چنانچه در هریک از مراحل نصب یا کاربری نرم‌افزارها به مشکلی برخورد کرده‌اید یا هر سوال، اشکال یا ابهامی در این زمینه دارید، می‌توانید پاسخ خود را ابتدا در مطالب موجود جستجو و در صورت لزوم به عنوان یک مبحث جدید مطرح کنید، تا کارشناسان پشتیبانی به آن پاسخ دهند.

به منظور ثبت سوال جدید و یا پاسخ به موضوعات موجود، ابتدا می بایست از طریق صفحه مربوطه به سامانه وارد شوید. چنانچه نام کاربری دریافت نکرده اید، به صورت رایگان و از طریق صفحه مربوطه، ابتدا در سامانه ثبت نام نمایید.

قبليقبلي Go to previous topic
بعديبعدي Go to next topic
آخرين ارسال 13 تیر 1400 01:16 ب.ظ توسط روزبه
نسخه 10.02 (1002)
�8 پاسخ
مرتب:
شما مجاز به پاسخ به اين پست نمي باشيد.
مولف پيغام ها
روزبه
کاربر با تجربه
کاربر با تجربه

--
13 تیر 1400 11:24 ق.ظ

    امکانات جدید در نسخه 10.02 نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا

     

    ویرایش 10.02 نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا در اردیبهشت ماه سال 1400 بصورت محدود ارائه گردید و از تیر ماه سال 1400 برای عموم مشتریان در دسترس قرار گرفت، فایل اجرایی سرور و کلاینت‌های این نسخه در بخش فایل و مستندات قابل دریافت می‌باشد. پیرو ویرایش اساسی نسخه 9.02 در سال 1399 و قابلیت‌های نسل جدید نرم‌افزار، بزرگ ترین تغییر در این ویراش در بعد جدیدی از گزارش‌های محوری (Pivot Tables)، نموداری (Pivot Diagrams)، و مؤلفه‌های شاخص‌های عملکرد (KPIs) نقش ایفا می‌کنند. به کمک این ابزارها، قادر خواهیم بود حجم زیادی از داده‌ها شامل مقادیر، مبالغ و سایر پارامترهای مربوط را دریافت کرده و از ترکیب آن‌ها اطلاعاتی معنا دار را به انواع حالت‌های مختلف از جمله جدول ماتریسی یا بصورت گرافیکی استخراج نماییم. در این گزارش‌ها که خود به تنهایی حجم عظیمی از قابلیت‌های جدید را به هسته مرکزی و ماژول‌های گوناگون نرم‌افزار اضافه می‌کنند، بسیاری امکانات نهفته است که بخشی از آن در ادامه این پست همراه با ویدیوهای آموزشی پیوست در دسترس می‌باشند. 

     

    یکی از تغییرات بزرگ دیگر در این نسخه که در ادامه روند بلوغ نسخه 9.02 پیاده سازی شده، قابلیت ذخیره گستره‌ای از پارامتر‌ها، شرایط و ترتیب‌ در گزارش‌ها جهت بهبود فرآیند شخصی سازی کاربردی نرم‌افزار و استفاده بهینه مجموعه‌ها و کاربران است که به فراخور نیاز قابل استفاده می‌باشد، این امکانات در میز کار شخصی و تکمه‌های میان‌بر نیز به تفکیک کاربران قابل استفاده می‌باشند.

     

    امکان مهم دیگری که در این نسخه از نرم افزار ارائه شده و در نسخه‌های آتی، توسعه داده خواهد شد، ارتباط نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا، با نرم‌افزار مدیریت فرآیندهای کسب و کار نوسا است. این نرم‌افزار که زیر مجموعه‌ای از نرم‌افزارهای اداری و مدیریت اطلاعات نوسا می‌باشد، با مدل کردن مراحل انجام کارهای گوناگون به صورت فرآیندهای هوشمند، امکان خودکار‌سازی و ردگیری مراحل انجام امور را به همراه ذخیره سازی داده‌ها و مستندات مربوط به هر مرحله، فراهم می‌آورد. بدین ترتیب، نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا به عنوان هسته‌ مستحکم و مرکزی، و نرم‌افزار مدیریت فرآیندهای نوسا به عنوان ابزاری منعطف و قدرتمند، توانایی یکپارچه سازی فعالیت‌ها و اطلاعات را در سطح کل سازمان در اختیار همگان قرار خواهند داد. اطلاعات تکمیلی و بروشور‌ مرتبط با این نرم‌افزار جدید نوسا در دسترس می‌باشد. 

     

    در این نسخه با توجه به قوانین و استانداردهای جدید کشوری، تغییرات اساسی در ماژول مدیریت هزینه و خرید و روش پیاده سازی تخفیف و همچنین تغییراتی در نرم‌افزار دریافت و پرداخت (خزانه) جهت پشتیبانی کامل‌تر چک‌های صیادی پیاده سازی شده است. همچنین در این نسخه امکانات متعدد جدید و برخی از تغییراتی که توسط مشتریان درخواست شده بود نیز به ماژول‌ها اضافه شده و مشکلاتی که در نسل جدید 64 بیتی نرم افزار طی سال 1399 با آن‌ها مواجه شدیم اصلاح شد.

     

    شایان ذکر است که در هر نسخه از نر‌م‌افزار علاوه بر ارائه امکانات نوین و سازگاری با تغییرات در قوانین و نیاز‌های کلی مشتریان، بخش عمده‌ای از زمان صرف همسویی با آخرین بستر‌های نرم‌افزاری و ساختاری می‌گردد تا نرم‌افزار همچنان بروز با آخرین تکنولوژی در دسترس بوده و کاربرد آن همواره قابل اطمینان باشد، افتخار می‌کنیم که در نسخه 10.02 از آخرین بروز‌رسانی‌های ویندوز سرور 2019، ویندوز 10، اکسل 2019 و SQL 2019 ارائه شده تا اسفند 1399 پشتیبانی می‌کنیم. شایان ذکر است بنا به عدم پشتیبانی شرکت مایکروسافت از نسخه‌های قدیمی نرم‌افزارهای خود، مشکلات امنیتی این نرم‌افزارهای قدیمی و نیاز به استفاده از برخی امکانات جدید ویندوز و SQL جهت ارائه ابزار نوین در این نسخه، همانطور که در نسخه 9.02 اعلام گردید، از این نسخه تنها SQL 2016 و ویندوز 8.1 یا سرور 2016 به بالا جهت استفاده از نرم‌‍‌‌افزارهای مالی نوسا پیشنهاد و پشتیبانی می‌گردند.

     

    در صورتی که سرور و و یا کلاینت‌های شما حداقل از ویندوز 8.1 و یا سرور 2016 استفاده نکرده و یا SQL سرور شما از 2016 قدیمی‌تر است، لطفا قبل از بروز‌رسانی نسخه، با توجه به آخرین نیازمند‌ی‌های سخت‌افزاری موجود در بخش فایل و مستندات، از بروز‌رسانی ساختار‌های مورد نیاز اطمینان حاصل فرمایید. این نسخه قابلیت کارکرد صحیح در نسخ قدیمی نرم‌افزارهای زیرساخت را نخواهد داشت.  

     

    گزارش‌های محوری ارائه شده در این نسخه همراه با نمودار‌های محوری و شاخص‌های مرتبط همواره نیازمند بازخوانی حجم قابل توجهی از داده پایگاه مربوطه به ریز تمامی فیلتر‌ها و فیلدهای موجود در گزارش می‌باشند. این حجم از داده سنگین در زمان فراخوانی از سرور زیرساخت شبکه و سرعت دیسک سخت قابل قبولی را نیازمند است (آخرین مستند نیازمندی‌های سخت‌افزاری). همچنین ارائه حجم بزرگ داده به ریز سرجمع‌های مختلف در سطوح و ردیف‌های گوناگون نیازمند حافظه (RAM) مناسب در کامپیوتر استفاده کننده از گزارش خواهد بود. برای مجموعه‌های بزرگ با حجم داده سنگین مانند صنعت بیمه و بانک، بنا به نیاز، کاهش فیلد‌های موجود در این گونه گزارش‌ها و عدم استفاده از فیلدهایی مانند شماره سند و همچنین محدود کردن تاریخ گزارش‌ها در حجم داده دریافتی و سرعت کار این گونه گزارش کمک بسزایی خواهد داشت. لطفا این گزارش‌ها را با گزارش‌های روزمره کاربران خود بدون نیاز، جایگزین نکنید و از آن‌ها جهت تحلیل‌های مدیریتی استفاده نمایید. در این نسخه محدودیت تعداد ردیف در این گزارش‌ها پیاده سازی نشده تا بنا به قابلیت استفاده، گزارش‌های تحلیلی گوناگون در دسترس باشد، پس این واقعیت کاملا منطقی می‌باشد که در صورتی که زیرساخت سخت‌افزاری بنا به حجم داده مناسب نباشد، در زمان دریافت این گونه گزارش با خطا مواجه خواهید شد.

     

    هیچ یک از مولفه‌های جدول، نمودار و شاخص‌های عملکرد در مدل S نرم‌افزارها موجود نمی‌باشد، همچنین شاخص‌های عملکرد در مدل M نرم‌افزارها نیز در دسترس نخواهند بود. تمامی امکانات جدید در مدل‌های L و T نرم‌افزار در دسترس می‌باشد.

     

    منتخبی از امکانات و تغییرات اساسی این ویرایش در ویدیوی زیر قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    لیست کامل‌تر برخی از امکانات و تغییرات و نحوه استفاده از آن در ادامه این متن همراه با 28 ویدیوی آموزشی در دسترس می‌باشد:

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 12:12 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در هسته مرکزی نسخه 10.02: مکانیزم‌های پیش‌تنظیم گزارش‌ها و تکمه‌های میان‌بر به تفکیک کاربران

     

    اکثر گزارش‌های نرم‌افزار با استفاده از مجموعه‌ وسیع و متنوعی از پارامترها قابل تنظیم هستند. این پارامترها طیف گسترده‌ای دارند؛ از محدوده‌ تاریخ عملیات – تا شرایط و ترتیب دلخواه سطرها یا داده‌هایی که در گزارش لحاظ می‌شوند – تا فرم گزارش که عموما قابل تعریف است (در بیشتر موارد، یکی از فرم‌های تعریف شده‌ قبلی، اعم از پیش‌فرض‌های نوسا یا فرم‌های اختصاصی کاربر، برای ارائه‌ گزارش قابل استفاده‌اند). برخی از پارامترهای موثر در گزارش‌ها تعریف صریح و اهمیت دوچندانی دارند. اینها همان پارامترهایی هستند که در تنظیمات سیستم (برای کاربر فعلی) در گروه‌های متنوعی قابل تعیین هستند و حتی می‌توان مقادیر آنها را به عنوان پیش‌فرض در داده‌های سیستم ذخیره نمود.


    امکانات جدیدی که تحت عنوان "پیش‌تنظیم" در سیستم پیاده‌سازی شده‌اند کاربر را قادر می‌سازند که پارامترهای موثر در اخذ یک گزارش را با نام دلخواهی ذخیره نماید و در آینده در صورت تمایل آنها را احضار نماید. پیش‌تنظیم‌ها شرایط و ترتیب و فرم قابل انتخاب برای گزارش را نیز دربرمی‌گیرد. کار با پیش‌تنظیم‌ها با استفاده از یک تکمه که به محاوره‌ی پارامترهای گزارش افزوده شده است انجام می‌شود:

     

     

    در شکل فوق، به عنوان نمونه، محاوره‌ ابتدایی گزارش فهرست اسناد بازنمایی شده است. تکمه‌ "پیش‌تنظیم پارامترها" در پایین، سمت چپ محاوره دیده می‌شود. با فشار این تکمه منوی امکانات پیش‌تنظیم احضار می‌شود. گزینه‌ اول فهرست پیش‌تنظیم‌های ذخیره شده‌ قبلی را بازنمایی می‌کند. در اینجا، پیش‌تنظیم‌هایی که قبلا توسط همین "کاربر" برای "فهرست اسناد" ذخیره شده باشند در این فهرست بازنمایی خواهند شد. این فهرست را بعدا بیشتر شرح خواهیم داد. می‌توان یکی از سطرهای فهرست (یکی از پیش‌تنظیم‌های قبلی) را انتخاب کرد تا پارامترهای تنظیم شده در آن بلافاصله در محاوره منعکس شوند.

     

    اگر پس از بارگذاری یک پیش‌تنظیم، تغییراتی در پارامترها داده باشیم، می‌توانیم وضعیت جدید پارامترها را دوباره (با همان نام) ذخیره کنیم – به عبارت دیگر پیش‌تنظیم قبلی را اصلاح کنیم. این عمل با گزینه‌ دوم انجام می‌شود. طبیعی است که تا پیش از بارگذاری یک پیش‌تنظیم قبلی، این گزینه غیرفعال خواهد بود. آخرین گزینه برای ذخیره‌ پیش‌فرض با نام جدید (به عنوان یک سطر جدید در فهرست پیش‌تنظیم‌ها) بکار می‌رود. بدیهی است که همین گزینه در ابتدا برای ایجاد یک پیش‌تنظیم جدید نیز بکار خواهد رفت. هر پیش‌تنظیم صرفا یک نام دارد که از آن برای شناسایی در کاربردهای آتی استفاده می‌شود. همانطور که گفتیم، پیش‌تنظیم‌ها به تفکیک گزارش و به تفکیک کاربران ذخیره می‌شوند (هر کاربر برای هر گزارش می‌تواند به تعداد دلخواه پیش‌تنظیم ذخیره نماید و سایر کاربران آنها را نخواهند دید). طبیعی است که کاربرانی که به صورت صریح در سیستم تعریف نشده باشند (به علت تعلق به یک گروه می‌توانند از سیستم استفاده کنند) امکان کار با پیش‌تنظیم‌ها را نخواهند داشت.

     

     

    فهرست پیش‌تنظیم‌ها

     

    فهرست پیش‌تنظیم‌های ذخیره‌شده‌ در فرمی به صورت زیر بازنمایی می‌شود:

     

     

    با کمک تکمه‌های استاندارد در این فهرست می‌توانیم پیش‌تنظیم‌های ذخیره شده را اصلاح، حذف یا جابجا کنیم. اصلاح به معنی ویرایش نام است. با روش‌های متعارف (مثل حرکت در فهرست با کلید Shift) می‌توان همزمان تعدادی از سطرهای فهرست را انتخاب نمود. تکمه‌ی حذف منجر به حذف سطرهای انتخاب شده (واحد یا متعدد) خواهد شد.

     

    برای اینکه امکان انتقال پیش‌تنظیم بین کاربران مختلف را داشته باشیم، طبق معمول، امکان ذخیره‌ی پیش‌تنظیم‌ها در یک فایل XML و نیز فراخوانی آنها از فایل XML را فراهم کرده‌ایم. در ذخیره‌سازی، می‌توان سطرهای موردنظر را همزمان انتخاب کرد و همه‌ی آنها را یکباره در یک فایل XML صادر نمود. در این عملیات فقط مسیر و نام فایل XML از کاربر پرسیده می‌شود. آخرین تکمه منجر به انتخاب پیش‌تنظیم و اعمال آن به پارامترهای گزارش (و بازنمایی آنها در محاوره‌ی گزارش) خواهد شد.

     

     

    تاثیر در تکمه‌های میان‌بر و ویرایش آنها

     

    دیدیم که در اکثر گزارش‌ها امکان ذخیره‌سازی پارامترهای تنظیم شده در محاوره‌ی گزارش به عنوان "پیش‌تنظیم" را داریم. همچنین با احضار فهرست پیش‌تنظیم‌ها در همان محاوره‌ها می‌توانیم یکی از مجموعه پارامترهای ذخیره شده‌ی قبلی را بازیابی کنیم و آنها را در محاوره اعمال نماییم. یک کاربرد جالب و مفید برای این پیش‌تنظیم‌ها در تکمه‌های میان‌بر پیاده‌سازی شده است. 

     

    به یاد داریم که تکمه‌های میان‌بر با انتقال آیتم‌های منوی اصلی سیستم (با mouse) به نواری که به همین منظور در صفحه‌ی اصلی سیستم مالی تعبیه شده است ایجاد می‌شوند. از قبل امکاناتی برای ویرایش این تکمه‌ها در سیستم وجود داشتند که شامل اصلاح عنوان، حذف و جابجایی آنها در فهرست بودند. از این پس، اگر آیتم منویی که تکمه‌ی میان‌بر از روی آن ایجاد شده است مربوط به گزارش باشد و آن گزارش به "پیش‌تنظیم" مجهز باشد، می‌توان ترتیبی داد که یکی از پیش‌تنظیم‌هایی که از قبل برای همان گزارش ایجاد و ذخیره شده است برای تکمه‌ی میان‌بر لحاظ شود. به این ترتیب هر بار فشار تکمه‌ی میان‌بر منجر به احضار محاوره‌ی گزارش با همان پارامترهایی که در پیش‌تنظیم ذخیره شده است خواهد شد. اگر برای تکمه‌ی میان‌بر یک پیش‌تنظیم لحاظ شده باشد، می‌توان از سیستم درخواست کرد که محاوره‌ی ابتدایی گزارش مربوط اصلا بازنمایی نشود – یعنی پارامترهای پیش‌تنظیم در گزارش اعمال شوند و سیستم تلاش کند که گزارش را مستقیما و بدون بازنمایی محاوره‌ی ابتدایی نمایش دهد. در فهرست تکمه‌های میان‌بر که برای ویرایش آنها احضار می‌شود علاوه بر عنوان تکمه، نام پیش‌تنظیمی که به تکمه نسبت داده شده است هم بازنمایی می‌شود:

     

     

    ویرایش یکی از تکمه‌های میان‌بر (Shift+Enter یا قلم) در حال حاضر در محاوره‌ای به شکل زیر انجام می‌شود:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود، علاوه بر عنوان، امکان انتخاب پیش‌تنظیم هم وجود دارد. دریچه‌ی "بدون محاوره ابتدایی" هم به همان صورتی که گفته شد عمل می‌کند. احضار گزارش بدون محاوره‌ی ابتدایی مستلزم انتخاب یک پیش‌تنظیم است. در دریچه‌ی پیش‌تنظیم یک گزینه "ندارد" هم وجود دارد که در صورت انتخاب آن، دریچه‌ی "بدون محاوره ابتدایی" غیرفعال خواهد شد.البته واضح است که همه‌ی آیتم‌های منوی اصلی سیستم مربوط به گزارش‌های پارامتریک نیستند؛ برخی مربوط به گزارش‌ها یا فرم‌هایی هستند که بدون محاوره‌ی ابتدایی احضار می‌شوند. برخی از آنها هم مربوط به عملیات ورود اطلاعات هستند که پیاده‌سازی پیش‌تنظیم برای آنها میسر نبوده است. در مواردی که پیش‌تنظیم متناظر با آیتم منو وجود نداشته باشد، طبیعتا، انتخاب پیش‌تنظیم یا درخواست برای احضار گزارش بدون محاوره‌ی ابتدایی میسر نخواهد بود. همچنین به صورت استثنایی گزارش دفتر روزنامه با اینکه مجهز به پیش‌تنظیم است اما نمی‌توان در تکمه‌ی میان‌بر مربوط به آن از امکانات پیش‌تنظیم یا احضار بدون محاوره ابتدایی استفاده کرد.

     

     

     

    نکات مهم در رابطه با این مکانیزم‌ها:

     

    پیش تنظیم ناقص گزارش‌ها و رفتار تکمه‌ میان‌بر

     

    در برخی از گزارش‌ها این امکان وجود دارد که پارامترهای گزارش به صورت ناقص به عنوان پیش‌تنظیم ذخیره شوند. مثلا در ریزعملیات حساب پارامترهای متعدد و متنوعی وجود دارند: تبدیل مبالغ ارزی / فرم (قابل تعریف) گزارش / اسناد موثر در گزارش / شرایط / ترتیب. اما مهم‌ترین پارامتر در این گزارش، "حساب" موضوع (سوژه) گزارش است. می‌توان ترتیبی داد تنظیمات محاوره‌ی گزارش بدون تعیین حساب به عنوان یک پیش‌تنظیم ذخیره شوند. بدیهی است که با این شیوه می‌توان از یک پیش‌تنظیم برای ارائه‌ی گزارش از حساب دلخواه استفاده کرد. به این شیوه‌ی تعریف پیش‌تنظیم، "ناقص" می‌گوییم. در آینده در صورت اخذ یک گزارش ریزعملیات، در صورت استفاده از یک پیش‌تنظیم ناقص (بدون سوژه) لازم است تا پیش از اخذ گزارش حساب را نیز تعیین نمایید. 

     

    حال چه می‌شود اگر یک تکمه‌ی میان‌بر برای یک گزارش ایجاد کنیم و یکی از این پیش‌تنظیم‌های ناقص را به آن تکمه‌ی میان‌بر اختصاص دهیم. طبیعی است که گزارش با پیش‌تنظیم ناقص (مثلا بدون انتخاب حساب) قابل ارائه نیست. اگر در این وضعیت درخواست کنیم که گزارش "بدون محاوره ابتدایی" بازنمایی شود خواهیم دید که برخلاف درخواست ما محاوره‌ی گزارش بازنمایی خواهد شد. دلیل این وضعیت با تصویب محاوره به اطلاع می‌رسد؛ در این مثال پیغام خطای "حساب انتخاب نشده است" را خواهیم دید.

     

     

    خطا در پیش تنظیم خارج از دسترس و رفتار تکمه‌ میان‌بر بدون محاوره ابتدایی

     

    یک پیش‌تنظیم ممکن است خطا هم داشته باشد – در مثال بالا اگر پیش‌تنظیم را به صورت کامل و با تعیین حساب ذخیره کرده باشیم ولی در زمان ارائه‌ گزارش حساب مزبور حذف شده باشد طبیعی است که مجددا امکان بازنمایی گزارش بدون محاوره‌ی ابتدایی را نخواهیم داشت. در این وضعیت نیز محاوره بازنمایی می‌شود و با تصویب آن دلیل بازنمایی محاوره (خطای حساب) به اطلاع می‌رسد.

