها در دستگاههای دولتی بر اساس قوانین و مقررات وجود دارد که یکی از آن ها قراردادهای پژوهشی است. یکی از راههایی که معمولا اشخاص ممکن است در قالب قرارداد پژوهش با دستگاه اداری همکاری کنند همین نوع است. قراردادهای پژوهشی بستگی به آن طرح و پژوهشی دارد که انجام میگیرد وبه طور قطع به صورت یک مبلغ برآورد پروژه و طرح تحقیقاتی است که مدت دارد و در طول آن مدت که اجرا میشود پرداخت میشود. بنابراین پرداخت آن به صورت ماهانه منتفی است و بیشتر در قالب مراحل کار پرداخت میشود. علاوه بر آن، یک نوع قراردادی که از قبل در دستگاهها وجود داشته است، تحت عنوان قرارداد خرید خدمت است.
برگرفته از گفتگو با جناب دکتر ولی رستمی، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه تهران