با سلام و احترام.
دلایلی که در قسمت "با نگاه به نوع عملکرد نرم افزار" ذکر کرده اید، کاملا صحیح است. اما جسارتا بخش اول فرمایش شما به نظرم چندان قابل اتکا نیست. هر نوع برگه ای در هر نرم افزاری حداقل دو سطر دارد. شما فقط با تکیه بر سطر اصلی آن، نتیجه گیری کرده اید. بخش زیادی از حساب های دریافتی تجاری از طریق نرم افزار فروش تولید می شود. همین طور بخش زیادی از سایر حساب های پرداختی از طریق سیستم حقوق و دستمزد تولید می شود. پس به نظرم دایم یا موقت بودن حساب اصلی درگیر در نرم افزار ها، دلیل وجود یا عدم وجود چنین امکانی نیست.
به نظر بنده سندی که تحت عنوان سند اختتامیه (و سپس افتتاحیه) نامبرده می شود، متعلق به سیستم حسابداری است. در سایر سیستم ها، اگر لزومی داشته باشد، مجبور هستیم بخشی از اطلاعات را از طریق تنظیم اسناد مذکور به سال بعد منتقل کنیم. مثلا در مورد انبار به همان دلیلی که شما اشاره فرمودید، می بایست موجودی کالاها را به سال بعد منتقل کنیم. اما توجه داریم که این برگه، با سند فرضی اختتامیه انبار متفاوت است. زیرا فقط مانده بخشی از حساب های درگیر در انبار را می بندد. و الباقی حساب ها، باز هم با سند اختتامیه حسابداری بسته می شوند. مشابه همین ماجرا در مورد سیستم دریافت و پرداخت هم قابل بیان است. در این شرایط تمام آنچه که در سیستم های فروش و دستمزد لازم است تا به سال بعد منتقل شود، از طریق سند اختتامیه حسابداری منتقل می شود.
البته این نظر شخصی بنده است که بیان کردم تا اگر اشتباه است دوستان آن را اصلاح نمایند.