     

     

    گزارش‌هایی که مبتنی بر یک سوژه هستند

     

    در بخش قبل در مورد این گزارش‌ها توضیح دادیم – مثلا ریزعملیات حساب که سوژه‌ی آن یک حساب است. گفتیم که پیش‌تنظیم این گزارش‌ها را می‌توانیم بدون تعیین سوژه ذخیره کنیم. در ابتدای احضار گزارش‌های این‌چنینی اگر از پیش‌تنظیم‌های ناقص (فاقد سوژه) استفاده کنیم لازم است تا پیش از تصویب محاوره‌ی گزارش سوژه‌ی مورد نظر را انتخاب کنیم. از طرف دیگر اگر گزارش را ارائه کنیم و پس از آن به تغییر پارامترهای گزارش (Ctrl+F3) بپردازیم، محاوره‌ی گزارش مجددا بازنمایی می‌شود و امکان انتخاب یک پیش‌تنظیم را نیز خواهیم داشت. در این وضعیت اگر یک پیش‌تنظیم ناقص (بدون سوژه‌ی گزارش) را انتخاب کنیم، همه‌ی پارامترهای آن پیش‌تنظیم در محاوره منعکس می‌شوند اما سوژه‌ی گزارش (که در پیش‌تنظیم وجود نداشته است) بدون تغییر باقی می‌ماند.

     

     

    برخی از حالت‌های گزارش‌ها فاقد پیش‌تنظیم هستند

     

    برخی گزارش‌ها در حالت‌ها و وضعیت‌های مختلفی ارائه می‌شوند. در برخی از این حالت‌ها به دلایل فنی و سیستمی امکان پیاده‌سازی پیش‌تنظیم وجود نداشته است. مثلا فهرست اسناد و جابجایی اسناد هر دو با یک مکانیزم ارائه می‌شوند. در صورت استفاده از فهرست اسناد به منظور جابجایی، استفاده از پیش‌تنظیم‌ها میسر نیست. به صورت مشابه در نرم‌افزار دستمزد حذف حقوق با ارائه گزارش اصلی دستمزد انجام می‌شود ولی در این وضعیت امکان استفاده از پیش‌تنظیم وجود ندارد. وضعیت مشابهی برای فیش حقوق کنترلی قبل از ثبت هم وجود دارد.

     

     

    استفاده از پیش‌تنظیم در حین تغییر پارامترهای گزارش (Ctrl+F3) میسر نیست

     

    گاهی یکی از پارامترهای یک گزارش، توصیف کلی و معنای گزارش را تغییر می‌دهد (و آنرا به یک گزارش به کلی متفاوت تبدیل می‌کند). در این گزارش‌ها، در تغییر پارامترهای گزارش (مثلا با Ctrl+F3) عموما نمی‌توان آن پارامتر تغییردهنده‌ی اساسی را تغییر داد. مثلا در دفتر روزنامه یک پارامتر به نام "نحوه محاسبه" داریم که امکان ارائه‌ گزارش‌هایی با اخذ سرجمع برحسب اسناد / روزهای سال / بدون سرجمع را فراهم می‌کند. گزارش‌هایی که از این حالت‌ها ناشی می‌شوند به صورت اساسی با هم متفاوت هستند و به همین دلیل پس از احضار دفتر روزنامه با یک نحوه‌ محاسبه، در تغییر پارامترهای گزارش، دیگر نمی‌توان نحوه‌ محاسبه را تغییر داد (آن پارامتر غیرفعال می‌شود).

     

    از آنجا که می‌خواستیم این نحوه‌ محاسبه حتما در پیش‌تنظیم هم قابل ذخیره‌سازی باشد، این احتمال وجود دارد که پیش‌تنظیم‌های ذخیره شده برای یک گزارش واحد (در این مثال، دفتر روزنامه)، اساسا مربوط به گزارش‌های متفاوتی باشند. در این موارد، همانطور که در تغییر پارامترهای گزارش نمی‌توانیم نحوه‌ محاسبه را تغییر دهیم، امکان اعمال یک پیش‌تنظیم دلخواه (احتمالا متفاوت) را نیز نخواهیم داشت. در این موارد تکمه‌ی پیش‌تنظیم در محاوره‌ای که با Ctrl+F3 احضار شود دیده نخواهد شد.به جز دفتر روزنامه که به آن اشاره کردیم، این محدودیت در گزارش‌های دیگری هم وجود دارد (عموما با توجه به عدم توانایی تغییر یکی از پارامترهای گزارش): این گزارش‌ها شامل تصفیه رخدادهای مالی / دفتر حساب / ریزعملیات‌های انبار / ریزعملیات‌های فروش / گردش (تراز)های فروش / گزارش محوری جامع فروش هستند.

     

     

    گزارش‌های پیگیری مدارک دریافت و پرداخت

     

    این گزارش‌های اختصاصی دریافت و پرداخت، از قبل، عملا پیاده‌سازی حالتی از پیش‌تنظیم‌های اختصاصی و بسیار مفصل بوده‌اند. پیاده‌سازی پیش‌تنظیم برای این گزارش‌ها (که ماهیت اولیه‌ آنها نوعی از پیش‌تنظیم بوده است) میسر نبوده و انجام نشدند.

     

     

    پارامترهایی که در پیش‌تنظیم لحاظ نمی‌شوند

     

    برخی از پارامترهای گزارش‌ها اصولا برای لحاظ شدن در پیش‌تنظیم مناسب نیستند و به همین دلیل در پیش‌تنظیم‌ها ذخیره نمی‌شوند. به عنوان نمونه، نرخ‌های ارز در گزارش‌های ریزعملیات حساب یا تفصیلی یا گزارش‌های مشابه (که در آنها به ازای همه‌ی ارزها نرخ تعیین می‌شود) طبق روال باید مقادیر پیش‌فرض خود را از جدول اصلی ارزهای سیستم بدست آورند و به همین دلیل در پیش‌تنظیم لحاظ نمی‌شوند.

     

    به عنوان یک نمونه‌ی دیگر، در گزارش‌های دستمزد محدوده "ماه" را داریم که حسب مورد یا روی ماه مربوط به آخرین حقوق ثبت شده قرار می‌گیرند و یا محدوده‌ی ماه‌های سال جاری. اگر در این گزارش‌ها ماه را در پیش‌تنظیم ذخیره می‌کردیم، با هر بار احضار آن پیش‌تنظیم، ماه گزارش نیز تعیین می‌شد که مطلوب نبود. با لحاظ نکردن ماه در پیش‌تنظیم، محدوده‌ی ماه در گزارش‌ها بدون تاثیر از پیش‌تنظیم همیشه با پیش‌فرض سیستم مقداردهی می‌شود.وضعیتی که در مورد ماه ذکر کردیم تا حدی در مورد "تاریخ" هم قابل توجه است – با این تفاوت که در گزارش‌ها می‌توانیم محدوده تاریخ را خالی بگذاریم که به معنی "از ابتدا" و "تا انتها" خواهد بود و همان وضعیت هم در پیش‌تنظیم ذخیره می‌شود. در این شرایط وجود تاریخ‌های خالی در پیش‌تنظیم مشکلی برای ما ایجاد نخواهد کرد. اما کماکان اگر محدوده‌ تاریخ را تعیین کرده باشیم، همان تاریخ‌ها در پیش‌تنظیم نیز ذخیره می‌شوند و هر بار استفاده از پیش‌تنظیم، همان محدوده‌ی تاریخ اولیه را در محاوره درج خواهد کرد.

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:08 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در زیرساخت و ماژول‌های نسخه 10.02: گزارش‌های عادی مجهز به جداول محوری و گزارش‌های اختصاصی محوری پیشرفته

     

    گزارش‌های سرجمع محوری یا جداول محوری نوعی از گزارش‌های جدید در نرم‌افزار یکپارچه مالی نوسا نسخه 10.02 بوده که دنیایی از قابلیت‌ها را به آسانی در دسترس کاربران قرار می‌دهد. این گونه جداول حاوی تعدادی فیلد است که در دو گروه سطوح سرجمع و فیلدهای سرجمع قرار می‌گیرند. این فیلدها در نواحی مختلفی قرار می‌گیرند و شکل‌های گوناگونی از یک مجموعه داده را حاصل می‌کنند که حسب مورد در کاربردهای متنوع مطلوب‌اند. هدف این گونه گزارش‌ها همیشه فیلتر و سرجمع کردن داده‌ها برحسب سطوح مختلف است. هر چند امکانات گسترده‌ای در رابطه با گزارش‌های سرجمع و گزارش‌ساز نوسا ارائه شده در نسخ قبلی در دست است، این نوع گزارش‌های آماری تلفیقی نیز پس از این قابلیت‌های زیادی را جهت دسترسی آسان به داده‌های مفید برای کاربران فراهم خواهد کرد. 

     

    در این مستند در مورد اصول گزارش‌هایی که به امکانات محوری مجهز شده‌اند و نیز گزارش‌هایی که از ابتدا با هدف محوری طرح و پیاده‌سازی شده‌اند توضیح خواهیم داد. لیست کامل گزارش‌ها و نمودار‌ها به ریز نرم‌افزار در ادامه مستند نسخه، موجود است. در اینجا نحوه‌ی استفاده و تعریف مولفه‌های محوری در فرم‌های گزارش‌ها و نکات و دانستنی‌های مربوط به آن را بصورت کلی بررسی خواهیم کرد. در افزودن امکانات محوری به بخش‌های مختلف سیستم به نکاتی توجه داشته‌ایم:

    • سعی شده که در هر گزارشی که برای جدول محوری آماده‌سازی گردیده حتما امکان استفاده از نمودار محوری را نیز داشته باشیم.
    • در صفحه‌های ورود اطلاعات یا فرم‌هایی که همزمان برای بازنمایی و ویرایش داده‌ها بکار می‌روند امکانات محوری پیاده‌سازی نشده‌اند. یعنی مثلا در فهرست قراردادهای هزینه نمی‌توان از جدول و نمودار محوری استفاده کرد.
    • در گزارش‌ها و فهرست‌هایی که اصولا داده‌ای برای سرجمع کردن در آنها قابل تشخیص نیست (یا به صورت بدیهی و واضح دیده نمی‌شوند) امکانات محوری را پیاده‌سازی نکرده‌ایم – مثل فهرست حساب‌ها یا کالاها.
    • در بخش‌های زیادی از نرم افزار که از قبل فاقد گزارش‌های سرجمع بوده‌اند، فهرست‌های رخدادها را به امکانات محوری مجهز کرده‌ایم و به این صورت از این پس مجموعه‌ی وسیعی از امکانات سرجمع در آنها در اختیار خواهند بود. درخواست خدمات، انجام خدمات، رسید موقت و مواردی از این قبیل به همین صورت عمل شده‌اند.
    • در مواردی که از قبل امکانات گزارش‌دهی سرجمع در سیستم وجود داشته است، گزارش‌های جامع محوری را نیز پیاده‌سازی کرده‌ایم. در این موارد تلاش شده که حتی‌الامکان همه‌ امکانات گزارش‌های سرجمعی که از قبل وجود داشته‌اند در گزارش‌های محوری اختصاصی نیز وجود داشته باشند.
    • در مواردی که گزارش سرجمع جامع پیاده‌سازی شده است، دیگر در فهرست رخدادها نیازی به امکانات محوری نبوده و دوباره پیاده‌سازی نشده است.
    • برای اکثر گزارش‌های حاوی ریزعملیات مبتنی بر یک سوژه، امکانات محوری را به گزارش اضافه کرده‌ایم. مثل ریزعملیات حساب یا ریز فروش یک مشتری.
    • در گزارش‌هایی که از قبل وجود داشته‌اند و از این پس (همان گزارش) دارای امکانات محوری است، استفاده از امکانات محوری به معنی تعریف فرم حاوی جدول یا نمودار محوری یا استفاده از فرم‌های محوری پیش‌فرض نوسا است.

     

    توجه کنید که اگر چه در گزارش‌های جامع سرجمع تلاش کرده‌ایم حتی‌الامکان همه‌ امکانات گزارش‌های سرجمع عادی (مثل تراز، گردش و موجودی کالاها، گردش فروش مشتریان) را داشته باشیم اما برخی از امکاناتی که قبلا در این گزارش‌ها داشتیم اصولا در گزارش‌های محوری قابل پیاده‌سازی نیستند. به صورت مشخص، همه‌ی امکاناتی که مبتنی بر بررسی مقادیر سرجمع نهایی یا تنظیم شرط برروی آنها باشد در گزارش‌های محوری در اختیار نخواهند بود – مثلا بازنمایی نکردن حساب‌های فاقد مانده در یک تراز یا تنظیم شرط برروی سرجمع مقادیر یا مبالغ گزارش‌های تراز انبار. دلیل این محدودیت این است که در گزارش‌های محوری، چیزی به معنی سرجمع نهایی نداریم و مبالغ سرجمع، نه به صورت قابل پیش‌بینی از روی مفهوم گزارش، بلکه به خواست کاربر و برحسب سطوح و فیلدهای سرجمع محاسبه می‌شوند. مثلا ما انواع گزارش سرجمع فروش از کالاها و خدمات، مشتریان، بازاریاب‌ها و غیره را از قبل داشتیم ولی در مدل جدید فقط یک گزارش محوری جامع داریم. اینکه از این گزارش چه سرجمع‌هایی تهیه می‌شوند (و در چه سطوحی) از پیش قابل تشخیص و پیش‌بینی نیست و به همین دلیل تنظیم شرایط روی این سرجمع‌ها نیز بی‌معنی می‌گردد. ویدیوی معرفی این نوع جداول در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    تفاوت گزارش‌های عادی مجهز به جدول محوری و گزارش‌های اختصاصی محوری

     

    مولفه‌ی جدول محوری قادر است داده‌ها را به صورت انعطاف‌پذیری سرجمع نماید. برای سادگی بحث فرض کنیم که فقط از عملگر "جمع" در محاسبه‌ی سرجمع استفاده کنیم، یعنی مثل ترازهای مالی یا انواع گزارش‌های سرجمع انبار یا فروش، سرجمع کردن صرفا با جمع کردن مقادیر یا مبالغ انجام شود. فرض کنید سرجمع بهای فروش کالاها یا خدمات در یک گزارش محوری مورد نیاز باشد. یک روش کار این است که فهرست همه‌ی رخدادهای فروش را بدست آوریم و سپس در یک جدول محوری، کالا یا خدمت را به عنوان سطح سرجمع و بهای فروش را به عنوان یک فیلد سرجمع تعریف کنیم. در این روش برای بدست دادن اطلاعات سرجمع باید اطلاعات ریز را از سرور بخوانیم. مثلا اگر فهرست سطرهای پیش‌فاکتور یا قرارداد که از قبل داشتیم را به جدول محوری مجهز کنیم می‌توانیم انواع گزارش‌های سرجمع را از داده‌های آن تهیه کنیم – اما از دید سیستم کماکان مانند آن است که ریز سطرها را (همانند گزارش ریز ابتدایی) دریافت کنیم، یعنی همان میزان هزینه‌ی خواندن و ارسال اطلاعات از سرور به کلاینت را خواهد داشت.

     

    در مقابل اگر بدانیم که قرار است یک گزارش را به صورت محوری طرح و پیاده‌سازی کنیم می‌توانیم مقداری از سرجمع گرفتن‌ها را به سرور واگذار کنیم – به صورتی که داده‌ها به جزیی‌ترین فرم سرجمع قابل تصور در یک گزارش محوری از سرور دریافت شوند و بعدا در فرم گزارش و با استفاده از جدول محوری دوباره به دلخواه کاربر سرجمع شوند. مثلا به جای اینکه ریز فهرست رخدادهای فروش را از سرور بخوانیم، سرجمع رخدادها برحسب کالا / مشتری / بازاریاب / ... / تاریخ را دریافت کنیم. تعداد سطرهای گزارش به میزان قابل ملاحظه‌ای کمتر خواهد شد و "ممکن است" هزینه‌ی گزارش را بسیار کاهش دهد. مثلا اگر ریزعملیات 200 هزار رخداد باشد، سرجمع آن (برحسب سطوح سرجمع جدول محوری در فرم گزارش) ممکن است 10 هزار سطر باشد. گزارش محوری از این 10 هزار سطر همان نتیجه‌ای را حاصل می‌کند که گزارش از 200 هزار سطر ابتدایی. بسته به مشخصات سرور و شبکه (از نظر ظرفیت و میزان حافظه) و نیز البته میزان حافظه‌ی در اختیار کلاینت ممکن است اخذ گزارش از 10 هزار سطر بسیار کم‌هزینه‌تر از اخذ گزارش از 200 هزار سطر باشد – حتی با میزانی از تفاوت که گزارش ریز غیرقابل ارائه و سرجمع قابل ارائه باشد.

     

    در عمده‌ی گزارش‌هایی که از قبل وجود داشته‌اند و ما آنها را به امکانات محوری مجهز کرده‌ایم، طبیعتا، گزارش به صورت ریز ارائه و پردازش می‌شود. در مقابل در همه‌ی گزارش‌هایی که به صورت اختصاصی با توجه به مولفه‌های محوری طرح و پیاده‌سازی شده‌اند گزارش به صورت سرجمع مرحله‌ای (جزیی‌ترین سرجمع مورد نیاز برای دریافت گزارش) محاسبه و ارائه می‌شود. گزارش تراز آزمایشی جامع یک گزارش استثنایی است – این گزارش تنها گزارشی است که از ابتدا تعریف و ماهیت آن بسیار شبیه بوده به گزارش‌های محوری جامع. به همین دلیل با اینکه تراز آزمایشی جامع از قبل وجود داشته و ما آنرا بعدا به امکانات محوری مجهز کرده‌ایم اما داده‌ها در آن به صورت سرجمع مرحله‌ای از سرور خوانده و پردازش می‌شوند.

     

     

    نواحی تشکیل‌دهنده‌ی جداول محوری

     

    پیش از توضیح نواحی، آنچه در سطرها و ستون‌های جدول محوری بازنمایی می‌شود را مرور می‌کنیم؛ محتویات سطوح سرجمع را در سطرها یا ستون‌ها داریم – در نمونه پایین مثلا اسامی نرم‌افزارها، نام ارز و انواع محدوده مبلغ (افتتاحیه، طی دوره و پیش از دوره که البته در شکل دیده نمی‌شود) را داریم. سرجمع محتویات فیلدهای سرجمع هم در سلول‌های گزارش منعکس می‌شوند. اگر چند سطح در سطر یا ستون داشته باشیم، مثل نرم‌افزار و نام ارز در سطرها که در شکل زیر دیده می‌شود، قاعدتا می‌توان انتظار داشت که حالت درختی در بین این سطوح ایجاد شود و با بازکردن هر سطح اجزاء آن حاوی اقلام سطح بعد باشد. مثلا در شکل زیر با بازکردن هر یک از نرم‌افزارها اسامی ارزها که مربوط به سطح بعدی است را خواهیم دید.

     

     

    به بیان دیگر می‌توان گفت که پس از پردازش داده‌ها در جدول محوری، عناوین سطر و ستون را داریم: در شکل فوق افتتاحیه، طی دوره و اسامی فیلدهای سرجمع عناوین ستون‌ها و اسامی نرم‌افزارها عناوین سطرها هستند. از تلاقی سطرها و ستون‌ها سلول‌های سرجمع حاصل می‌شوند. هر فیلد سرجمع برحسب عناوین سطوح سرجمع (در سطرها و ستون‌ها) محاسبه شده و جمع حاصله در هر سلول درج می‌شود.

     

    اما نواحی اصلی مورد توجه ما در شکل فوق با مستطیل‌های رنگی نشان داده شده‌اند. بخش قرمز رنگ را ناحیه‌ی فیلتر می‌نامیم. این ناحیه حاوی فیلدهایی است که در گزارش بازنمایی نمی‌شوند ولی می‌توان از آنها برای فیلتر کردن داده‌ها استفاده کرد. مفهوم فیلتر و نحوه‌ی استفاده از آن‌را در یکی از بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد. این ناحیه یک کاربرد مهم دیگر نیز دارد؛ فیلدهای زیادی را می‌توان به صورت مناسب تعریف کرد و در این بخش قرار داد تا حسب مورد توسط کاربر به عنوان سطح سرجمع یا فیلد سرجمع بکار برند. مثلا در شکل فوق حساب سرگروه یا حساب کل یا کدهای ربط سطوح سرجمعی هستند که تعریف و آماده شده‌اند ولی در جدول محوری تاثیرداده نشده‌اند (در سطرها یا ستون‌ها قرار ندارند). به صورت مشابه فیلدهای مبلغ بدهکار مثبت یا مبلغ ارز بستانکار مثبت هم فیلدهای سرجمعی هستند که تعریف و آماده شده‌اند ولی در جدول محوری تاثیر داده نشده‌اند. خواهیم دید که با Drag / Drop کردن این فیلدها به سایر نواحی می‌توانیم به سادگی آنها را در جدول محوری فعال نماییم.

