ارسال توسط saadat روشن 17 بهمن 1389 11:52 ق.ظ
1) اولا الگوي عمليات مالي صرفا براي تعيين طرف حساب نمي باشد بلکه يکي از اساسي ترين موضوعات آن تعيين بها مي باشد. رخداد برگشت دوره قبل در سال مالي قرار ميگيرد که تعيين بهاي آن بايد فارق از سال گذشته و رخداد سال قبل باشد.
2) معمولا رخدادهاي برگشت دوره قبل بايد محدود باشد اگر تعداد اين رخدادها زياد باشد يک جاي کار ميلنگد و بايد ابتدا رويه کاري درست شود بعد الگوي عمليات مالي را اصلاح نمایید.
3) اين رخدادها سبب تعديل در سود و زيان سال قبل شده پس بايد با دقت توسط خود مدير مالي يا حسابدار ارشد بررسي شود و طرف حسابها با دقت و نه به طور اتوماتيک دخيل شود. و موارد به دقت بررسی شود زیرا این اشتباهات سهوی یا عمدی در دوره های مالی آتی تاثیر گذار است و سر سری نمیتوان از آنها عبور کرد که اتوماتیک سیستم لحاظ کند.
4) معمولا قانون و روال در برنامه نوسا براي سرعت عمل بيشتر ، دقت بيشتر ، امکان خطاي کمتر در مواجهه با رخدادهاي مشابه و تکرار پذير است با اين تفاسیر آيا نياز به قانون مند کردن رخداد برگشت دوره قبل هست؟
.....
جناب سعادت عزیز، موارد مطرح شده، حتی اگر توجیه هم باشد، به نظر بنده جای بحث دارد.
ارتباط مورد 1 را با بحث اصلی متوجه نشدم.
در مورد 2، با شما موافق نیستم. شما در مورد تحویل کالا به پیمانکار و یا تحویل امانی، به وفور می توانید از این رخداد استفاده کنید و گمان نمی کنم مشکلی وجود داشته باشد.
در مورد 3، چنانچه رخداد فروش و یا مصرف باشد، حق با شماست. اما در مورد تحویل امانی و یا تحویل به پیمانکار، حساب های دخیل، حسابهای دائمی هستند.
در مورد 4 حق با شماست. اما به هر حال، بودن آن، بهتر از نبودن آن است.