     

    ناحیه‌ای که با مستطیل آبی رنگ در شکل مشخص شده است، ناحیه‌ی سرجمع است. فیلدهای سرجمعی که در گزارش تاثیر دارند در این ناحیه قرار داده می‌شوند. دو ناحیه‌ی دیگر، ناحیه‌ی سطرها (سیاه رنگ) و ناحیه‌ی ستون‌ها (سبز رنگ) هستند. این دو ناحیه حاوی سطوح سرجمع خواهند بود (در شکل فوق حاوی نرم‌افزار، نام ارز و نوع محدوده است). فیلدواره‌ی سرجمع داده‌ها  را، اگر در جدول محوری تعریف شده باشد، می‌توان در یکی از نواحی سطرها یا ستون‌ها قرار داد. در شکل فوق این فیلدواره در ناحیه‌ی ستون‌ها قرار داده شده است و به همین دلیل فیلدهای سرجمع نیز در ستون‌ها قرار گرفته‌اند. در مورد این فیلدواره نیز در بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد. ویدیوی تکمیلی نواحی جدول محوری و قابلیت سرجمع داده‌ها در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    انواع فیلد‌ها در گزارش‌های محوری

     

    می‌دانیم که در نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا، در هر گزارش مجموعه‌ی از پیش تعریف و تعیین شده‌ای از فیلدها را در اختیار داریم. این فیلدها در تعریف فرم‌های گزارش، شرایط و ترتیب مورد استفاده قرار می‌گیرند. در بسیاری از گزارش‌ها کل فیلدها در یک فهرست قرار می‌گیرند (مثلا در تراز آزمایشی جامع فقط یک فهرست از فیلدها داریم). در مقابل در برخی از گزارش‌ها فیلدها در مجموعه‌هایی قرار می‌گیرند و معمولا به صورت سلسله مراتبی تعریف می‌شوند. مثلا در ریزعملیات یک حساب یک مجموعه فیلد حاوی مشخصات حساب داریم و یک مجموعه فیلد دیگر (در ذیل مجموعه‌ی اول) حاوی مشخصات رخدادهای مالی (سطرهای ریزعملیات).

     

    در یک گزارش که به جدول محوری مجهز است، در اکثر موارد فقط یکی از مجموعه فیلدها برای استفاده در جدول محوری آماده شده‌اند. مثلا در ریزعملیات یک حساب، در مشخصات رخدادهای مالی می‌توانیم از جدول محوری استفاده کنیم. فیلدهای گزارش در رابطه با جدول محوری در سه وضعیت قرار می‌گیرند:

     

    • برخی از فیلدها در جدول محوری معنا نداشته و قابل استفاده نیستند – مثل فیلد "ردیف".
    • برخی از فیلدها به عنوان سطح سرجمع قابل استفاده هستند – اکثر فیلدها در این گروه قرار می‌گیرند مثل فیلدهای "نوع سند"، "حساب"، "تاریخ" و مانند آنها.
    • تعدادی از فیلدها به عنوان فیلدهای سرجمع قابل استفاده هستند. اینها اغلب فیلدهای مبلغ و مقدار و یا مبلغ ارزی هستند – مثل فیلدهای مبالغ بدهکار و بستانکار و مانند آنها.

     

    در بخش‌های قبل دیدیم که سطوح سرجمع را می‌توانیم در نواحی فیلتر، سطرها و ستون‌ها قرار دهیم و تاثیر آنها در گزارش محوری را هم بررسی کردیم. همچنین دیدیم که فیلدهای سرجمع را می‌توانیم در نواحی فیلتر و سرجمع قرار دهیم. جدول محوری یک فیلدواره (سرجمع داده‌ها) هم دارد که محل بازنمایی فیلدهای سرجمع را مشخص می‌کند. در شکل مربوط به بخش قبل، این فیلدواره در ناحیه‌ی ستون‌ها، با رنگ قرمز و با عنوان "سرجمع داده‌ها" مشاهده می‌شود. حضور (یا عدم حضور) این فیلدواره و محل پیش‌فرض آن (همچنین عنوان و سایر مشخصات آن) در تعریف فرم گزارش تعیین می‌شود. این فیلدواره همانند سطوح سرجمع قابل جابجا کردن بین ناحیه‌های ستون‌ها و سطرها است. محل این فیلدواره در مقایسه با سایر سطوح سرجمع نیز تاثیر زیادی در شکل نهایی جدول محوری دارد. این مباحث را در بخش بعدی توضیح خواهیم داد. 

     

    حرکت دادن فیلدها در بین نواحی جداول محوری

     

    در شکل‌های قبلی دیدیم که هر فیلد (اعم از سطوح یا سرجمع یا فیلدواره) به صورت یک مستطیل در ناحیه‌ای که در آن قرار دارد نشان داده می‌شود. حرکت دادن فیلدها با Drag / Drop انجام می‌شود. با اینکار می‌توان فیلد را بین نواحی‌ای که برای آن مجاز است حرکت داد. همچنین ترتیب فیلدها در نواحی سرجمع، سطرها و ستون‌ها به نوعی تعریف کننده‌ی نحوه‌ی محاسبه و بازنمایی سرجمع است و این ترتیب نیز با Drap / Drop قابل تعیین است. مثلا در شکل زیر سطوح سرجمع "حساب سرگروه" و "نرم‌افزار رخداد" در ناحیه‌ی سطرها به همین ترتیب قرار داده شده‌اند و در نتیجه در گزارش ابتدا فهرست حساب‌های سرگروه آمده است و در هر حساب، داده‌ها برحسب نرم‌افزار رخداد تفکیک شده‌اند. اگر ترتیب این دو فیلد را تغییر دهیم به گزارش دیگری می‌رسیم که در آن داده‌ها ابتدا برحسب نرم‌افزار رخداد و سپس برحسب حساب سرگروه، سرجمع و بازنمایی شده‌اند.

     

     

    در همینجا یک نقش مهم برای ناحیه‌ی فیلتر هم مشخص می‌شود: این ناحیه به عنوان مخزنی برای فیلدهایی که می‌توانند در سایر نواحی قرار بگیرند نیز ایفای نقش می‌کند. تا زمانی که یک فیلد در ناحیه‌ی فیلتر قرار داشته باشد، در شکل کلی گزارش تاثیری ندارد (و تنها می‌توان از آن برای فیلتر کردن داده‌ها استفاده کرد – در یکی از بخش‌های بعدی در این مورد توضیح خواهیم داد).

     

     

    فیلدواره‌ی سرجمع داده‌ها در جداول محوری

     

    در بخش‌های قبلی این فیلدواره را معرفی کردیم و تاثیر آن در گزارش را به صورت مقدماتی توضیح دادیم. چنین است که:​

     

    • این فیلدواره بازنمایی کننده‌ی فیلدهای سرجمع در کنار سطوح سرجمع است.
    • می‌تواند در ستون‌ها و سطرهای گزارش قرار داده شود (ناحیه‌ی پیش‌فرض، ستون‌ها است).
    • محل این فیلدواره در مقایسه با سایر سطوح سرجمع در شکل گزارش تاثیر زیادی دارد.

     

    به عنوان نمونه به گزارش ساده‌ی زیر توجه کنید:

     

     

    در این شکل سطح سرجمع حساب سرگروه در سطرها و سطح سرجمع نوع سند در ستون‌ها قرار داده شده است. مبلغ بدهکار مثبت و مبلغ ارز بدهکار مثبت هم فیلدهای سرجمع هستند. فیلدواره‌ی سرجمع داده‌ها در ستون‌ها و پس از نوع سند قرار داده شده است. حالت‌های دیگری که از جابجا کردن این فیلدواره حاصل می‌شود را در ادامه مشاهده می‌کنید:

     

     

    در شکل فوق، فیلدواره پیش از نوع سند قرار گرفته و در نتیجه هر یک از فیلدهای سرجمع به تفکیک انواع سند آمده‌اند. همچنین در شکل زیر، در همان گزارش، فیلدواره در سطرها و پیش از حساب سرگروه قرار داده شده است. همانطور که دیده می‌شود این فیلدواره تاثیر بسیار زیادی در روش محاسبه و بازنمایی سرجمع و در کل در شکل گزارش حاصله دارد.

     

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:09 ب.ظ

    برخی امکانات خاص گزارش‌های محوری

     

    پردازش اختصاصی فیلدهای تاریخ

    فیلدهایی که حاوی تاریخ هستند نقش بسیار مهمی در گزارش‌ها برعهده دارند. در گزارش‌های سرجمع به صورت طبیعی از این فیلدها برای تعیین محدوده‌ی داده‌هایی که قرار است اصلا در گزارش تاثیر داده شوند استفاده می‌شود. همچنین ممکن است از فیلدهای تاریخی اصلی برای تفکیک عملیات در یک گزارش (مثلا به پیش از دوره و طی دوره) نیز استفاده شود که به خصوص در گزارش‌های مالی کاربرد زیادی دارد. اما در اینجا می‌خواهیم به کاربرد فیلدهای تاریخ به عنوان سطح سرجمع توجه کنیم. خود تاریخ، بدون هیچ پردازش خاصی، به عنوان یک سطح سرجمع قابل تصور است: منجر به محاسبه‌ی سرجمع داده‌ها برحسب روزهای سال می‌شود.

     

    اما به جز این، امکاناتی در جدول محوری وجود دارد که منجر به گروه‌بندی تاریخ در محدوده‌های معنادارتر (ماه، سال، هفته...) و محاسبه‌ی سرجمع داده‌ها در این محدوده‌ها می‌شود. در حین تعریف فرم‌های گزارش حاوی جدول‌های محوری اولا می‌توان فیلدهای سرجمع را به صورت تکراری در جدول بکار برد (که البته در فیلدهای عادی کاربرد چندانی ندارد) و ثانیا در فیلدهای تاریخی می‌توان یک مشخصه‌ی اختصاصی به نام "محدوده‌ی تاریخ" را تعیین کرد. تعیین این محدوده منجر به تبدیل فیلد تاریخ مثلا به فیلدهایی مانند "ماه+سال" یا "سال مالی" می‌گردد. حالت‌های قابل انتخاب را در جدول زیر مشاهده می‌کنید:

     

     

    ترکیب‌های فوق تحت تاثیر یک پارامتر دیگر نیز قرار دارند: "نمایش تاریخ و اجزاء آن به صورت میلادی و لاتین" که علاوه بر لاتین شدن همه چیز، در اسامی و ترتیب ماه‌ها و روزهای هفته نیز تاثیر خواهد گذاشت. تعدادی از حالت‌ها به دو صورت عادی و مبتنی بر سال مالی قابل انتخاب هستند. تفاوت آنها در سیستم‌هایی است که سال مالی از ابتدای سال شمسی (یا حسب مورد، میلادی) آغاز نشده باشد. مثلا سه‌ماهه‌ی اول سال شمسی ممکن است با سه‌ماهه‌ی اول سال مالی متفاوت باشد – به صورت مشابه شماره‌ی روز یا هفته در سال در مقابل سال مالی و مانند آنها.

     

    کاربردهای عادی این محدوده‌ها به راحتی قابل پیش‌بینی هستند: عملا تعداد زیادی از گزارش‌هایی که پیش از این با دردسر زیاد و به صورت موردی تحت عنوان "خلاصه عملیات" داشتیم از این پس به سادگی و با تعریف محدوده‌ی تاریخ برای فیلدهای اصلی تاریخی (مثل تاریخ سند یا تاریخ سررسید) قابل دریافت خواهند بود. به جز این اگر دو بار یا بیشتر از فیلد تاریخ به عنوان سطوح سرجمع استفاده کنیم نتایج بسیار جالبی را دریافت خواهیم کرد – مثلا سطح اول "ماه + سال" و سطح دوم "هفته‌ی ماه" که سرجمع عملیات را در هر ماه به تفکیک هفته حاصل می‌کند. توجه کنید که محاسبات مربوط به این پردازش در خود جدول محوری انجام می‌شود و در کل فقط همان فیلد تاریخ از سرور خوانده شده است و از این لحاظ هم بسیار کم‌هزینه و به صرفه است.

     

    در یکی از بخش‌های بعدی خواهیم دید که ویرایش برخی از مشخصات فیلدها در حین ملاحظه‌ی گزارش محوری میسر است. یکی از این مشخصات همین "محدوده‌ی تاریخ" است که باعث می‌شود کاربر گزارش بتواند گزارش‌های سرجمع را به دلخواه خود و در محدوده‌هایی که در حین ملاحظه‌ گزارش می‌تواند تعیین کند محاسبه و دریافت نماید. ویدیوی تکمیلی امکانات فیلدهای تاریخی در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    فیلتر کردن از روی محتویات فیلدها

    فیلتر کردن در اینجا به معنی لحاظ نکردن برخی از داده‌ها در گزارش سرجمع (جدول محوری) است. این کار معمولا با استفاده از سطوح سرجمع انجام می‌شود (البته امکان فیلتر کردن برحسب محتویات فیلدهای سرجمع هم وجود دارد ولی خیلی کاربردی نیست). در مستطیل اختصاصی هر فیلد، مستقل از اینکه در چه ناحیه‌ای قرار داشته باشد، یک علامت فیلتر دیده می‌شود. با کلیک آن علامت فهرست مقادیر مختلف آن فیلد در کل داده‌ها به صورت یک فهرست انتخابی چندگانه (قابل علامت‌گذاری) بازنمایی می‌شود. می‌توان گزینه یا گزینه‌های مختلف را علامت‌گذاری کرد تا فقط داده‌های مربوط به همان گزینه‌ها در جدول محوری تاثیر داده شوند.

     

    نکته‌ی قابل توجه این است که همه‌ی فیلدهای تعریف شده در فرم گزارش برای فیلتر کردن داده‌ها قابل استفاده هستند – حتی فیلدهایی که در ناحیه‌ی فیلتر قرار گرفته‌اند و به صورت صریح در جدول محوری تاثیر داده نشده‌اند. این رفتار دلیل اصلی نام‌گذاری ناحیه‌ی فیلتر است (یعنی حاوی فیلدهایی که فقط برای فیلتر کردن کاربرد دارند). شکل زیر فهرست گزینه‌های فیلد حساب سرگروه در گزارش نمونه را نشان می‌دهد:

     

     

    فیلتر کردن داده‌ها بدون نیاز به خواندن آنها از سرور انجام می‌شود و صرفا در نحوه‌ی محاسبه و بازنمایی آنها در جدول محوری تاثیر می‌گذارد و به همین دلیل فیلتر کردن در جدول محوری نسبتا عملی کم‌هزینه است. ویدیوی تکمیلی امکانات  مرتبط با فیلتر و مرتب سازی در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    مرتب‌سازی داده‌ها در جداول محوری

    بخش عمده‌ای از داده‌هایی که در یک جدول محوری بازنمایی می‌شوند شامل مقادیر سطوح سرجمع هستند (ماه‌های سال، حساب‌های سرگروه، وضعیت اسناد و مانند آنها). این داده‌ها در وضعیت پیش فرض به صورت صعودی مرتب می‌شوند. در مواردی که حاوی متن‌های دلخواه هستند – مثل نام حساب سرگروه – مرتب‌سازی برحسب حروف الفبا انجام می‌شود. اگر از ترکیب کد و نام استفاده شود، قاعدتا به ترتیب کد (که در ابتدای ترکیب درج می‌شود) خواهند بود. در بسیاری از فیلدهای سرجمع، عبارت‌های مندرج در گزارش‌ها بازنمایی کننده‌ی داده‌ها یا وضعیت‌هایی هستند که به خودی خود دارای ترتیب منطقی هستند. مثلا وضعیت اسناد حالت‌های پیش‌نویس / عملیاتی / تایید شده / نهایی شده دارد که ترتیب منطقی آنها هم همین است (بدون توجه به ترتیب متنی عبارت‌هایی که آن وضعیت‌ها را بازنمایی می‌کند). طبیعی است که همان ترتیب در اجزاء سطوح سرجمع در جدول محوری هم لحاظ می‌شود.

    در مستطیل اختصاصی هر سطح سرجمع یک علامت ترتیب ( ) دیده می‌شود که در ابتدا نشان‌دهنده‌ی ترتیب صعودی است. با فشردن این علامت، شکل آن به ( ) تغییر می‌کند که نشان‌دهنده‌ی ترتیب نزولی است و باعث می‌شود که داده‌ها (محتویات سطح سرجمع مربوط) به صورت نزولی مرتب شوند.

    اما یکی از امکانات جالب جدول محوری قابلیت مرتب کردن یکی از سطوح سرجمع برحسب یکی از فیلدهای سرجمع است. مثلا اگر حساب سرگروه یکی از سطوح سرجمع و مانده بدهکار مثبت یکی از فیلدهای سرجمع باشند می‌توان ترتیبی داد که حساب‌های سرگروه برحسب مانده بدهکار مرتب شوند. به این منظور کافی است روی عنوان ستون مانده بدهکار کلیک راست کنیم تا منویی برای صدور فرمان مرتب سازی این‌چنینی ظاهر شود. اگر سطوح سرجمع قرار گرفته در سطرهای گزارش مثلا حاوی حساب سرگروه و نرم‌افزار رخداد باشند با کلیک راست روی عنوان ستون مبلغ بدهکار مثبت با منوی زیر مواجه خواهیم شد.

     

     

    همانطور که دیده می‌شود مرتب سازی سطوح سرجمع برحسب ستون مبلغ بدهکار مثبت میسر است. می‌توان بیش از یک سطح سرجمع را نیز به این شیوه مرتب کرد. در مثال فوق اگر هر دو گزینه را انتخاب کنیم اولا ترتیب حساب‌های سرگروه تغییر می‌کند و ثانیا با باز کردن هر یک از حساب‌های سرگروه (و احضار نرم‌افزارها) ترتیب نرم‌افزارها هم مطابق مانده خواهد بود. با اینکار، علاوه بر اینکه ترتیب حساب‌های سرگروه تغییر می‌کنند، تغییرات دیگری هم در شکل جدول محوری ایجاد می‌شود:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود، در کنار عنوان ستون مبلغ بدهکار مثبت علامتی درج شده است که نشان می‌دهد این ستون به عنوان مبداء برای مرتب‌سازی سطح یا سطوح سرجمع بکار رفته است. در مستطیل بازنمایی کننده‌ی سطوح سرجمع نیز علامت جدیدی به جای علامت مرتب‌سازی متداول بازنمایی شده است که نشان می‌دهد مرتب‌سازی برحسب یک فیلد سرجمع انجام شده است. با فشار همین شکل می‌توانیم مرتب سازی را از نزولی (پیش‌فرض) به صعودی یا برعکس تبدیل کنیم.

    در یکی از بخش‌های بعدی خواهیم دید که با ویرایش مشخصات یک سطح سرجمع می‌توان ترتیبی داد که "فقط تعدادی از اقلام (برحسب ترتیب) بازنمایی شوند". این امکان به خصوص در زمانی که سطح سرجمع برحسب یک فیلد سرجمع مرتب شده باشد کارایی دارد. جزییات را در بخش‌های بعدی خواهیم دید. ویدیوی تکمیلی قابلیت‌های پیشرفته مرتب سازی در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    برخی از امکانات جانبی جدول محوری

    رویه‌ی متدوال در گزارش‌های سیستم‌های نوسا تا به حال چنین بوده که امکانات عمومی گزارش و اجزاء آن عموما به صورت تکمه‌های اختصاصی یا آیتم‌های منو در میله‌ی امکانات گزارش مجتمع می‌شدند. جدول‌های محوری تفاوت‌های اساسی با سایر مولفه‌های گزارش (مثل جدول عادی) دارند. در گزارش‌های عادی بسیار به ندرت پیش می‌آید که بیش از یک جدول در یک سطح از گزارش داشته باشیم، یعنی مثلا دو جدول به صورت همزمان اطلاعات تراز را بازنمایی کنند. در صورتی که این وضعیت برای جدول‌های محوری بسیار متداول است. به همین دلیل فرمان‌های اختصاصی مربوط به امکانات جدول‌های محوری، به تفکیک جدول، به صورت منوهای خاصی که با کلیک راست بازنمایی می‌شوند، در خود جدول محوری قرار داده شده‌اند. در بخش قبل یکی از این منوها (مربوط به مرتب کردن سطح سرجمع برحسب فیلد سرجمع) را دیدیم. مجموعه‌های امکانات دیگری هم وجود دارند که مربوط به یک سطح سرجمع، کل جدول و یا یک فیلد است. با کلیک راست روی یکی از سلول‌های سرجمع در سطرها یا ستون‌ها، در صورتی که سطح سرجمع، پایین‌ترین سطح نباشد و سطح یا سطوح سرجمع دیگری در ذیل آن تعریف شده باشد، با منویی جهت باز و بسته کردن سطوح مواجه خواهیم شد. بدیهی است که این فرمان‌ها به ماهیت درختی سطوح سرجمع توجه دارند. اگر سطر تحت مکان‌نما باز نشده باشد فرمان "باز کردن" را خواهیم دید وگرنه فرمان "بستن" را به جای آن خواهیم دید. دو فرمان دیگر این منو برای بازکردن یا بستن یکباره همه‌ی سطرها بکار می‌روند (مثلا همه‌ی حساب‌های سرگروه). ویدیوی تکمیلی معرفی برخی از این امکانات در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    همچنین با کلیک راست در زمینه‌ی هر یک از نواحی جدول محوری (فیلتر، سرجمع، ستون‌ها، سطرها) با منویی به صورت زیر مواجه خواهیم شد:

     

     

    و همچنین با کلیک راست بر روی یکی از فیلدها با منویی به صورت زیر مواجه خواهیم شد:

     

     

    در دومنوی بالا فرمان‌های زیر قابل صدور هستند:

    • فهرست فیلدها – در یک پنجره‌ی اختصاصی، فیلدها به تفکیک نواحی بازنمایی می‌شوند و می‌توان آنها را با Drag / Drop در بین نواحی جابجا کرد. در مورد این فهرست در یکی از بخش‌های بعدی بیشتر توضیح خواهیم داد.
    • تعیین خودکار عرض مناسب ستون‌ها – جدول محوری قادر است عرض مناسب یک ستون را برحسب محتویات آن تعیین کند. به این منظور کافی است خط عمودی جداکننده‌ی ستون در ناحیه عناوین سطرها یا ستون‌ها را دوبل کلیک کنیم. فرمانی که در اینجا قابل صدور است، همین عمل را به یکباره برای همه‌ی ستون‌هایی که در جدول محوری نمایش داده شده‌اند انجام می‌دهد.
    • جزییات داده‌های سلول(های) انتخاب شده – این جزییات به صورت یک جدول ویژه در یک پنجره‌ی اختصاصی نمایش داده می‌شود. در مورد این جزییات در یکی از بخش‌های بعدی بیشتر توضیح خواهیم داد.
    • ذخیره‌ی جانمایی – در گزارش‌های حاوی جدول محوری (و نمودار محوری) کاربر تغییرات متنوعی را می‌تواند در ساختار گزارش اعمال کند و حتی فرمی که تعریف شده است را به کلی به فرم دیگری بدل نماید. امکانی برای ذخیره‌ی تغییرات مزبور در پایگاه داده‌ها پیاده‌سازی شده است. در این مورد در بخش‌های بعدی توضیح بیشتری داده خواهد شد.
    • مخفی کردن فیلد – به جز اینکه فیلدها را می‌توانیم در ناحیه‌های مختلف جدول محوری قرار دهیم، یک امکان برای مخفی کردن فیلد نیز تعبیه شده است. فیلدهای مخفی فقط در فهرست فیلدها (موضوع بخش بعد) دیده خواهند شد. ویدیوی تکمیلی این امکان در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

       

     

    • ویرایش مشخصات فیلد – عنوان فیلدهای سرجمع و همچنین عنوان و برخی از مشخصات مهم سطوح سرجمع را می‌توانیم در یک محاوره‌ی ساده ویرایش کنیم. در یکی از بخش‌های بعدی در این مورد توضیح داده خواهد شد. ویدیوی تکمیلی این امکان در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

       

     

     

    فهرست فیلدها

    این یک پنجره‌ی اختصاصی برای بازنمایی فیلدهای نواحی مختلف و نیز فیلدهای مخفی شده است. فرمان احضار این فهرست در منوهایی که با کلیک راست روی نواحی جدول محوری یا فیلدهای آن ظاهر می‌شوند صادر می‌شود. در فهرست فیلدها می‌توانیم فیلدها را بین نواحی مختلف جابجا کنیم – دقیقا با همان کارکردی که جابجا کردن فیلدها بین نواحی داشت. تفاوت در دو نکته است: اولا فیلدهای مخفی شده فقط در فهرست فیلدها قابل رویت خواهند بود. برای آشکار کردن دوباره‌ی آنها می‌توانیم فیلدهای مخفی شده را با Drag / Drop به ناحیه‌ی مورد نظر در جدول محوری یا در همان فهرست فیلدها منتقل کنیم. ثانیا در تعریف فرم گزارش‌ها این امکان را داریم که نواحی فیلتر، سرجمع یا ستون‌ها را مخفی کنیم. اینکار منجر به کوچک شدن جدول محوری می‌گردد و برای لحاظ کردن تعداد بیشتری جدول محوری در یک فرم گزارش بسیار مفید است. در چنین جداول محوری، عملکردهایی که به صورت متداول از نواحی مخفی شده انتظار داریم برعهده‌ی فهرست فیلدها قرار می‌گیرد.

     

     

     

    ویرایش مشخصات فیلدها

    یکی از امکاناتی که در منوی اختصاصی فیلد (با کلیک راست) در اختیار قرار دارد، ویرایش مشخصات یک فیلد سرجمع یا سطح سرجمع است. برای صدور این فرمان باید روی فیلد موردنظر کلیک راست نمایید و از منویی که ظاهر می‌شود گزینه‌ی ویرایش مشخصات فیلد را انتخاب کنید. با اینکار محاوره‌ای به شکل زیر بازنمایی می‌شود:

     

     

    اجزاء محاوره برحسب ماهیت فیلد و نوع داده، فعال و غیرفعال می‌شوند. عنوان همیشه قابل اصلاح است. محدوده‌ی تاریخ و تنظیم وابسته به آن یعنی "نمایش تاریخ و اجزاء آن به صورت میلادی و لاتین" فقط در مورد فیلدهای تاریخی قابل تنظیم هستند. در یکی از بخش‌های قبلی با مفهوم محدوده‌ی تاریخ که برای گروه‌بندی فیلدهای تاریخی استفاده می‌شود به تفصیل صحبت کردیم. نکته‌ی جالب در اینجا این است که تنظیمات مربوط به این مفهوم را می‌توان به سادگی در حین اجرای گزارش نیز تغییر داد. مثلا می‌توان تعدادی فیلد تاریخ را بدون تعریف خاصی در ناحیه‌ی فیلتر در گزارش قرار داد تا کاربر بتواند برحسب نیاز خود آنها را در حین اجرای گزارش تنظیم نماید؛ یعنی مثلا یکی از آنها را به ماه + سال و دیگری را به هفته‌ی ماه تبدیل کند و با عنوان مناسب در گزارش بکار برد.

    تنظیمات بعدی به سطوح سرجمع اختصاص دارند؛ "همواره در وضعیت باز شده" کارکرد مشخصی دارد. در ادامه تنظیمات مربوط به محدود کردن تعداد اقلام (برحسب ترتیب) را داریم. کاربرد اصلی این تنظیمات در زمانی است که اقلام یک سطح سرجمع را برحسب یکی از فیلدهای سرجمع مرتب می‌کنیم – مثلا فهرستی از مشتریان داریم که آنها را برحسب مانده مرتب کرده‌ایم. در اینجا می‌توانیم تنظیم کنیم که فقط تعداد مشخصی از اقلام بازنمایی شوند – مثلا فقط 10 مشتری که مانده‌ی بیشتری دارند. اینکار با علامت‌گذاری گزینه‌ی مربوط و تعیین تعداد اقلام در دریچه‌ی بعدی انجام می‌شود. به صورت اختیاری می‌توان سطر "سایر" را نیز در انتهای فهرست بازنمایی کرد. این سطر حاوی جمع مقادیرسرجمع اقلامی که نمایش داده نشده‌اند خواهد بود. در ادامه‌ی مثال قبلی اگر کلا 40 مشتری بدهکار داشته باشیم و 10 تا از مشتریان که مانده‌ی بیشتری دارند را نمایش دهیم، با این امکان می‌توانیم یک سطر سایر حاوی جمع مانده 30 مشتری دیگر داشته باشیم.

    توجه کنید که علاوه بر جابجا کردن فیلدها (در بین نواحی یا در یک ناحیه) و تغییر عرض آنها، تغییرات اساسی دیگری را می‌توانیم با ویرایش مشخصات فیلدها در گزارش به عمل آوریم. چنین خواهد شد که کاربر می‌تواند گزارشی به کلی متفاوت از آنچه در تعریف فرم گزارش آماده شده است را از سیستم دریافت نماید. خواهیم دید که امکاناتی برای ذخیره‌سازی این تغییرات و تنظیمات در سیستم تعبیه شده است. در یکی از بخش‌های بعدی در این مورد توضیحات بیشتری ارائه خواهیم کرد.

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:12 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در زیرساخت و ماژول‌های نسخه 10.02: جداول جدید جزییات گزارش‌های محوری، کاربرد‌ها و تفاوت‌‌های آن با گزارش‌های عمومی نرم‌افزار

     

    در گزارش‌های موجود در نسخ قبلی همیشه تناظر یک به یک بین سطرهای گزارش و سطرهای جدول تعریف شده در فرم گزارش وجود داشت. مثلا اگر گزارش حاوی 200 رکورد داده بود حتما جدول گزارش نیز 200 سطر داشت. به همین دلیل با حرکت در سطرهای جدول گزارش عملا در حال حرکت در بین رکوردهای گزارش بودیم – اگر مولفه‌های دیگری برای بازنمایی اجزاء داده‌ها در فرم گزارش داشتیم، با حرکت در جدول گزارش آن مولفه‌ها نیز بهنگام می‌شدند. از طرف دیگر در این مکانیزم، با توجه به سطر جاری جدول گزارش همیشه می‌توانستیم رکورد جاری گزارش و محتویات آنرا تشخیص دهیم – مثلا در گزارش‌های مالی همیشه می‌دانستیم که حساب یا تفصیلی‌های جاری در گزارش (در سطر تحت مکان‌نما) چه هستند و می‌توانستیم گزارش‌های مربوط به آنها را با همان پارامترها و شرایط گزارش جاری بازنمایی کنیم – که از قضا ویژگی بسیار جالب و پرکاربردی بودند.

     

    این وضعیت در جدول‌های محوری برقرار نیست. یک جدول محوری حاوی ترکیب و ترتیب خاصی از سطوح سرجمع در سطرها و ستون‌ها است که در کنار هم منجر به بازنمایی فیلدهای سرجمع می‌شوند. سطوح سرجمع فاقد مکان‌نما هستند و مکان‌نما صرفا روی یک سلول (حاوی سرجمع‌ها) قرار می‌گیرد. رکورد تحت مکان‌نما در جدول محوری قابل تعریف و تشخیص نیست – بلکه هر سلول حاوی سرجمع تعدادی از رکوردهای گزارش است. از طرف دیگر سلول تحت مکان‌نما ممکن است یک سلول جمع کل باشد که خودش از جمع تعدادی از سلول‌های سرجمع تشکیل شده است.

     

    در نتیجه ارتباط مستقیم بین جدول محوری و سایر مولفه‌هایی که احتمالا در گزارش تعریف شده باشند وجود ندارد. همچنین نمی‌توان اقلامی مثل حساب یا تفصیلی تحت مکان‌نما را در جدول محوری تشخیص داد و گزارش‌های تکمیلی مربوط به آنها را ارائه کرد. جستجو و پرش در رکوردهای گزارش که مستقیما منجر به تغییر مکان‌نمای جدول می‌شد نیز در گزارش‌های محوری فاقد کارآیی است. دیگر اینکه ترتیب رکوردهای گزارش تاثیری در ترتیب اقلام سرجمع ندارند (و دیدیم که این ترتیب به روش دیگری تعیین می‌شود). به همین دلیل در گزارش‌های جامع محوری (گزارش‌هایی که از ابتدا برای استفاده از جدول‌های محوری پیاده‌سازی شده‌اند) اصلا امکان تعیین ترتیب در محاوره‌ی ابتدایی گزارش را نداریم.

     

    از طرف دیگر وقتی محتویات یک جدول از محتویات گزارش مستقل می‌شود این امکان پدید می‌آید که بیش از یک جدول محوری را در یک فرم گزارش بکار بریم (کاری که با جدول عادی کاربردی نداشت). با این روش می‌توانیم در یک فرم، رکوردهای گزارش را به صورت مشترک با انواع روش‌های سرجمع در جدول‌های محوری مختلف بکار ببریم. با توجه به اینکه پردازش داده‌ها در جدول‌های محوری به صورت محلی و در کلاینت انجام می‌شود با این روش می‌توان گزارش‌های مفصل و متنوعی را بدون هزینه‌ی اضافه برای سرور از سیستم دریافت کرد.

     

    یک تفاوت دیگر بین جدول محوری و جدول عادی را نیز پیش از این در مبحث فیلتر کردن داده‌ها دیدیم. از آنجا که مکانیزم تولید محتوای سلول‌های یک جدول محوری ترکیب و تفکیک داده‌ها برحسب سطوح سرجمع و فیلدهای سرجمع است، امکان ایجاد فهرستی از داده‌هایی که محتوای یک سلول را حاصل کرده‌اند در جدول محوری به صورت عمومی و همه منظوره میسر بوده و پیاده‌سازی شده است. با دوبل کلیک روی هر یک از سلول‌های سرجمع فهرستی از داده‌هایی که محتوای آن سلول را حاصل کرده‌اند بازنمایی می‌شود. همچنین اگر تعدادی سلول متعلق به "یک فیلد سرجمع" را همزمان انتخاب کنیم (مثلا با کلیک با Ctrl یا Shift) می‌توانیم جزییات داده‌هایی که آن سلول‌ها را حاصل کرده‌اند به صورت درهم‌کرد دریافت کنیم. به این منظور از فرمان اختصاصی "جزییات داده‌های سلول(های) انتخاب شده" استفاده می‌شود. این فرمان از یک منو قابل صدور است که با کلیک راست روی زمینه‌ی یکی از نواحی جدول محوری بازنمایی می‌شود. جزییات در یک محاوره‌ی اختصاصی بازنمایی می‌شود:

     

     

    جزییات با استفاده از نوع خاصی از مولفه‌ی جدول بازنمایی می‌شود. این مولفه به خودی خود مولفه‌ی جالبی است و امیدواریم که بتوانیم در نگارش‌های بعدی از آن در فرم‌های قابل تعریف سیستم نیز استفاده کنیم. فهرستی از داده‌های گزارش بازنمایی می‌شود. فیلدهایی که در این جدول درج می‌شوند به ترتیب شامل فیلدهای سرجمع سطرها + فیلدهای سرجمع ستون‌ها + فیلدهای ناحیه‌ی سرجمع + سایر فیلدهای ناحیه‌ی فیلتر هستند. برای فیلدهای سرجمع، جمع کل هم محاسبه و بازنمایی می‌شود. طبیعی است که برحسب سلولی که برای ارائه جزییات انتخاب شده است، تعدادی از فیلدها در بین سطرهای گزارش جزییات، محتوای یکسانی دارند – مثلا در نمونه‌ی فوق همه‌ی فیلدها مربوط به اردیبهشت 1382 هستند.

     

    جدول جدیدی که برای بازنمایی جزییات بکار برده‌ایم امکانات جالبی دارد: با کلیک کردن بر روی عنوان ستون‌ها می‌توان فهرست را به ترتیب محتوای آن ستون مرتب کرد – ابتدا به صورت صعودی و با تکرار کلیک به صورت نزولی. اگر محتویات جدول از قبل برحسب یک ستون مرتب شده باشد، کلیک کردن یک ستون دیگر به همراه Shift به معنی تعریف سطح دوم برای مرتب‌سازی خواهد بود – مثلا اگر ابتدا ستون تاریخ را کلیک کنیم (فهرست برحسب تاریخ مرتب خواهد شد) و در ادامه با فشار Shift، مبلغ را کلیک کنیم چنین خواهد شد که سطرهای هم‌تاریخ برحسب مبلغ مرتب شوند.

     

    می‌توان محتویات جدول را برحسب محتویات ستون‌ها فیلتر کرد. نحوه‌ی عمل تا حدی شبیه است به فیلتر کردن در جدول محوری – یعنی به ازای هر ستون فهرستی از انواع محتویات بازنمایی می‌شود و کاربر می‌تواند آیتم‌های مورد نظر خود را علامت‌گذاری نماید. شرایطی که به این صورت تنظیم شده باشند در پانویس جدول بازنمایی می‌شود:

     

     

    می‌توان این شرایط را موقتا غیرفعال کرد یا اصلا حذف نمود یا یکی از شرایط قبلی را جایگزین کرد. در جدول حاوی جزییات، می‌توان داده‌ها را برحسب فیلدهای دلخواه گروه‌بندی کرد. برای گروه‌بندی باید عنوان ستون‌های مورد نظر را به ناحیه‌ای که به همین منظور در بالای جدول تعبیه شده است Drag / Drop کرد. مثلا در شکل زیر سطرها برحسب نرم‌افزار گروه‌بندی شده‌اند.

     

     

    می‌توان هر یک از گروه‌ها را باز کرد یا بست. جمع فیلدهای سرجمع در هر گروه نیز محاسبه و بازنمایی می‌گردد. همانطور که پیش از این اشاره کردیم، جدولی که در این محاوره بکار برده‌ایم برای گزارش‌دهی امکانات بسیار جالبی دارد (که برخی از آنها را در اینجا دیدیم). قصد داریم در ویرایش‌های بعدی امکان استفاده از این جدول در فرم‌های قابل تعریف گزارش‌ها را نیز فراهم کنیم. ویدیوی تکمیلی این امکانات در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:13 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در زیرساخت و ماژول‌های نسخه 10.02: نمودار‌های محوری از گزارش‌های محوری

     

    نمودارهای محوری در کنار جداول محوری کاربرد دارند. در این مولفه سطوح سرجمع جداول محوری به عنوان سطوح داده و فیلدهای سرجمع آن‌ها به عنوان سری‌های داده لحاظ می‌شوند. نمودار عملا بازنمایی گرافیکی سری‌های داده برحسب اجزاء یکی از سطوح داده است. می‌توان از انواع دیاگرام‌ها برای نمایش داده‌ها استفاده کرد و نیز می‌توان در بین سطوح داده حرکت کرد. نمونه‌ای از نمودار محوری را در شکل زیر مشاهده می‌کنید. در بخش‌های بعدی به این نمودارها نیز خواهیم پرداخت.

     

     

     

    ارتباط نمودار محوری با جدول محوری

     

    نمودار محوری مولفه‌ای است برای بازنمایی گرافیکی داده‌هایی که در یک جدول محوری محاسبه شده است. با توجه به ماهیت سرجمع جدول محوری و اینکه نمودارها هم بیشتر از داده‌های سرجمع شده تهیه می‌شوند، ترکیب نمودار و جدول محوری قادر است با زحمت بسیار کم، نتایج بسیار جالبی را برای کاربر حاصل کند. برای استفاده از یک نمودار محوری در بیشتر موارد کافی است که مولفه‌ی نمودار در فرم گزارش (در محل دلخواه و با پارامترهای جانمایی مناسب) قرار داده شود – ارتباط با جدول محوری به صورت خودکار انجام می‌شود و داده‌ها هم به صورت خودکار انتقال یافته و بازنمایی می‌شوند. ویدیوی معرفی گزارش‌های نمودار محوری در ادمه این پست در دسترس می‌باشد:

     

     

    هر یک از سطوح سرجمع جدول محوری (فیلدهایی که در ناحیه‌های سطرها و ستون‌ها قرار داشته باشند) به صورت یک سطح داده برای گروه‌بندی داده‌ها در نمودار منعکس می‌شود. هر یک از فیلدهای سرجمع (محتویات ناحیه‌ی سرجمع) به صورت یک سری داده در نمودار قرار می‌گیرد. جدول محوری زیر را در نظر آورید:

     

     

    در این جدول سطوح سرجمع ماه + سال و نوع محدوده‌ی مبلغ را داریم و فیلدهای سرجمع مبلغ بدهکار و مبلغ بستانکار. نموداری که از این جدول محوری حاصل می‌شود به شکل زیر خواهد بود (شکل دیاگرام نمودار در تعریف فرم گزارش "میله‌ای" انتخاب شده است):

     

     

    سطوح داده در ناحیه‌ی ابزار در بالای نمودار نمایش داده شده‌اند. سری‌ها (مبلغ بدهکار و بستانکار) به صورت گرافیکی در دیاگرام (در اینجا میله‌ای) بازنمایی شده‌اند. کار با سطوح و سری‌های داده را در بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد. برای اینکه اعداد بازنمایی شده در محور نمودار خیلی بزرگ نشوند اعداد با بررسی همه‌ مقادیر برحسب یک مقیاس مناسب کوچک می‌شوند. این عمل به تفکیک برای اعداد برحسب واحد پول اصلی سیستم، مبالغ ارزی و مقادیر (انبار) انجام می‌شود. مقیاس محاسبه شده به صورتی که در شکل دیده می‌شود در نمودار نمایش داده می‌شود.

     

    گفتیم که هر نمودار محوری مستقیما به یک جدول محوری مربوط است و داده‌های آن جدول را در دیاگرام خود بازنمایی می‌کند. اگر فرم گزارش فقط حاوی یک جدول محوری باشد نمودار به صورت خودکار به آن متصل خواهد شد. البته می‌توان برای همان یک جدول محوری تعداد دلخواهی نمودار در فرم گزارش تعریف کرد – مثلا برای بازنمایی سطوح متفاوت داده یا در اختیار داشتن دیاگرام‌های مختلف. در صورتی که فرم گزارش بیش از یک جدول محوری داشته باشد، می‌توان به صورت صریح تعیین کرد که هر نمودار به کدام جدول محوری متصل باشد. همانند جدول محوری، متعدد بودن نمودارهای محوری باعث شده‌اند که نتوانیم فرمان‌های مربوط به این نمودارها را در نوار ابزار اصلی گزارش قرار دهیم. امکانات مزبور در تکمه‌هایی در ناحیه‌ی ابزار اختصاصی هر نمودار در دسترس قرار داده شده‌اند. این امکانات را در بخش‌های بعدی توضیح خواهیم داد.

     

     

    کار با سطوح داده‌ها در نمودار

     

    در بیشتر موارد جدول محوری بیش از یک سطح سرجمع دارد. دیدیم که این سطوح سرجمع به صورت سطوح داده در نمودار منعکس می‌شوند. سطوح سرجمع، به همان ترتیبی که در سطرها و ستون‌های جدول محوری قرار گرفته‌اند، به عنوان سطوح داده لحاظ می‌شوند. نمودار در هر لحظه فقط یکی از سطوح داده را در دیاگرام بازنمایی می‌کند. اما دو ویژگی جالب در نمودار محوری وجود دارند: جابجا کردن سطوح داده + حرکت در بین سطوح داده. در نموداری که در بخش قبل دیدیم، سطح اول "ماه + سال" بود که نمودار آن رسم شده بود و سطح دوم "نوع محدوده مبلغ". می‌توانیم نوع محدوده مبلغ را در ناحیه‌ی ابزار نمودار Drap / Drop کنیم و آنرا پیش از ماه + سال (به عنوان سطح اول) قرار دهیم. شکل زیر حاصل خواهد شد:

     

     

    توجه کنید که همان داده‌ها در اینجا هم مورد استفاده واقع شده‌اند و صرفا ترتیب سطوح داده را تغییر داده‌ایم. ویژگی بعدی، حرکت در بین سطوح داده است. این کار با انتخاب یک مقدار از بین مقادیر سطوح داده یا کلیک کردن یکی از مقادیر سطح داده در نمودار انجام می‌شود. مثلا در شکل فوق، نوع محدوده‌ی مبلغ دارای سه مقدار است (افتتاحیه، پیش از دوره، طی دوره) که در دیاگرام میله‌ای نشان داده شده‌اند. حرکت برای رسیدن به سطح بعدی به این معنی است که یکی از این اقلام را به سطح بعد (ماه + سال) تفکیک کنیم. مثلا اگر بخواهیم پیش از دوره را برحسب ماه + سال تفکیک کنیم می‌توانیم به یکی از دو روش عمل کنیم: در ناحیه‌ی ابزار با "انتخاب یک مقدار"، پیش از دوره را انتخاب کنیم – یا، ساده‌تر، یکی از میله‌های مربوط به پیش از دوره در دیاگرام را کلیک کنیم. با اینکار شکل نمودار به صورت زیر در خواهد آمد:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود در ناحیه‌ی ابزار مشخص شده است که نمودار از یکی از مقادیر نوع محدوده‌ی مبلغ (پیش از دوره) و برحسب ماه + سال رسم شده است. بازگشت به وضعیت قبلی با کلیک کردن دوباره روی نوع محدوده مبلغ در ناحیه ابزار یا کلیک راست روی دیاگرام نمودار میسر است. همانطور که ملاحظه شد، با امکاناتی که در نمودار محوری وجود دارد، کاملا این امکان را داریم که از یک جدول محوری، نمودارهای مختلف و متنوعی (از سطوح سرجمع گوناگون) حاصل کنیم و به همین دلیل بوده که امکان تعریف نمودارهای متعدد متصل به یک جدول محوری را در تعریف فرم‌های گزارش‌ها فراهم کرده‌ایم. در بخش‌های آتی خواهیم دید که امکان ذخیره جانمایی نمودارهای محوری هم در سیستم تعبیه شده است (کاربر می‌تواند تغییراتی که در جدول‌ها و نمودارهای محوری داده است را دائمی کند – من جمله جابجا کردن سطوح داده یا حرکت در بین آنها را).

     

     

    برخی از امکانات نمودار‌های محوری

     

    همانطور که در شکل‌هایی که تا به حال از نمودارهای محوری دیدیم دیده می‌شود، سه تکمه‌ی اختصاصی برای هر نمودار در ناحیه‌ی ابزار تعبیه شده‌اند. این تکمه‌ها برای بازسازی محتویات نمودار، انتخاب شکل دیاگرام و تنظیمات نمودار هستند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. ویدیوی تکمیلی برخی از امکانات نمودار‌های محوری در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    دیدیم که سطوح و سری‌های داده در نمودار محوری به صورت خودکار از جدول محوری مربوط حاصل می‌شوند. از طرف دیگر دیدیم که کاربر می‌تواند سطوح و فیلدهای سرجمع یک جدول محوری را به دلخواه تغییر دهد. برای اینکه هر تغییری که کاربر می‌دهد بلافاصله (یا حتی به صورت بی‌مورد و خواسته نشده) در نمودار منعکس نشود، ترتیبی داده‌ایم که نمودارهای محوری پس از نخستین باری که بازنمایی شدند دیگر تحت تاثیر تغییرات جدول محوری بهنگام نشوند بلکه بهنگام‌سازی بعدی آنها (اگر لازم و خواسته شده باشد) با صدور یک فرمان خاص انجام شود. به این ترتیب مثلا کاربر می‌تواند نمودار خود را از یک وضعیت تهیه کند و همان را در گزارش حفظ کند و به تغییرات دلخواه و مورد نیاز خود در جدول محوری بپردازد و کماکان نمودار حاصل از وضعیت قبلی را داشته باشد. در صورت تمایل، در هر زمان که لازم بود، کاربر می‌تواند با تکمه‌ی بازخوانی، سطوح داده نمودار را از ابتدا و برحسب وضعیت کنونی جدول محوری بازسازی نماید. انتخاب شکل  دیاگرام توسط یک تکمه‌ی اختصاصی و از روی گزینه‌های زیر انجام می‌شود. گزینه‌ی انتخاب شده به عنوان شکل و تصویر تکمه‌ی مزبور نیز لحاظ خواهد شد:

     

     

    تکمه‌ی آخر مربوط به تنظیمات نمودار است. این تنظیمات در یک محاوره به شکل زیر انجام می‌شود.

     

     

    صفحه نخست مربوط به سری‌های داده است – در این مثال، مبالغ بدهکار و بستانکار به صورت یک فهرست از گزینه‌های قابل علامت‌گذاری دیده می‌شوند – طبیعی است که در این فهرست می‌توان سری‌های داده را از حالت انتخاب شده خارج کرد و به این ترتیب آنها را در نمودار مخفی کرد. به یاد داریم که هر یک از سری‌های داده از یکی از فیلدهای سرجمع جدول محوری ناشی می‌شوند. در تعریف فرم گزارش (تعریف فیلدهای جدول محوری) یک فیلد سرجمع به صورت پیش‌فرض در نمودار تاثیر داده می‌شود. می‌توان این وضعیت را تغییر داد و تاثیر فیلد سرجمع در نمودار را حذف کرد. در آنصورت آن فیلد، با اینکه در جدول محوری محاسبه و بازنمایی می‌شود، اثری در نمودار (و فهرست سری‌های داده در این محاوره) نخواهد داشت. در تعریف فیلدهای جدول محوری، یک حالت دیگر هم قابل انتخاب است: فیلد سرجمع در نمودار تاثیر داده شود ولی به صورت مخفی. در صورت انتخاب این حالت سری داده در فهرست دیده خواهد شد ولی به صورت پیش‌فرض علامت‌گذاری نشده خواهد بود.

     

    در همین صفحه از محاوره‌ی تنظیمات می‌توان ترتیب اقلام در سطوح داده‌ها را نیز تغییر داد و آنها را برحسب مقادیر یکی از سری‌های داده مرتب کرد. در انتهای صفحه یک دریچه‌ی انتخابی دیده می‌شود که با استفاده از آن می‌توان یکی از سری‌های داده را به عنوان مبنای مرتب‌سازی انتخاب کرد.

     

    صفحه‌ی بعدی به سطوح داده اختصاص دارد – البته از آنجا که سطوح داده در ناحیه‌ی ابزار نمودار نمایش داده می‌شوند (و عملیات روی آنها در همانجا قابل انجام است)، در اینجا فقط سطوح مخفی شده می‌آیند. در تعریف فیلدهای جدول محوری، برای هر سطح سرجمع می‌توان تاثیر فیلد در نمودار را تعیین کرد؛ همان سه حالت تاثیر دارد / تاثیر ندارد / تاثیر دارد ولی به صورت مخفی. سطوح سرجمعی که قرار است در نمودار مخفی باشند در اینجا در فهرست سطوح داده‌ی مخفی قرار می‌گیرند و می‌توان آنها را با Drag / Drop به ناحیه‌ی ابزار نمودار آشکار کرد و در نمودار تاثیر داد. همچنین اگر محاوره‌ی تنظیمات باز باشد، با انتقال سطوح داده از ناحیه‌ی ابزار نمودار به این فهرست می‌توان آنها را مخفی کرد.

     

    صفحات گزینه‌ها و تنظیمات، حاوی بخشی از پارامترهای تعریف کننده‌ی نمودار هستند که در حین تعریف فرم گزارش حاوی نمودار تعیین می‌شوند. این تنظیمات در اینجا هم تکرار می‌شوند تا احیانا توسط کاربر و در حین ملاحظه‌ی گزارش هم قابل تغییر باشند. اصولا در گزارش‌های محوری، آنچه در تعریف فرم گزارش تعیین می‌شود عملا یک الگوی اولیه برای گزارش‌های قابل اخذ است و کاربر می‌تواند تغییرات اساسی و مهمی را در گزارش محوری و اجزاء آن اعمال کند. با تبعیت از این فرهنگ ، برخی از تنظیمات و گزینه‌های نمودار را در اینجا هم تکرار کرده‌ایم. اکثر آنها تعریف مشخصی دارند و کارکرد آنها با اندکی سعی و خطا کاملا واضح می‌شود. نکته‌ی مهم در آنها مقیاس‌های فیلدهای عددی برحسب واحد پول اصلی سیستم، واحد ارز و واحد مقدار است که سیستم به صورت خودکار محاسبه می‌کند – اما ممکن است همیشه مقدار جالبی حاصل نشود و به همین دلیل در صفحه‌ی تنظیمات هم قابل ویرایش هستند.

     

    صفحه‌ی ابزار برای اخذ خروجی از نمودار تعبیه شده است؛ می‌توان تصویر نمودار را به دو صورت در Clipboard کپی کرد: با فرمت Bitmap و با فرمت EMF. به جز این، امکان ذخیره تصویر نمودار در یک فایل با فرمت دلخواه هم تعبیه شده است. به این منظور محاوره‌ای برای تعیین نام فایل ظاهر می‌شود. Extension فایل، فرمت آنرا مشخص می‌کند. فرمت‌های png و tiff هم پشتیبانی می‌شوند.

     

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:14 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در زیرساخت و ماژول‌های نسخه 10.02 مدل L و یا T: شاخص‌های عملکرد محاسباتی

     

    شاخص عملکرد عموما یک عدد است که با یک تعریف مناسب، کارایی عملکرد سازمان در بخشی از عملیات خود را بازنمایی می‌کند. اینکه عدد مزبور در چه محدوده‌هایی، چه مقدار از کارایی عملکرد را نمایش بدهد کاملا بستگی به تعریف شاخص و نیز بستگی به صنعتِ موضوع بحث و نیز ملاحظات سازمان دارد. به عنوان مثال یک نسبت مالی به نام نسبت جاری داریم که نسبت دارایی‌های جاری به بدهی‌های جاری است. طبیعی است که هر قدر این نسبت بزرگتر باشد بهتر است. به صورت یک عدد اعشاری مثلا با 3 رقم اعشار بازنمایی می‌شود. اما در یک سازمان ممکن است چنین تشخیص داده شود (برحسب شرایط و صنعت و...) که مقدار 2 با بالا خوب است / مقادیر 1.5 تا 2 مرزی هستند و مقادیر کمتر از 1.5 خوب نیستند. به هر حال آنچه مسلم است یک عدد داریم که با یک نگاه به آن، اطلاع بسیار مفیدی از کارایی سازمان در بخشی از عملیات بازنمایی می‌شود.

     

    شاخص‌های عملکرد ممکن است در حوزه‌های مختلف مالی، اداری، عملیاتی تعریف شوند – از قبیل حسابداری، فروش، انبار، دستمزد و مانند آنها. مخلوط کردن این حوزه‌ها با هم کار دشواری است و به احتمال زیاد بسیار کم کاربرد خواهد بود. اما در هر حوزه‌ی مشخص می‌توانیم گزارشی را تصور یا پیاده‌سازی کنیم که می‌تواند داده‌های ابتدایی برای یک شاخص عملکرد را فراهم کند. خواهیم دید در این سری از گزارش‌ها مولفه‌هایی برای محاسبه و بازنمایی شاخص‌های عملکرد در اختیار خواهیم داشت.

     

    مثلا برای محاسبه‌ی نسبت جاری، نیاز به اجزاء دارایی‌ها و بدهی‌های جاری داریم. این اجزاء در گزارش محوری جامع مالی قابل محاسبه هستند. اگر یک مولفه داشته باشیم که این اجزاء را مثلا در متغیرهای A1 و B1 جمع‌آوری کند و بعد یک فرمول به صورت A1 / B1 را به عنوان نتیجه داشته باشد، در عمل نسبت جاری را از گزارش محوری جامع مالی استخراج و بازنمایی کرده‌ایم. البته شیوه‌های بازنمایی را بعدا خواهیم گفت ولی اصل کار مشخص است: استفاده‌ی همزمان از تعدادی متغیر و فرمول

     

    یکی از ویژگی‌های شاخص‌های عملکرد این است که تعریف آنها کاملا به مفهوم مقادیر قابل اندازه‌گیری و نحوه‌ی محاسبه در کاربرد مورد نظرمان بستگی دارد و در ادامه، استفاده از آنها صرفا در گزارش‌هایی که می‌توانند مقادیر پایه‌ای برای فرمول‌های مورد نظر را فراهم کنند امکان‌پذیر خواهد بود. به این ترتیب شاخص‌های عملکرد فقط در گزارش‌هایی که از قبل به همین منظور تخصیص یافته و عملیات مورد نیاز در آنها پیاده‌سازی شده است قابل استفاده خواهند بود. در تعریف فرم‌های گزارش‌ها، مولفه‌های شاخص عملکرد در یک ناحیه‌ی ابزار اختصاصی (در کنار مولفه‌های محوری) قرار دارند. این مولفه‌ها فقط در گزارش‌های پیش‌گفته دیده خواهند شد. اگر هیچیک از مولفه‌های محوری یا شاخص عملکرد در یک گزارش پیاده‌سازی نشده باشند، ناحیه‌ی ابزار مربوط به آنها در حین تعریف فرم گزارش مخفی خواهد شد. شکل زیر این ناحیه‌ی ابزار را نشان می‌دهد:

     

     

    در سیستم مالی یکپارچه نوسا در ویرایش 10/02، گزارش‌های محوری جامع مالی و انبار و فروش (همه‌ی انواع) به شاخص‌های عملکرد مجهز هستند. مولفه‌های شاخص عملکرد در حین ارائه‌ی گزارش صرفا مقادیری را بازنمایی می‌کنند و مطلقا تعاملی با کاربر ندارند. به همین دلیل قابل پیش‌بینی است که اکثر آنچه در مورد شاخص‌های عملکرد خواهیم گفت مربوط به کار با آنها در حین تعریف فرم‌های گزارش‌ها است – یعنی نحوه‌ی تعریف مولفه‌ها (و متغیرها و فرمول‌ها).

     

     

    انواع مولفه‌های شاخص عملکرد

     

    سه نوع مولفه‌ی شاخص عملکرد طرح و پیاده‌سازی شده‌اند: مدرج، جدول و نمودار. در مولفه‌های شاخص عملکرد نمودار، فرمول‌ها در محدوده‌های زمانی (که در نمودار تعریف می‌شوند) محاسبه می‌شوند و به این ترتیب روند تغییرات آنها (Trend) به صورت دیاگرام‌های نمودار قابل بازنمایی خواهند بود. در هر سه نوع شاخص عملکرد، حاصل عملیات (آنچه محاسبه و بازنمایی می‌شود) همیشه تعدادی فرمول است. این فرمول‌ها مبتنی بر تعدادی متغیر محاسبه می‌شوند. متغیرها به صورت جداگانه تعریف می‌شوند که معمولا حاوی یکی از فیلدهای گزارش هستند. به این ترتیب هر مولفه‌ی شاخص عملکرد، حاوی تعدادی فرمول است که هر یک از آنها یک شاخص عملکرد را بازنمایی خواهند کرد. فرمول‌ها مبتنی بر متغیرهایی هستند که از داده‌های گزارش حاصل می‌شوند. شرح تکمیلی انواع مولفه‌ها در ادامه این مستند در دسترس است. 

     

     

    تعریف متغیر‌ها در مولفه‌های شاخص عملکرد

     

    همه‌ی مولفه‌های شاخص عملکرد، متغیر و فرمول دارند. متغیرها اطلاعات خام را از فیلدهای گزارش حاصل می‌کنند و فرمول‌ها محاسباتی را روی آن متغیرها انجام می‌دهند و عددی که همان "شاخص" مورد نظر است را بدست می‌دهند. در مولفه‌های جدول و مدرج، مقدار متغیرها به صورت سرجمع در کل یک گزارش محاسبه می‌شوند. در مولفه‌ی نمودار، مقادیر متغیرها به ازای هر یک از محدوده‌های زمانی تعریف شده در نمودار سرجمع می‌شوند. البته در تمام کاربردهایی که تا به حال داشته‌ایم (و پیش‌بینی می‌کنیم که در آینده هم به همین روال ادامه یابد)، متغیرها نیاز به تعریف تکمیلی دارند – شبیه آنچه پیش از این در فیلدهای "یکی از اجزاء" یا مشابه آنها داشتیم. در این مورد بعدا بیشتر توضیح خواهیم داد. در حین تعریف فرم گزارش‌ها، در محاوره‌های تدوین مولفه‌های شاخص عملکرد، یک صفحه به صورت زیر برای تعریف متغیرها و فرمول‌ها تعبیه شده است – شکل زیر مربوط به مولفه‌ی نمودار است که البته به همین صورت در سایر مولفه‌ها نیز دیده خواهد شد:

     

    همانطور که دیده می‌شود متغیرها و فرمول‌ها در دو فهرست کاملا استاندارد ویرایش می‌شوند. تدوین هر متغیر در یک محاوره‌ی اختصاصی به صورت زیر انجام می‌شود:

     

     

    یادآوری می‌کنیم که پیش از این در فرمول‌های گزارش‌های چاپی به روشی بسیار شبیه به آنچه در اینجا داریم، متغیرها را از روی فیلدهای گزارش و فرمول را از روی متغیرها تعریف می‌کردیم. در اینجا نیز همان منطق برقرار است؛ برای هر متغیر نوع محتوی تعیین می‌شود – اگر گزارش فقط یک نوع محتوی داشته باشد، دریچه‌ی مزبور غیرفعال خواهد بود (و همان نوع محتوی به صورت خودکار لحاظ می‌شود). فیلد محتوی یکی از فیلدهای نوع محتوی است – با این نکته‌ی بسیار مهم: گزارش باید برای ارائه‌ی داده‌های خام آمادگی داشته باشد – یعنی مقادیر قابل محاسبه در متغیرها باید قبلا در گزارش پیش‌بینی و به صورت اختصاصی پیاده‌سازی شده باشند. چنین خواهد شد که فقط تعداد بسیار اندکی از فیلدهای گزارش برای استفاده در متغیرها قابل استفاده خواهند بود.

    در گزارش محوری جامع مالی فقط فیلد "یکی از انواع یا اجزاء گردش یا مانده" در متغیرها قابل استفاده هستند / در گزارش محوری انبار فقط فیلدهای "یکی از اجزاء مقادیر یا مبالغ" (همان فیلدهایی که به صورت مشروط قابل تعریف هستند) در متغیرها قابل انتخاب هستند / به صورت مشابه در گزارش محوری فروش نیز فقط فیلدهای "یکی از اجزاء" به این منظور پردازش و آماده شده‌اند. هر متغیر دارای یک "عنوان" است که صرفا برای شناسایی آن در فرمول (برای انتخاب) بکار می‌رود و در اجرا (ارائه‌ی گزارش) هیچ تاثیری ندارد. متغیرها به صورت ترکیب حرف و عدد (از A1 تا Z9) شناسایی می‌شوند. آنچه به عنوان اطلاعات تکمیلی برای یک متغیر دریافت می‌شود کاملا بستگی به گزارش محوری‌ که قرار است در نهایت مقدار متغیر را برای فرمول‌ها آماده کند دارد. البته وضعیت، به آنچه در فیلدهای سرجمع جدول محوری داشتیم شبیه خواهد بود – با اندکی تفاوت. مثلا در گزارش محوری مالی، تعریف هر یک از متغیرها در شاخص‌های عملکرد جدول و مدرج به صورت زیر تکمیل می‌شود:

     

     

    نحوه‌ی تعریف فیلدهای مشروط (در اینجا، یکی از اجزاء یا انواع...) بسیار شبیه قبل – مثلا در فیلدهای سرجمع جدول محوری – است. در گزارش محوری مالی این فیلدها با تعیین نوع مبلغ و گونه‌ی فیلد تعریف می‌شوند. انواع مبلغ شامل گزینه‌های افتتاحیه و ابتدای دوره و طی دوره و مانند آنها و گونه‌ی فیلد شامل گزینه‌های گردش و مانده است (بدهکار و بستانکار و بدهکار مثبت و بستانکار مثبت و ارزی و برحسب نرخ جدید ارز).

     

    در فیلدهای سرجمع جدول محوری، به صورت اختیاری می‌توانستیم برای فیلد "یکی از انواع و اجزاء" شرایط اضافی قائل شویم. این شرایط در متغیرهای شاخص عملکرد اختیاری نیست و همیشه تعیین می‌شوند. در واقع بدون تعیین این شرایط و صرفا با اتکا به فیلد انتخاب شده تعریف کاملی از آنچه قرار است در متغیر محاسبه و ارائه شود را در اختیار نخواهیم داشت. مثلا در این مثال‌ها، برای در اختیار داشتن دارایی یا بدهی جاری، حداقل باید روی کد حساب شرط بگذاریم.

     

    یک تفاوت دیگر که در بین متغیرهای شاخص عملکرد و فیلدهای سرجمع جدول محوری وجود دارد، مربوط به شرایط کدهای ربط است. این شرایط در فیلدهای سرجمع در اختیار قرار نداشتند و به صورتی که در شکل فوق مشاهده می‌کنید تعیین می‌شوند. یادآوری می‌کنیم که کدهای ربط در هر حساب یا تفصیلی، اگر تعیین نشده باشند، از حساب یا تفصیلی سرگروه حاصل می‌شوند. در گزارش‌های جامع مالی (تراز آزمایشی یا محوری)، کدهای ربط گزارش از ترکیب کدهای ربط حساب و تفصیلی و با جداکننده‌ی / حاصل می‌شوند. به این ترتیب تعیین شرط برروی کدهای ربط یک تا 4 در گزارش محوری جامع مالی بسیار شبیه شرطهای حساب و تفصیلی‌ها و با تعیین محدوده و الگو انجام می‌شود.

     

    یک تفاوت مهم دیگر نیز در بین شرایط متغیرهای شاخص عملکرد و فیلدهای سرجمع محوری وجود دارد: شرایط فیلدهای سرجمع به صورت گروهی تعریف می‌شوند؛ یعنی همه‌ی شرایطی که برروی یک فیلد در یک جدول محوری تعریف می‌شوند به همراه هم بررسی می‌شوند. برای توضیح این وضعیت مثال می‌زنیم. فرض کنید در یکی از فیلدهای سرجمع شرطی را مثلا روی وضعیت یا نرم‌افزار اسناد تنظیم کرده باشیم و در فیلد دیگری فقط شرایط را فعال کرده باشیم ولی هیچ شرطی تعریف نکرده باشیم (همه‌ی گزینه‌های وضعیت یا نرم‌افزار علامت‌گذاری شده باشند). چون هر دو شرط روی یک فیلد و برای یک جدول محوری تعریف شده‌اند، خود به خود به صورت یک گروه شرط پردازش می‌شوند و در فیلد سرجمع دوم فقط مبالغی که در فیلد سرجمع اول نیامده باشند لحاظ می‌شوند – درست مانند اینکه گزینه‌های وضعیت یا نرم‌افزار علامت‌گذاری شده در شرایط، فیلد سرجمع اول را از فیلد سرجمع دوم برداشته باشیم. این گروه‌بندی در مورد متغیرهای شاخص عملکرد وجود ندارد و شرایط هر متغیر به صورت مستقل از سایرین بررسی می‌شود. اطلاعات اضافه‌ی متغیر در گزارش محوری مالی برای شاخص عملکرد نمودار اندکی متفاوت و به صورت زیر است:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود، گونه‌ی فیلد همان است که در شاخص عملکرد جدول و مدرج داشتیم. نوع مبلغ متفاوت است و با توجه به محدوده‌های نمودار به یکی از گزینه‌های زیر تعیین می‌شود:

    • در ابتدای هر محدوده‌ی تاریخ
    • طی هر محدوده‌ی تاریخ
    • در انتهای هر محدوده‌ی تاریخ

     

    منظور از محدوده‌های تاریخ، هر ماه یا هر هفته یا هر سال است (آنچه در نمودار به عنوان اجزاء محور زمان تعریف شده است). به جز نوع و گونه، نوع محدوده نیز در متغیرهای نمودار تعیین می‌شود که تعیین کننده‌ی مجموعه‌ی اجزاء محدوده‌ی تاریخ در نمودار است و یکی از حالتهای زیر را می‌توان برای آن تعیین کرد:

    • پیش از دوره و افتتاحیه
    • پیش از دوره
    • طی دوره
    • کل محدوه و افتتاحیه
    • کل محدوده

     

    توجه کنید که محدوده‌های تاریخ در نمودار به عنوان اجزاء یکی از محورها (تفکیک داده‌ها) قرار می‌گیرند. اینکه هر متغیر چه بخشی از این محدوده‌ها را شامل می‌شود در پارامتر فوق تعیین می‌شود. همینطور که دیده می‌شود مفاهیم، مربوط به "مالی" هستند. خواهیم دید که مشابه این موارد در انبار و فروش هم مطرح است. فرض کنید محور زمان در نمودار حاوی ماه+سال باشد. اولا وجود حالت‌های "افتتاحیه" باعث خواهد شد که یک آیتم "افتتاحیه" در ابتدای اسامی ماه و سال‌ها بازنمایی شود. ثانیا بسته به اینکه متغیر در چه محدوده‌ای محاسبه می‌شود، فرمول‌هایی که از این متغیر استفاده کرده‌اند در بخش یا بخش‌هایی از محور زمان نمودار (شامل احتمالا افتتاحیه) بازنمایی می‌شود.

     

    در گزینه‌هایی که در بالا آمده است یک تفکیک کلی داریم: ممکن است اطلاعات به پیش از دوره و طی دوره تفکیک شده باشند یا مربوط به کل محدوده باشند. در وضعیت اول این اختیار را داریم که پیش از دوره حاوی افتتاحیه هم باشد و در وضعیت دوم می‌توانیم کل محدوده و افتتاحیه را داشته باشیم. پس اولا این اختیار را داریم که پیش از دوره و طی دوره را در دو متغیر جداگانه محاسبه کنیم که در نهایت می‌توانند منجر به دو فرمول جداگانه و ایجاد دو سری داده‌ی جداگانه در نمودار شوند – پس منجر به مقایسه پیش از دوره و طی دوره در نمودار خواهند شد و در مقابل ممکن است کل محدوده (ترکیب پیش از دوره و طی دوره) را در یک سری داده داشته باشیم. ثانیا بازنمایی افتتاحیه در محور زمان در هر یک از دو حالت پیش‌گفته نیز حالت اختیار خواهد داشت.

     

     

    متغیرهای از پیش‌تعریف شده

     

    در فرمول برخی از شاخص‌های عملکرد "تعداد روز" یک پارامتر مهم است؛ دوره‌های گردش حسابهای دریافتنی، حسابهای پرداختنی و موجودی کالا یا مواد اولیه از این دسته شاخص‌های عملکرد هستند. در شاخص‌های عملکرد مدرج و جدولی، حاصل فرمول‌های شاخص برای پیش از محدوده، طی محدوده و کل محدوده قابل محاسبه هستند. به همین دلیل متغیرهای زیر به صورت ثابت و از پیش تعریف شده در این شاخص‌های عملکرد (در گزارش‌های محوری جامع مالی، انبار و فروش) برای استفاده در فرمول‌ها در اختیار قرار دارند:

    • DCP – تعداد روز پیش از دوره (فاصله بین تاریخ شروع کل گزارش و تاریخ شروع محدوده‌ی گزارش)
    • DCI – تعداد روز طی دوره (فاصله بین تاریخ شروع و خاتمه‌ی محدوده‌ی گزارش)
    • DCT – تعداد روز کل محدوده (جمع دو مقدار قبلی)

     

    در شاخص‌های عملکرد نموداری، حاصل فرمول‌های شاخص برای هر یک از محدوده‌های تاریخی منعکس شونده در محور زمان نمودار قابل محاسبه هستند. به همین دلیل متغیر زیر به صورت ثابت و از پیش تعریف شده برای استفاده در فرمول‌ها در اختیار قرار دارد:

    • DC – تعداد روز در هر یک از محدوده‌های تاریخ نمودار

     

    البته تعداد روزها ممکن است با اندکی تقریب همراه باشد؛ مثلا ماه‌ها همیشه 30 روزه و سال‌ها همیشه 365 روزه فرض می‌شوند.

     

     

    تعریف فرمول‌ها در مولفه‌های شاخص عملکرد

     

    متغیرها برای استفاده در فرمول‌ها تعریف می‌شوند. هر فرمول یک عدد را حاصل می‌کند که همان شاخص عملکرد است. در هر مولفه‌ی شاخص عملکرد می‌توان به تعداد دلخواه فرمول تعریف کرد. در شاخص عملکرد جدولی، هر فرمول در یک سطر از جدول بازنمایی می‌شود. در مولفه‌ی مدرج حاصل هر فرمول در یک عقربه منعکس می‌شود. در مولفه‌ی نمودار به ازای هر فرمول یک سری داده خواهیم داشت – هر فرمول به ازای هر یک از محدوده‌های تاریخی نمودار محاسبه و در دیاگرام نمودار بازنمایی می‌شود.

     

    پیش از این در فرمول‌های گزارش‌های چاپی و نیز در فرمول‌های مقدار (انبار) با مفهوم مشابهی مواجه بودیم: محاسبه‌ی یک حاصل برحسب تعدادی متغیر که به صورت جداگانه تعریف می‌شوند. در اینجا نیز از همان رویه استفاده می‌شود – با این تفاوت که در اینجا فهرستی از فرمول‌ها را خواهیم داشت. این فهرست در محاوره‌ی تدوین مولفه‌های مورد بحث ما در یک صفحه به نام "شاخص عملکرد" و در کنار فهرست متغیرها بازنمایی و ویرایش می‌شود. نحوه‌ی کار با فهرست فرمول‌ها بسیار استاندارد است. ویرایش هر فرمول در یک محاوره‌ی اختصاصی به شکل زیر انجام می‌شود:

     

     

    هر فرمول یک نام دارد که برای شناسایی فرمول بکار می‌رود. این نام به صورت اختیاری در بالا یا پایین عقربه‌ها در مولفه‌ی مدرج قابل بازنمایی است. در نمودارها، نام فرمول به عنوان نام سری داده‌ی حاصل از فرمول بکار خواهد رفت. در شاخص‌های عملکرد جدولی نام فرمول تعیین نمی‌شود و به جای آن تنظیمات مفصل "عنوان" را خواهیم داشت. در یکی از بخش‌های بعدی در این مورد صحبت خواهیم کرد. خود فرمول در یک ویرایش‌گر متن قابل درج است. یک تکمه برای احضار و انتخاب یکی از متغیرهای تعریف شده و درج آن در فرمول در بالای ویرایشگر متن تعبیه شده است. نوع حاصل محاسبات فرمول باید در اینجا تعیین شود که می‌تواند یکی از حالت‌های زیر باشد:

    • مبلغ برحسب واحد پول اصلی
    • مبلغ برحسب واحد پول دلخواه
    • مقدار
    • عدد اعشاری

     

    فقط در حالت عدد اعشاری می‌توان تعداد ارقام اعشار در حاصل فرمول را تعیین کرد و نیز کنترل کرد که آیا باید در بین ارقام حاصله کاما درج شود یا خیر. دریچه‌هایی به همین منظور در محاوره تعبیه شده‌اند.

     

     

     

    شاخص عملکرد مدرج

     

    در مولفه‌ی شاخص عملکرد مدرج، یک ناحیه‌ی مستطیل شکل داریم که به صورت مساوی به نواحی مستطیلی داخلی تفکیک می‌شود. در هر ناحیه‌ی داخلی یک عقربه (درجه) خواهیم داشت که مقدار حاصل از فرمول مربوط را بازنمایی می‌کند. در بالا و پایین هر عقربه دو متن دلخواه و اختیاری قابل بازنمایی هستند. این متن‌ها در تعریف فرم گزارش تعیین می‌شوند. خواهیم دید که بازنمایی نام فرمول و مقدار آن در این متن‌ها میسر است. شکل زیر نمونه‌ای از یک شاخص عملکرد مدرج را نمایش می‌دهد:

     

     

    در این نمونه 4 فرمول در شاخص عملکرد تعریف شده‌اند. نام فرمول‌ها به ترتیب نسبت آنی، نسبت جاری، نسبت وجه نقد و نسبت پوشش بهره هستند. ترکیبی از نام و مقدار فرمول در بالای هر عقربه نمایش داده شده است. هر عقربه یک محدوده دارد و تعداد ناحیه‌ی رنگی که در تعریف فرمول تعیین می‌شوند. هر عقربه دارای یک محدوده است که به صورت دو عدد تعیین می‌شود. اگر مقدار شروع محدوده بزرگتر از مقدار خاتمه باشد، جهت عقربه در گزارش نهایی برعکس می‌شود – یعنی عقربه برخلاف جهت عقربه‌های ساعت خواهد شد.

     

    به صورت اختیاری می‌توان محدوده‌های رنگی (برحسب مقدار) در هر عقربه رسم کرد. این محدوده‌ها مقادیر مطلوب و نامطلوب را بازنمایی خواهند کرد و وجود آنها باعث می‌شود که در یک نگاه به هر یک از عقربه‌ها ایده‌ای از عملکردی که با آن بازنمایی شده است داشته باشیم. هر یک از محدوده‌ها یک حد بالای مقدار دارند. به جای تعیین مقدار حد بالا، می‌توان از حالت "تا حداکثر مقدار فرمول" هم استفاده کرد. برای هر محدوده یک رنگ هم تعیین می‌شود. در تعریف فرمول‌های مورد استفاده در این مولفه تفاوت‌هایی وجود دارند. شکل زیر را ببینید:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود در اینجا در تدوین یک فرمول یک صفحه به نام "مدرج" اضافه شده است. نام فرمول به این صفحه منتقل شده است. پیش از این مشخصه‌ی نام فرمول را تعریف کردیم و کاربردهای آنرا توضیح دادیم. گفتیم که در اینجا هر فرمول به صورت یک عقربه بازنمایی می‌شود. در بالا و پایین هر عقربه دو عبارت قابل بازنمایی هستند که در اینجا به صورت عنوان بالا و پایین تعیین می‌شوند. همانطور که در محاوره راهنمایی شده است، در این متن‌ها می‌توانیم از نام و مقدار فرمول هم استفاده کنیم که در شکل نمونه‌ی قبلی (که در محاوره نیز نشان داده شده) به همین صورت عمل شده است.

     

    هر عقربه دارای یک محدوده است که به صورت دو عدد تعیین می‌شود. اگر مقدار شروع محدوده بزرگتر از مقدار خاتمه باشد، جهت عقربه در گزارش نهایی برعکس می‌شود، یعنی عقربه برخلاف جهت عقربه‌های ساعت خواهد شد. به صورت اختیاری می‌توان محدوده‌های رنگی (برحسب مقدار) در هر عقربه رسم کرد. این محدوده‌ها مقادیر مطلوب و نامطلوب را بازنمایی خواهند کرد و وجود آنها باعث می‌شود که در یک نگاه به هر یک از عقربه‌ها ایده‌ای از عملکردی که با آن بازنمایی شده است داشته باشیم. هر یک از محدوده‌ها یک حد بالای مقدار دارند. به جای تعیین مقدار حد بالا، می‌توان از حالت "تا حداکثر مقدار فرمول" هم استفاده کرد. برای هر محدوده یک رنگ هم تعیین می‌شود. نحوه‌ی بازنمایی این محدوده‌ها در شاخص عملکرد مدرج را در شکلی که در ابتدای همین بخش آورده‌ایم ملاحظه می‌کنید.

     

     

    شاخص عملکرد جدول محور

     

    این مولفه بسیار شبیه به مولفه‌ی "فهرست فیلد" است با این تفاوت که در هر سطر از آن به جای یک فیلد، یک فرمول بازنمایی می‌شود. فرمول‌ها و متغیرها به همان صورتی که پیش از این توضیح دادیم تعریف می‌شوند. از آنجا که هر فرمول یکی از سطرهای جدول خواهد بود، تنظیمات اضافی برای هر فرمول تعبیه شده‌اند که کاملا شبیه تنظیماتی است که پیش از این در فهرست فیلد داشتیم (نمایش و جانمایی و جهت نمایش و رنگ و فونت به تفکیک محتوی و عنوان تعیین می‌شوند). از آنجا که نام نمودار در ستون عنوان بازنمایی می‌شود، در اینجا آنرا به همراه بسیاری مشخصه‌های دیگر در یک صفحه‌ی اختصاصی به نام عنوان تعیین می‌کنیم. به این ترتیب هر یک از فرمول‌های این شاخص عملکرد، نسبت به آنچه به صورت عمومی، قبلا، گفتیم، تنظیمات مربوط به نمایش و عنوان را هم دارد که در محاوره‌ی تدوین فرمول در صفحه‌های اختصاصی دریافت می‌شوند. شکل زیر یک شاخص عملکرد جدولی را در یک گزارش فرضی نشان می‌دهد. در این مولفه 5 فرمول به صورت زیر تعریف شده‌اند:

     

     

    همانطور که مشاهده می‌شود ظاهر این مولفه بسیار شبیه به فهرست فیلد است – با این تفاوت که عناوین ستون‌ها به صورت پیش‌فرض بازنمایی نمی‌شوند و ارتفاع پیش‌فرض سطرها هم اندکی بیشتر است. گفتیم که تعریف متغیرها کاملا استاندارد است و در تعریف فرمول‌ها بحث‌های نمایش و عنوان وجود دارند که البته کاملا شبیه نمایش و عنوان در فهرست فیلد هستند. در محاوره‌ی تدوین این مولفه علاوه بر متغیرها و فرمول‌ها (صفحه‌ی شاخص عملکرد) و جانمایی که کاملا استاندارد است تنظیمات اضافه‌ی اندکی دارد که آنها را در صفحه‌ی نمایش قرار داده‌ایم و در شکل زیر دیده می‌شوند:

     

     

    عرض ستون عنوان، بخشی از عرض کل مولفه است که برای بازنمایی عنوان (نام) فرمول‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. پیش‌فرض ارتفاع سطرها هم در همینجا قابل تنظیم است. البته برای هر فرمول، در صفحه نمایش می‌توانیم به جای "استفاده از ارتفاع پیش‌فرض"، ارتفاع سطر مربوط به آن فرمول را به صورت صریح تعیین کنیم – درست همانند سطرها (فیلدها)ی یک فهرست فیلد. در ادامه تیتر ستون‌های عنوان و محتوی را داریم (که اگر قرار باشد بازنمایی شوند بکار می‌آیند) و در نهایت "سطر عنوان بازنمایی نشود" تعبیه شده است. همانطور که گفتیم این دریچه به صورت پیش‌فرض علامت‌گذاری شده است – یعنی مشابه شکل نمونه‌ای که قبلا دیدیم، سطر عنوان (تیتر) ستون‌ها به صورت پیش‌فرض نمایش داده نمی‌شود.

     

     

    شاخص عملکرد نموداری

     

    مفصل‌ترین مولفه‌ی شاخص عملکرد، نمودار است. چنین است که بسیاری از شاخص‌های عملکرد، بسته به ماهیت، به صورت نمودار مورد انتظار هستند – تا تغییرات یک شاخص را در محدوده‌های زمانی بازنمایی کنند. این محدوده‌ها تقریبا دلخواه هستند (ماه، هفته، سال یا حتی روز). به روشی برای تعریف و تفکیک محور زمان نیاز داریم. به این منظور یک فیلد تاریخ انتخاب می‌شود. در کنار این فیلد، "محدوده‌ی تاریخ" نیز تعیین می‌شود. گزینه‌های قابل انتخاب همان‌ها هستند که در جدول محوری برای تفکیک اطلاعات تاریخی داشتیم. فرمول‌های شاخص عملکرد یکبار به ازای هر یک از محدوده‌هایی که به این روش تفکیک شده و حاصل می‌شوند محاسبه و در نمودار بازنمایی می‌شوند.

     

     

    مقدار زیادی از مشخصات قابل تعریف این نمودار‌ها کاملا مشابه نمودار محوری است – اما تفاوت اساسی بین آنها در نحوه‌ی تشخیص سطوح و سری داده است. در اینجا فقط یک سطح داده خواهیم داشت که شامل همان محدوده‌های تاریخ است که با تعیین فیلد و نوع محدوده‌ی تاریخ مشخص می‌شود. در محاوره‌ی تدوین یک شاخص عملکرد (نمودار)، صفحه‌ی محتوی به همین منظور تعبیه شده است:

     

     

    در این صفحه ابتدا نوع محتوی تعیین می‌شود. این، یکی از مجموعه فیلدهایی است که در گزارش در اختیار قرار دارند. بسیاری از گزارش‌ها فقط یک مجموعه فیلد دارند و به همین دلیل در آنها نوع محتوی از قبل تعیین شده و غیرقابل تغییر است. فیلد محتوی نیز باید تعیین شود. در گزارش‌هایی که مجهز به شاخص‌های عملکرد نموداری هستند، باید حتما از قبل امکان استفاده از فیلدهای تاریخ به عنوان فیلد محتوای نمودار در گزارش پیاده‌سازی شده باشد. در گزارش‌هایی که تا به حال پیاده‌سازی شده‌اند، فقط می‌توان از فیلد تاریخ سند به عنوان فیلد محتوای شاخص عملکرد نموداری استفاده کرد. محدوده‌ی تاریخ، نحوه‌ی تفکیک تاریخ برای تشکیل اجزاء سطح داده‌ی نمودار (محور زمان) را مشخص می‌کند. گزینه‌های قابل انتخاب دقیقا همان‌ها هستند که در جدول محوری برای سطوح سرجمع حاوی فیلدهای تاریخی در دسترس قرار دارند و همان توضیحات در اینجا هم صدق می‌کند. هر جا با فیلدهای تاریخ سروکار داریم باید فرمت و "نمایش تاریخ به صورت میلادی و لاتین" هم تعیین شوند که مفاهیمی تکراری هستند و پیش از این آنها را در جدول محوری توضیح داده‌ایم.

     

    تفاوت دیگری که بین این نمودارها و نمودارهای محوری وجود دارد، مربوط به سری‌های داده است. در نمودارهای محوری، سری‌های داده از فیلدهای سرجمع یک جدول محوری ناشی می‌شدند. در اینجا، فرمول‌ها را داریم که هر یک از آنها یک سری داده خواهند شد. حاصل فرمول‌ها به ازای هر یک از محدوده‌های تاریخ محاسبه شده و در دیاگرام نمودار بازنمایی می‌شوند. تعریف فرمول‌ها و متغیرها در صفحه‌ی "شاخص عملکرد" انجام می‌شود. در بخش‌های قبلی توضیحات مفصلی در این مورد داده‌ایم (به خصوص در مورد تفاوت تعریف متغیرها برای شاخص‌های عملکرد نمودار در گزارش‌های محوری جامع مالی، انبار و فروش نبست به متغیرهایی که برای شاخص‌های عملکرد جدولی و مدرج تعریف می‌شوند).

     

    تنظیمات اختصاصی نمودار در صفحه‌ای به همین نام انجام می‌شود. کار با این تنظیمات بسیار شبیه است به آنچه در مورد نمودارهای محوری داشتیم. در واقع تنها تفاوت، در تعیین جدول محوری است: در اینجا خبری از جدول محوری نیست. در ادامه‌ی صفحات محاوره‌ی تدوین، "جانمایی" و "نمایش" را داریم که آنها هم کاملا شبیه نمودار محوری هستند. صفحه‌ی جانمایی، تقریبا به همین صورت در همه‌ی مولفه‌هایی که به صورت یک ناحیه‌ی مستطیلی در فرم گزارش قرار می‌گیرند وجود دارد. تنظیمات "نمایش" با روش جدید به صورت زیر ویرایش می‌شوند:

     

     

    همانطور که دیده می‌شود، اجزاء این صفحه دقیقا مشابه نمودار محوری است. نحوه‌ی تنظیم پارامترهای نمایش با این روش جدید و کارکرد هر یک از آنها، به تفصیل در مستند مربوط به تعریف فرم‌های حاوی جدول و نمودار محوری، توضیح داده شده‌اند. در نبود سطوح داده و محدود بودن سری‌های داده، ناحیه‌ی ابزار در این نمودارها کاربردی نداشته و بازنمایی نمی‌شود. به این ترتیب نسبت به نمودارهای محوری فضای کمتری اشغال می‌شود – البته در مقایسه با نمودارهای محوری، بازخوانی هم در اینجا انجام نمی‌شود. از کل ناحیه‌ی ابزار نمودار، فقط انتخاب شکل دیاگرام در اینجا کاربرد داشت که با توجه به فضای زیادی که صرفا به همین دلیل اشغال می‌شد، از این امکان صرف‌نظر کردیم – ضمن اینکه در این نمودارها، بسته به نحوه‌ی محاسبه و ماهیت فرمول‌ها، قاعدتا یک شکل دیاگرام از قبل به عنوان شکل مناسب قابل تشخیص است (شکل دیاگرام فقط در تعریف فرم گزارش قابل تعیین خواهد بود).

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:15 ب.ظ

    ابزار جدید ارائه شده در هسته مرکزی نسخه 10.02: تعریف و جانمایی چندین گزارش، نمودار و KPI دریک صفحه، ذخیره و دریافت خروجی از آن

     

    ذخیره جانمایی جدول‌ها و نمودارهای محوری در یک فرم تعریف شده

     

    مکانیزم اساسی ارائه‌ فرم‌های نمایش گزارش‌ها در سیستم XP مبتنی بر فرم‌های قابل تعریف است. در حین تعریف فرم‌های گزارش‌ها امکانات متنوعی برای بازنمایی داده‌های گزارش به صورت دلخواه وجود دارد. در گزارش‌هایی که پیش از این داشتیم (پیش از گزارش‌های محوری) کاربران امکانات اندکی برای اعمال تغییرات در آنچه قبلا به عنوان فرم گزارش تعریف شده است در زمان استفاده داشتند. این وضعیت در گزارش‌های محوری (حاوی جدول‌ها و نمودارهای محوری) به صورت اساسی تغییر کرده است. کاربران می‌توانند تغییرات بسیار متنوعی را در آنچه قبلا در فرم گزارش تعریف شده است اعمال کنند: با جابجا کردن فیلدها در جدول محوری می‌توانند شیوه‌ی محاسبه و بازنمایی داده‌ها را تغییر دهند / محدوده‌های سرجمع در فیلدهای تاریخی را تغییر دهند / عنوان فیلدها و عرض ستون‌های بازنمایی کننده‌ی آنها را تغییر دهند / سطوح داده‌ها در نمودارها را تغییر دهند / در بین سطوح حرکت کنند و جزییات یکی از اجزاء یک سطح داده را در سطح بعدی احضار کنند / حتی می‌توانند بسیاری از تنظیمات نمودار در حین تعریف فرم را به دلخواه تغییر دهند.

     

    مجموعه‌ی این امکانات وضعیتی را پدید می‌آورد که در آن آنچه به عنوان تعریف فرم گزارش انجام شده است ممکن است بسیار متفاوت از گزارشی باشد که کاربر در نهایت برای استفاده‌ی خود آماده کرده است. توجه کنید که تغییرات کاربر در فرم گزارش بدون نیاز به تغییر تعریف فرم گزارش یا ویرایش آن قابل انجام است.

     

    در گزارش‌های محوری (مجموعه‌ی تعدادی جدول و نمودار محوری) ترتیبی داده شده است که بتوانیم بخش‌های مهم (و ممکن) از تغییرات کاربر در فرم گزارش را به صورت دائمی در پایگاه داده‌ها ذخیره کنیم. این تغییرات برای هر کاربر و هر فرم تعریف شده‌ی گزارش قابل ذخیره‌سازی هستند – به صورتی اگر همان کاربر، گزارش محوری را با همان فرم قابل تعریف دوباره احضار کند به صورت خودکار تغییراتی که قبلا تنظیم و ذخیره کرده است در گزارش اعمال شوند و عملا گزارش را نه به صورتی که در تعریف فرم آماده شده  بلکه با تغییراتی که خودش در آن داده است دریافت کند. پیش از این روش صدور فرمان ذخیره‌سازی جانمایی جدید را در منوی اختصاصی جدول محوری دیده بودیم، ذخیره‌سازی با حداقل تشریفات انجام می‌شود. گفتیم که برحسب کاربر و فرم گزارش ذخیره‌سازی می‌کنیم – پس با اندکی چشم‌پوشی فرض کرده‌ایم که یک مجموعه تنظیمات به ازای هر کاربر و هر فرم گزارش کافی باشد. به همین دلیل نیازی به شناسایی آنچه ذخیره‌سازی شده است، مثلا با تعیین نام، نداریم. همچنین پس از ذخیره‌سازی نیازی به فرمان صریح برای بازیابی آنچه قبلا ذخیره شده است نخواهیم داشت. در همه‌ی گزارش‌های محوری چنین است که اگر کاربر برای همین فرم گزارش (مثلا پیش‌فرض نوسا) قبلا جانمایی اختصاصی را ذخیره کرده باشد، همان جانمایی به صورت خودکار بازیابی و اعمال می‌شود. اگر چنین باشد منویی که در بالا مشاهده کردیم به صورت زیر در خواهد آمد:

     

     

    در این وضعیت جدید، کاربر کماکان می‌تواند جانمایی را تغییر دهد و دوباره ذخیره‌سازی نماید. اما در کنار آن امکان حذف جانمایی ذخیره شده (و بازگشت به آنچه صرفا در فرم گزارش تعریف شده است) نیز وجود دارد. اگر فرم گزارش بیش از یک جدول محوری داشته باشد، با صدور فرمان ذخیره‌سازی، جانمایی همه‌ی جدول‌های محوری ذخیره می‌شوند. همچنین اگر فرم گزارش حاوی یک یا چند نمودار محوری باشد و تغییراتی در آنها اعمال شده باشد، با صدور فرمان مزبور وضعیت کنونی نمودارهای محوری نیز ذخیره می‌شوند. با این ویژگی هر کاربر عملا می‌تواند فرم گزارش را به صورت شخصی شده تعریف و ذخیره کرده و در آینده از آن استفاده نماید. ویدیوی تکمیلی این امکان در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    نمایش اطلاعات گزارش محوری در Excel

     

    یکی از نکاتی که به صورت ضمنی در گزارش‌های محوری (جدول‌ها و نمودارهای محوری) قاعدتا جلب توجه می‌کند این است که این امکانات اصولا برای چاپ گزارش مناسب نیستند و در فر‌های چاپی گزارش‌ها پیاده‌سازی نشده‌اند. گزارش‌های جامع محوری (که اصلا برای استفاده از مولفه‌های محوری طرح و پیاده‌سازی شده‌اند) اصولا فاقد فرم چاپی هستند. در سایر گزارش‌هایی که در نسخه‌های قبلی وجود داشته و از این پس صرفا به فرم‌های محوری مجهز شده‌اند، فرم چاپی گزارش به همان صورتی که از قبل بوده، باقی مانده است. در نمودارهای محوری برای جبران این وضعیت، امکان صدور شکل گرافیکی نمودار در Clipboard یا در فایل‌هایی با قالب دلخواه فراهم شده است که پیش از این اطلاعات جامع مرتبط با آن ارائه شده است. در جدول‌های محوری، امکان صدور اطلاعات به Excel را فراهم کرده‌ایم که در ادامه توضیح خواهیم داد.

     

    از قبل امکاناتی برای صدور اطلاعات جدول گزارش به Excel  را داشتیم. روش کار چنین بود که نرم‌افزار Excel احضار می‌شد و اطلاعات جدول گزارش در آن منعکس می‌گردید. حتی‌الامکان تلاش شده بود که فرمت داده‌ها و رنگ و فونت و مانند آنها نیز در آنچه صادر می‌شود تاثیر داده شود. شبیه این امکانات را برای جدول محوری نیز پیاده‌سازی کرده‌ایم. این امکانات جدید، به همراه امکاناتی که پیش از این برای جدول عادی گزارش داشتیم در همان تکمه‌ی "نمایش اطلاعات جدول در Excel" که به صورت عمومی در فرم‌های گزارش‌ها وجود دارد قرار داده شده‌اند.

     

    توجه کنید که در گزارش‌های استانداردی که از این پس به جدول محوری مجهز هستند این امکان را داریم که در یک فرم گزارش همزمان از یک جدول عادی و یک یا چند جدول محوری استفاده کنیم – به همین دلیل در صدور اطلاعات به Excel از این پس ممکن است نیاز باشد به اینکه جدول مورد نظر را انتخاب کنیم. اگر گزارش فقط حاوی یک جدول عادی باشد رفتار سیستم هیچ تفاوتی با قبل نخواهد کرد و بدون تعامل با کاربر عملیات صدور را انجام می‌دهد. اما در سایر موارد با یک محاوره به شکل زیر مواجه خواهیم شد:

     

     

    در ابتدا، اگر بیش از یک جدول یا جدول محوری در فرم گزارش داشته باشیم، جدولی که قرار است محتویات‌اش صادر شود تعیین می‌شود. اگر جدول انتخاب شده یک جدول عادی (غیرمحوری) باشد سایر تنظیمات محاوره غیرفعال خواهند بود. برای جدول‌های محوری عنوان صفحه‌ای که در Excel ایجاد می‌شود در اینجا قابل تنظیم است. همچنین دو نحوه‌ی صدور پیاده‌سازی شده است: با تاکید بر جانمایی اطلاعات و با تاکید بر داده‌ها. در حالت اول (پیش‌فرض) داده‌هایی با همان جانمایی که در حین ملاحظه‌ی گزارش در جدول محوری انجام شده است صادر می‌شوند. در این حالت در بخش تنظیمات می‌توانیم همه‌ی سطوح را به صورت باز شده صادر کنیم و همچنین امکان صدور داده‌های سرجمع به صورت حرفی را داریم. در صدور جدول‌های عادی همیشه سطرهای جمع را به صورت حرفی صادر می‌کردیم. دلیل این کار محدودیت Excel در تعداد ارقام اعداد (15 رقم معنی‌دار) بود. قاعدتا در اینجا که همیشه با مقادیر سرجمع سروکار داریم احتمال برخورد با اعداد بزرگتر از 15 رقمی بیشتر است و اینبار نه فقط در سطرهای جمع بلکه در همه‌ی سلول‌های سرجمع. به همین دلیل در بخش تنظیمات یک گزینه برای صدور داده‌های سرجمع به صورت حرفی لحاظ کرده‌ایم. در صدور اطلاعات با تاکید بر داده‌ها تنظیمات دیگری را در اختیار خواهیم داشت:

     

     

    در صدور اطلاعات با تاکید بر داده‌ها، شکل و جانمایی داده‌ها لزوما شباهتی به شکل و جانمایی آنها در نمایش جدول محوری ندارد، بلکه از امکانات اختصاصی سرجمع کردن و گروه‌بندی داده‌ها در Excel استفاده می‌شود. با استفاده از این امکانات می‌توان سطوح مختلف را در Excel باز و بسته کرد. تنظیماتی که در این نحوه‌ی صدور در اختیار قرار دارند در شکل فوق مشاهده می‌شوند و عموما واضح هستند. ویدیوی تکمیلی این امکان در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

     

    قابلیت ساخت داشبورد شخصی گزارش‌ها با جانمایی چندین گزارش محوری، نمودار محوری، و شاخص کاربردی در یک گزارش شخصی سازی شده

     

    با استفاده از قابلیت‌های منعطف فرم‌ساز نوسا، قابلیت پیاده سازی چندین گزارش در یک گزارش از قبل موجود بود، با استفاده از این قابلیت و امکانات جدید پیاده سازی شده در این نسخه، ساخت و استفاده از شبه داشبورد‌های شخصی در این نسخه به فراخور نیاز فراهم گردیده است. تعداد گزارش‌ها، نمودار‌ها و شاخص‌های قابل تعریف در این نسخه تنها محدود به فضای مانیتور می‌باشد. چند نمونه از گزارش‌های محوری جامع در تصاویر زیر قابل بازدید می‌باشد: 

     

     

    در نمونه بالا داشبورد از 1 گزارش جدولی و 2 گزارش نموداری تهیه شده 

     

     

    همچنین در این نمونه 3 گزارش محوری و 3 نمودار استفاده گردیده

     

     

    در این نمونه از 3 نوع شاخص، 1 جدول و 1 نمودار استفاده گردیده است، این 3 نمونه تنها برخی از انواع استفاده از این امکانات بوده و همواره قابلیت پیاده سازی انواع داشبورد‌های اطلاعاتی شخصی در نرم‌افزارهای گوناگون به فراخور نیاز امکان‌پذیر است، تنها نکته مهم در استفاده از این ابزار نیاز به وجود حداقل 1 گزارش محوری جهت استفاده از نمودار‌های محوری می‌باشد. ویدیوی تعریف فرم‌های گزارش های محوری و نمودارهای محوری در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    ویدیوی تکمیلی انواع فیلد‌های خاص و تعاریف پیشرفته گزارش‌های مالی در ادامه قابل مشاهده می‌باشد:

     

     

    روزبه
    کاربر با تجربه
    کاربر با تجربه

    --
    13 تیر 1400 01:16 ب.ظ

    برخی از امکانات پایه و عمومی پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار یکپارچه مالی نوسا نسخه 10.02:

     

    • در درج تاریخ، اگر سال به صورت دورقمی وارد شود، از این پس سال را در یک محدوده‌ی 50 ساله پیش و پس از تاریخ روز لحاظ خواهیم کرد. مثلا 48 به 1448 و 50 به 1350 تبدیل می‌شود. با گذشت زمان (و مثلا با رسیدن به سال 1405) طبیعی است که محدوده‌ی مذکور خود به خود بهنگام خواهد شد. البته اگر سال به صورت 4 رقمی وارد شود از قبل (و از این پس هم) مشکلی وجود ندارد و نیازی به تعبیرات فوق نخواهیم داشت.
    • در استفاده از اسامی پایگاه‌های $ دار، در همه‌ی کاربردها، درج حروف کوچک و بزرگ لاتین در نام پایگاه توسط کاربران منجر به تفکیک پایگاه‌ها در سیستم می‌شد، این رفتار در این بروز شد تا فهرست تمامی کاربران بدون حساسیت به نوع حروف لحاظ گردد.
    • تغییرات عمده در مکانیزم بهنگام‌سازی یادآوری‌ها: در مکانیزم یاد‌آوری‌ها این امکان وجود دارد که یک کاربر تغییراتی در فهرست یادآوری‌های یک یا چند کاربر دیگر ایجاد کند. این کار با ویرایش مستقیم یادآوری‌های سایر کاربران (به شرطی که در اختیارات کاربر مجاز دانسته شده باشد) میسر است. همچنین با ویرایش یادآوری‌های یک "گروه"، یادآوری‌های تمام کاربرانی که عضو آن گروه هستند تغییر خواهد کرد. در نتیجه فهرست یادآوری‌ها (و یادآوری‌های فعال) یک کاربر ممکن است بدون اینکه خودش کاری انجام داده یا اصلا اطلاع داشته باشد تغییر کند. اگر چنین کاربری مشغول کار با سیستم باشد، ممکن است تغییرات یادآوری‌های پیش‌گفته منجر به تغییر فهرست یادآوری‌های فعال یا حتی نیاز به اعلام هشدار نیز بشود. برای تشخیص این تغییرات، در ویرایش 902 ترتیبی داده بودیم که هر یک دقیقه یکبار (سه دقیقه یکبار برای کاربران SOAP) یک در خواست به سرور ارسال شود و تغییرات پیش‌گفته خوانده شده و به سیستم اعمال گردند و در کلاینت کاربر به صورت مناسب انعکاس داده شوند. این درخواست‌ها منجر به ترافیک اندکی در شبکه می‌شوند و با اینکه بار بسیار کمی دارند، صرف وجود آنها و انعکاس آنها در Profile شبکه این شبهه را بوجود آورده است که دلیل کند بودن عملیات جاری برخی از کاربران همین درخواست‌ها هستند. تغییرات عمده‌ای در این مکانیزم ایجاد کرده‌ایم:
      • وجود تغییرات یادآوری‌های کاربر جاری (تحت تاثیر فعالیت‌های سایر کاربران) همزمان با درخواست‌های جاری از سرور به کلاینت اطلاع داده می‌شود. به این ترتیب مادامی‌که کاربر به صورت عادی مشغول کار با سیستم باشد نیازی به ارسال درخواست اضافه به سرور برای اطلاع از این تغییرات نخواهد داشت.
      • هشدارهای مربوط به یادآوری‌ها هر یک دقیقه یکبار کنترل و اعلام می‌شوند. این زمان به صورت ثابت برای کاربران DCOM و SOAP لحاظ می‌شود.
      • همزمان با کنترل هشدارها، اگر تغییراتی در یادآوری‌ها تشخیص داده شده باشد، آن تغییرات هم از سرور خوانده شده و به داده‌های کلاینت اعمال می‌شوند.
      • توجه کنید که این مکانیزم عملا به عنوان یک مکانیزم Keep Alive برای اتصال کلاینت و سرور در شبکه هم قابل استفاده است. البته این مکانیزم باید به صورت استاندارد در سیستم عامل وجود داشته باشد. اما به تجربه دیده شده که در برخی از موارد این مکانیزم در Windows غیرفعال می‌شود و منجر به خطای RPC در رایانه‌هایی می‌شود که مدت زیادی با سیستم کار نمی‌کنند. در این شرایط اتصال کلاینت و سرور در شبکه قطع می‌شود. کنترل تغییرات یادآوری‌ها قاعدتا باید به جای همین مکانیزم Keep Alive سیستم عامل هم قابل استفاده باشد.
      • با توجه به اینکه معمولا برای کاربران SOAP قدرت و سرعت شبکه ممکن است کمتر از کاربران شبکه‌ی داخلی باشد، زمان‌های کنترل و بروزسانی یادآوری‌ها برای کاربران SOAP دوبرابر لحاظ می‌شود.
      • غیرفعال کردن مکانیزم بروزرسانی یادآوری‌ها فقط در کاربرانی که برای مدت زمان طولانی از سیستم استفاده نمی‌کنند تاثیر خواهد داشت. همانطور که گفتیم، در زمینه‌ی هر کاری که کاربر ممکن است با سیستم داشته باشد کنترل موضوع این بحث نیز انجام می‌شود و هر یک دقیقه یکبار، همزمان با کنترل هشدارها، اگر تغییری تشخیص داده شود، خوانده و اعمال می‌شود. غیرفعال کردن مکانیزم کنترل و بروزرسانی یادآوری‌ها هیچ تاثیری در این عملیات ندارد. همچنین بازخوانی صفحه‌ی یادآوری‌های فعال (مثلا با کلید F5) نیز منجر به کنترل و فراخوانی تغییرات یادآوری‌ها خواهد شد.
      • در Admin، در تنظیمات سرور یک دریچه به صورت زیر اضافه شده است:

     

     

    این دریچه 3 گزینه دارد: غیرفعال (انجام نشود) / هر 5 دقیقه یکبار (10 دقیقه برای SOAP) / هر 10 دقیقه یکباره (20 دقیقه برای SOAP). این دریچه مکانیزم جدیدی را کنترل می‌کند: اگر یک کاربر در مدت زمان مشخصی با سرور کار نداشته باشد، کلاینت از تغییرات یادآوری‌ها مطلع نخواهد شد. با گزینه‌های این دریچه می‌توان ترتیبی داد که در این شرایط یک درخواست صریح برای کنترل وجود تغییرات یادآوری‌ها و خواندن آنها به سرور ارسال شود. همانطور که دیده می‌شود می‌توان با انتخاب گزینه‌ی اول این مکانیزم را غیرفعال نمود.

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار حسابداری و حسابداری با رویکرد تعهدی نوسا نسخه 10.02:

     

    • در ویرایش سندهای حسابداری یک فرمان صریح برای تراز کردن سند (با اصلاح مبلغ سطر تحت مکان‌نما) به سیستم اضافه شد.
    • گزارش محوری جامع مالی جدید جهت دریافت انواع گزارش‌ها و استفاده از شاخص‌های عملکرد مالی و حسابداری، همزمان با بهره‌وری از تمامی قابلیت‌های تراز آزمایشی جامع. ویدیوی انواع فیلدهای قابل استفاده در گزارش محوری جامع مالی در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    ویدیوی فیلدهای مشروط در گزارش محوری جامع مالی در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    همچنین ویدیوی قابلیت‌ها و تفاوت‌های گزارش محوری جامع مالی در مقایسه با تراز آزمایشی جامع در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    در پایان، ویدیوی استفاده از اطلاعات مفهومی در گزارش محوری جامع مالی در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • ریزعملیات حساب
      • ریزعملیات تفصیلی
      • ریزعملیات مجموعه حساب
      • ریزعملیات مجموعه تفصیلی
      • جستجو در شرح اسناد
      • تراز آزمایشی جامع
      • تراز مبتنی بر الگوهای عملیات حساب

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار دریافت و پرداخت (خزانه داری) نوسا نسخه 10.02:

     

    • در ویرایش سندهای دریافت و پرداخت یک فرمان صریح برای تراز کردن سند (با اصلاح مبلغ سطر تحت مکان‌نما) به سیستم اضافه شد.
    • مدارک دریافت و پرداخت از این پس دارای دو فیلد جدید شماره‌ صیاد و تاریخ اعتبار هستند. دسته چک‌ها هم از این پس تاریخ اعتبار خواهند داشت. با صدور چک از یک دسته چک، تاریخ اعتبار دسته چک برای مدرک دریافت و پرداخت جدید لحاظ خواهد شد. شماره‌ صیاد ماهیت تصادفی دارد و هیچ ارتباطی بین شماره‌های صیاد برگ‌های متوالی در یک دسته چک وجود ندارد (این، از ویژگی‌های اصلی و ابتدایی این شماره است و با اهداف امنیتی به این صورت طرح شده است).
    • در ویرایش رخدادهای مربوط به مدارک دریافت و پرداخت، تشخیص آخرین رخداد مدرک توسط سیستم انجام می‌گیرد (برای معکوس کردن آن در رخداد جدید). یک سناریو توسط یکی از کاربران مطرح شد که کارایی این مکانیزم در آن متزلزل بود و نیاز به اصلاح دستی رخداد پیش می‌آمد (به صورت خلاصه: اگر چک دریافتنی در یک سند "دریافت" و در همان سند به بانک "واگذار" شود + در درخت حساب‌ها، حساب اسناد در جریان وصول پیش از حساب اسناد دریافتنی تعریف شده باشد + سند برحسب کد حساب مرتب شده باشد). از مکانیزم جدیدی برای تشخیص آخرین رخداد استفاده کرده‌ایم تا در کارکرد یکنواخت سیستم اطمینان داشته باشیم، خواه در ویرایش مستقیم سند دریافت و پرداخت و خواه در استفاده از روال‌ها.
    • فیلد ظهرنویس و مجموعه فیلدهای دفتر تلفن و نشانی تفصیلی مدرک در چاپ چک در دسترس قرار داده شده‌اند تا در چک‌های صیادی امکان چاپ اطلاعاتی مانند کد ملی در دسترس باشد.
    • گزارش محوری جامع مالی جدید همراه با امکانات سررسید و مدارک دریافت و پرداخت برای نرم‌افزار دریافت و پرداخت، قابل استفاده جهت تهیه انواع گزارش‌ها و استفاده از شاخص‌های مالی در دریافت و پرداخت. ویدیوی معرفی برخی از امکانات گزارش محوری جامع مالی از دید دریافت و پرداخت در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    ویدیوی مفاهیم پیشرفته مرتبط با دریافت و پرداخت در گزارش محوری جامع مالی در ادامه در دسترس می‌باشد: 

     

     

    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • ریزعملیات نهاد دریافت و پرداخت
      • تفکیک عملیات حساب برحسب تاریخ سررسید
      • تفکیک عملیات تفصیلی برحسب تاریخ سررسید
      • تفکیک عملیات نهاد دریافت و پرداخت برحسب تاریخ سررسید

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار نرم‌افزار انبار و کنترل موجودی نوسا نسخه 10.02:

     

    • در محاوره‌ی "خلاصه اطلاعات کالا"، صفحه‌ای برای بازنمایی اطلاعات موجودی کالا به تفکیک انبار تعبیه شده است. در اطلاعاتی که در این صفحه ارائه می‌گردد پس از این به اختیار کاربران در رابطه به انبارها تفکیک انجام می‌گردد و تنها انبارهای مجاز بازنمایی خواهد شد.
    • روند کردن اعداد اعشاری در محاسبه‌ی بهای کالاهای صادره در سیستم انبار در بین ویرایش 8.02 و 9.02 (32 بینی) و 9.02 (64 بیتی) در برخی از موارد خاص نتایج متفاوتی در حد ریال به همراه داشت. این وضعیت باعث شده بود که مثلا صدور اطلاعات به فایل XML و فراخوانی آن در یک پایگاه دیگر در بهای برخی از رخدادهای خروج یک ریال اختلاف ایجاد کند. کارهای مفصلی در این زمینه انجام دادیم و پس از این محاسبات در نسخ 32 بیتی و 64 بیتی نتیجه‌ای مانند نسخه 8.02 خواهند داشت. 
    • گزارش محوری جامع انبار به منظور دریافت انواع گزارش‌های محوری و استفاده از شاخص‌های عملکرد انبار پیاده سازی گردید. ویدیوی معرفی برخی امکانات این گزارش در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    ویدیوی مفاهیم پیشرفته مرتبط با گزارش محوری جامع انبار در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    • گزارش محوری درخواست‌های انبار نیز در این نسخه پیاده‌سازی شده است. این گزارش مبتنی بر فهرست رخدادهای درخواست و با همان اصول و قواعدی که پیش از این در گزارش‌های محوری جامع دیده بودیم پیاده‌سازی شده است. از آنجا که درخواست‌ها فقط با مقادیر سروکار دارند (مبلغ ندارند) شاخص‌های عملکرد در آنها کاربرد (قابل پیش‌بینی) ندارند و به همین دلیل در این گزارش پیاده‌سازی نشده‌اند.
    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • ریزعملیات انبار کالا (کارت – بدون سرجمع)
      • ریزعملیات انبار مرکز مصرف یا تامین کالا
      • ریزعملیات انبار بچ کالا
      • ریزعملیات انبار مجموعه کالا
      • ریزعملیات انبار یک ترکیب حساب و تفصیلی
      • فهرست رخدادهای درخواست کالا
      • فهرست رخدادهای رسید موقت

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار نرم‌افزار فروش کالا و خدمات نوسا نسخه 10.02:

     

    • در اصلاح یکباره‌ی سطرهای برگه‌های فروش، در اصلاح بها، از این پس، تغییر یکباره‌ نرخ ارز با استفاده از پیش‌فرض نرخ برابری ارز در برگه‌ فروش میسر است. به این منظور یک دریچه‌ی قابل علامت‌گذاری با عنوانی به صورت "معادل ---- مبالغ ارزی با واحد ---- دوباره با نرخ پیش‌فرض برگه محاسبه شوند" در محاوره‌ی اصلاح یکباره تعبیه شده است. در عنوان دریچه، جای خالی اول با واحد پول اصلی سیستم و جای خالی دوم با واحد پول پیش‌فرض برگه جایگزین خواهد شد (مثلا: معادل ریال مبالغ ارزی با واحد دلار آمریکا دوباره...). روش کار قابل پیش‌بینی است: در بین رخدادهای علامت‌گذاری شده اگر ارز بکار رفته باشد و واحد ارز همان پیش‌فرض برگه باشد معادل ریالی مبالغ ارزی دوباره با همان نرخی که هم‌اکنون به عنوان پیش‌فرض برگه تعیین شده است محاسبه خواهند شد. به این ترتیب برای اصلاح نرخ ارز کافی است نرخ پیش‌فرض برگه را به مبلغ مناسب تعیین کنید و در ادامه از این امکان برای اصلاح یکباره سطرهای برگه استفاده نمایید.
    • در محاسبات مربوط به اعتبار مشتریان، در برخورد با درخواست‌ها، وضعیت تایید کنترل نمی‌گردید. این درخواست‌ها (اعم از کالا یا خدمات) فقط زمانی لحاظ می‌شوند که در مشخصات سیستم اطلاعات (در Admin به صورت مستقیم یا از طریق کلاینت)، در قسمت فروش، "درخواست‌های فروش کالا و خدمات در اعتبار مشتریان تاثیر داده شوند" علامت‌گذاری شده باشد. این موارد به صورت "پیش‌فاکتورهای تحویل نشده" در اعتبار منعکس می‌شدند. چنین بود که همه‌ی درخواست‌ها اعم از تایید شده یا نشده در گزارش اعتبار (و محاسبات مربوط به کنترل اعتبار) لحاظ می‌شدند اما 1) در خود برگه‌های درخواست اقلام تایید نشده منجر به کنترل اعتبار نمی‌شوند و 2) در ارائه‌ی فهرست اقلام تحویل نشده در گزارش اعتبار فقط درخواست‌های تایید شده بازنمایی می‌شوند. در ضمن یک خواسته از کاربران هم طرح شده بود که محاسبات را فقط برای درخواست‌های تایید شده خواسته بودند - که منطقی‌ هم هست. به همین دلیل ترتیبی دادیم که درخواست‌های تایید نشده (تحویل نشده) در اعتبار مشتری لحاظ نشوند و به این ترتیب هم خواسته‌ مزبور برآورده شده باشد و هم ناهماهنگی پردازش درخواست‌ها اصلاح شود.
    • گزارش‌های محوری جامع فروش – سطرهای اصلی و جنبی، کسور و اضافات، پورسانت‌ها و جمع مبالغ برگه‌های فروش به نرم‌افزار فروش اضافه شدند، به این ترتیب قابلیت دریافت انواع گزارشات محوری و استفاده از شاخص‌های عملکرد فروش در این گزارش‌ها فراهم گردیده است. ویدیوی معرفی برخی امکانات گزارش‌های محوری فروش در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    ویدیوی مفاهیم پیشرفته مرتبط با گزارش محوری فروش در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    ویدیوی مفاهیم پیشرفته گزارش محوری کسور و اضافات و پورسانت های فروش در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     
     

    ویدیوی مفاهیم پیشرفته گزارش محوری سرجمع برگه‌های فروش در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • فهرست رخدادهای درخواست خدمات
      • فهرست رخدادهای انجام خدمات
      • فهرست سطرهای پیش‌فاکتورها و قراردادها
      • صورت حساب فروش یک تفصیلی
      • عملیات فروش یک کالا یا خدمت – سطرهای اصلی و جنبی (بدون سرجمع)
      • عملیات فروش یک مشتری – سطرهای اصلی و جنبی
      • عملیات فروش یک مشتری – کسور و اضافات عملیات فروش یک مشتری – پورسانت‌ها
      • عملیات فروش یک نماینده فروش – سطرهای اصلی و جنبی
      • عملیات فروش یک نماینده فروش – کسور و اضافات عملیات فروش یک نماینده فروش – پورسانت‌ها
      • عملیات فروش یک بازاریاب – سطرهای اصلی و جنبی عملیات فروش یک بازاریاب – کسور و اضافات
      • عملیات فروش یک بازاریاب – پورسانت‌ها عملیات فروش یک طرف بدهکار – سطرهای اصلی و جنبی
      • عملیات فروش یک طرف بدهکار – کسور و اضافات عملیات فروش یک طرف بدهکار – پورسانت‌ها
      • عملیات فروش یک دریافت‌کننده‌ی پورسانت – پورسانت‌ها عملیات فروش یک انجام‌دهنده‌ی خدمات – سطرهای اصلی و جنبی
      • عملیات فروش یک قانون مکمل بها – کسور و اضافات عملیات فروش یک قانون مکمل بها – پورسانت‌ها
      • عملیات فروش یک مرکز فروش – سطرهای اصلی و جنبی عملیات فروش یک مرکز فروش – کسور و اضافات
      • عملیات فروش یک مرکز فروش – پورسانت‌ها عملیات فروش یک محل جغرافیایی – سطرهای اصلی و جنبی
      • عملیات فروش یک محل جغرافیایی – کسور و اضافات عملیات فروش یک محل جغرافیایی – پورسانت‌ها

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در ابزار مدیریت هزینه و خرید نوسا نسخه 10.02:

     

    • در نسخ قبل، تخفیف بصورت سطر‌های جداگانه (از نوع کسر) در ابزار مدیریت هزینه ثبت می‌گردید و در سایر نرم‌افزارها از جمله انبار اثر می‌گذاشت. به دلیل تغییرات در گزارش‌های فصلی خرید، پس از این تخفیف در مدیریت هزینه و خرید مانند نرم‌افزار فروش عمل خواهد کرد. فیلدهای جدید تخفیف مستقیم و تخفیف مستقیم ارزی به رخدادهای هزینه اضافه شده‌اند. کارکرد این فیلدها دقیقا متناظر است با فیلد تخفیف مستقیم که در سیستم فروش داشتیم. این فیلدها در بهای نهایی سطر تاثیر می‌گذارند. در محاسبه‌ی مالیات و عوارض ارزش افزوده، مبلغ رخداد منهای تخفیف به عنوان مبنای محاسبات لحاظ می‌شود. در تشکیل سند از روی رخدادهای هزینه، بهای رخداد منهای تخفیف در سطرهای سند منعکس می‌شوند. اگر تطابق بهای رخدادهای انبار و هزینه‌های جذب شده یا تطابق مبلغ رخدادهای هزینه و جذب آنها توسط رخدادهای انبار را از سایر مباحث مجزا کنیم، اضافه شدن این فیلد(های) جدید توضیح زیادی نیاز ندارد:
      • در فهرست رخدادهای اموال، فیلد تخفیف از این پس در اختیار خواهد بود. همچنین در فیلدهای بهای نهایی سطر رخداد هزینه و بهای رخداد هزینه از دید سیستم اموال نیز مبلغ تخفیف از مبالغی که قبلا داشتیم کاسته می‌شود.
      • در اصلاح یکباره رخدادهای هزینه (سطرهای برگه‌ی هزینه) امکان اصلاح یکباره‌ی تخفیف مستقیم فراهم شده است. در همانجا در محاسبات مالیات و عوارض ارزش افزوده مبلغ مبنای محاسبات از بهای سطر منهای تخفیف حاصل می‌شود.
      • در فهرست رخدادهای هزینه، در عملیات مربوط به مطابقت رخدادهای هزینه با اموال و نیز در محاسبات مربوط به بها از دید سیستم اموال، تخفیف مستقیم را نیز لحاظ خواهیم کرد.
      • در سایر عملیات هم تاثیر خواهد داشت: ویرایش برگه‌ی هزینه (کپی سطر و کپی برگه و...) / محاسبه‌ی مالیات و عوارض با صدور فرمان صریح / ذخیره و بازیابی برگه در فایل وارده EAR / تشکیل سند (که در مبالغ آن، بهای منهای تخفیف لحاظ خواهد شد)...

    این تغییرات، نیازمند دقت و همراهی بیشتر تیم پشتیبانی در بروز‌رسانی مشتریان نسخ قبلی این ابزار می‌باشد. 

    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • فهرست برگه‌های هزینه
      • فهرست رخدادهای هزینه

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار حقوق و دستمزد و رخدادهای پرسنلی نوسا نسخه 10.02:

     

    • ارتباط کاربران با انواع رخدادهای دستمزد مطابق الگوی ارتباط کاربران با بخش‌ها تغییر داده شد. از این پس دو فهرست ارتباط خواهیم داشت؛ یکی همان که از قبل داشتیم و دیگر ارتباطی که فقط برای گزارش‌گیری بکار می‌رود. یادآوری می‌کنیم که ارتباط کاربران با انواع رخدادهای دستمزد فقط در انواع رخدادی که در آنها دریچه‌ی "کاربران در استفاده از رخدادها محدود باشند" علامت‌گذاری شده باشد موثر هستند. برای استفاده از ارتباطات جدید، کاربر باید به صورت "گزارش‌گیری" به سیستم دستمزد Login کرده باشد.
    • جداول و نمودار‌های محوری در گزارش‌های زیر پیاده سازی شد:
      • گزارش اصلی دستمزد
      • گزارش مقایسه‌ای معوقه
      • گزارش کنترلی قبل از ثبت
      • فهرست رخدادهای دستمزد
      • گزارش حقوق واحد سازمانی

    ویدیوی گزارش‌های محوری دیگر، شامل گزارش‌های محوری دستمزد در ادامه در دسترس می‌باشد:

     

     

     

     

     

    برخی از امکانات پیاده‌سازی شده یا بروز شده در نرم‌افزار اموال و دارایی‌های ثابت نوسا نسخه 10.02:

     

    • در مکانیزم کنترل و اعمال حد 5 درصد از ارزش دفتری در محاسبه‌ی استهلاک نزولی تغییرات اساسی صورت گرفت. این تغییرات نیازمند دقت و همراهی بیشتر تیم پشتیبانی در بروز‌رسانی مشتریان نسخ قبلی که از این مکانیزم استفاده کردند می‌باشد. 
    • مکانیزم‌های کپی و تکرار دارایی‌ها بروز شد و پس از این اگر تاریخ شروع بهره‌برداری دارایی مبداء در محدوده‌ حفاظت شده قرار داشته باشد، تاریخ شروع بهره‌برداری جدیدی برای دارایی(ها)ی کپی یا تکرار شده از کاربر پرسیده می‌شود.
    • گزارش رخدادهای واحد سازمانی به جداول و نمودار‌های محوری مجهز شد.
    • گزارش تغییرات وضعیت دارایی‌ها به جداول و نمودار‌های محوری مجهز شد. در مقایسه با گزارش‌های سرجمع دارایی‌ها (برای اینکه امکانات گزارش سرجمع – حتی‌الامکان – در گزارش محوری از تغییرات وضعیت دارایی‌ها نیز موجود باشند) نیاز به تعداد زیادی فیلد مربوط به اطلاعات سطوح قبلی داده‌های درختی (دارایی، تفصیلی‌ها، محل استقرار...) داشتیم. در تعریف فرم‌های گزارش تغییرات وضعیت دارایی‌ها، از این پس، یک فیلد جدید به نام "اطلاعات سطوح قبل (دارایی، مرکز هزینه...)" در اختیار قرار خواهد داشت. با انتخاب این فیلد به عنوان محتوای مولفه‌ها (مثلا ستون جدول یا سطوح سرجمع محوری)، یک صفحه به نام "سطوح قبل" در محاوره‌ی تدوین یک مولفه آشکار خواهد شد:

     

     

    در دریچه‌ی "محتوی"، یکی از گزینه‌های زیر قابل انتخاب است:

    1. تفصیلی دارایی
    2. کالا
    3. دارایی
    4. تفصیلی تامین‌کننده
    5. مرکز هزینه (انتهای دوره)
    6. جمعدار (انتهای دوره)
    7. محل استقرار (انتهای دوره)
    8. واحد سازمانی (انتهای دوره)
    9. مرکز هزینه (ابتدای دوره)
    10. جمعدار (ابتدای دوره)
    11. محل استقرار (ابتدای دوره)
    12. واحد سازمانی (ابتدای دوره)

    در دریچه‌ی "فیلد" یکی از گزینه‌های زیر قابل انتخاب است:

    1. کد

    2. نام

    3. ترکیب کد و نام

    4. نام دیگر (لاتین)

    شماره‌ی سطح و دریچه‌ی "اقلام عملیاتی سطوح قبل" نیز کاملا آشنا هستند و عملکرد آنها کاملا مشابه موارد قبل است. همانطور که گفتیم کاربرد اصلی این فیلد و امکانات مفصل آن در گزارش‌های محوری است – با این همه در فرم‌های گزارش‌های عادی نیز حسب نیاز می‌توان از آنها استفاده کرد.

     

     

     

     

     

    برخی تغییرات و اشکالات رفع شده در نسخه 10.02 نرم‌افزار مالی یکپارچه نوسا:

     

    • عمومی: در کلاینت 64 بیتی نسخه 9.02، اعداد منفی در ارسال اطلاعات به Excel روند می‌شدند، این رفتار اصلاح گردید.
    • عمومی: مرتب سازی سندهای دریافت و پرداخت بزرگ (مرتب‌سازی در سرور) برحسب شماره مدرک منجر به خطا می‌شد. همین اشکال به صورت مشابه در فیلدهای بیشماری از سندهای سایر نرم‌افزارها هم وجود داشت که پس از این رفع گردید. 
    • حسابداری: در تراز آزمایشی جامع اگر موارد فاقد مانده خواسته نشوند، در شرایطی خاص، جمع نادرست محاسبه می‌شد، این مشکل اصلاح گردید.
    • انبار: در فراخوانی رخدادهای درخواست در رسید موقت، شرح رخدادهای درخواست فراخوانی نمی‌شدند، چون در این کاربرد پس از انتخاب رخدادهای درخواست محاوره‌ای نداشتیم فرصتی برای تعیین شرح و جایگزینی با شرح درخواست وجود نداشت. با احضار یک محاوره‌ی مختصر، صرفا برای تعیین شرح این مشکل برطرف شد.
    • فروش: در ویرایش جدید گزارش‌های فصلی "TTMS" فیلد مالیات مکسوره، "h" ندارد. در سرجمع با مشکل مواجه می‌شدیم، این مشکل رفع شد.
    • مدیریت هزینه: در فراخوانی پیش‌فاکتور از فایل وارده (EAR) فیلد ملاحظات دیگر (لاتین) خوانده نمی‌شد، این رفتار اصلاح شد.
    • مدیریت هزینه: در برگه‌های هزینه، در صورت تعیین یکباره‌ی حساب یا طرف حساب‌ها برای سطرهای برگه، اطلاعات فروشنده و طرف بستانکار سطر اول در شرح همه‌ی سطرها منعکس می‌شد. به این ترتیب اگر مثلا سطرها فروشنده و طرف بستانکار متفاوتی داشتند و در شرح قانون از اطلاعات آنها استفاده شده باشد، هر وضعیتی که در سطر اول داشتیم (فروشنده اختصاصی یا استفاده از فروشنده برگه) در شرح طرف حساب‌های سطرهای بعدی هم لحاظ می‌شد، این رفتار اصلاح گردید.
    • حقوق و دستمزد: در فراخوانی فیلدهای مدت دستمزد از DBF یا Text، مدت‌های منفی پشتیبانی نمی‌شدند. پس از این اعداد منفی قابل استفاده می‌باشند.
    • اموال: در فراخوانی الگوهای عملیات مالی دارایی‌ها از فایل صادره XML همه‌ی شماره تفصیلی‌ها به 1 تبدیل می‌شدند، این رفتار اصلاح شد.
    • اموال: در فراخوانی اطلاعات اموال DOS در درج اطلاعات رسید برای یادداشت دارایی، عنوان "تاریخ رسید" اشتباه بود، این مشکل برطرف شد.
    • اموال: در ویرایش رخدادهای یک دارایی اگر کاربری اختیار درج رخداد جدید را داشته باشد ولی اختیار اصلاح را نداشته باشد نمی‌توانست رخداد جدید درج کند، این کنترل اصلاح شد.

     

     

     

    -- پایان

    گروه توسعه سیستم‌های مالی نوسا

    شما مجاز به پاسخ به اين پست نمي باشيد.