انجمن‌ها

سلام

1. فی فروش (بهای واحد) اصولا در سیستم ما یک موجود اختیاری است - ممکن است بهای سطر اصلی فروش به صورت "بهای کل" تنظیم شده باشد که در این صورت بهای واحد اصولا وجود نخواهد داشت.

2. ماهیت رخدادهایی که اشاره فرمودید بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. طرف حساب‌های برگه‌های فروش متناظر با تعدادی از رخدادهای فروش یا اجزایی از این رخدادها می‌باشند. یکی نمودن "قانون" شرح در این موارد قابل تصور نیست.

3. توجه بفرمایید که اطلاعات کالاهای فروخته شده اصولا در حساب مشتری ثبت نمی‌شوند. اینها سطرهای حساب فروش (درآمد) هستند. درست است که معمولا عین این مبالغ را به حساب مشتری (البته طرف بدهکار برگه فروش) منظور می‌کنیم - اما در حالت کلی، آنچه مشتری (یا طرف بدهکار) بابت آن بدهکار است جمع مبالغ سطرهای اصلی اعم از بهای کالاها و مالیات و عوارض به اضافه یا منهای بهای کسور و اضافات به اضافه یا منهای سایر عملیاتی است که به عنوان سطرهای آزاد در برگه فروش درج شده باشند. بنا براین برای دریافت صورت حساب مشتری باید از حسابداری استفاده نمایید که در آن مبالغ بدهکار مربوط به برگه‌های فروش (عموما طرف حساب دریافتنی) درج شده است و بستانکاری‌های ناشی از پرداخت‌های نقدی یا اعتباری هم در آن منظور است.
گزارشی که حاوی کالا و مقدار و بهای فروش است ارتباطی با صورت حساب مشتری ندارد و عملا گزارش فروش انجام شده به وی می‌باشد.

البته می‌دانم که در اکثر کاربردهای عادی این دو به یک جواب می‌رسند اما قبول بفرمایید که عمومیت ندارد.

اخذ گزارش‌های فروش (یا انبار) از مسیر حسابداری بر خلاف سیاست‌های شرکت در فروش جداگانه امتیاز کاربری برای نرم‌افزارهای مختلف موجود در سیستم یکپارچه می‌باشد.

ارادت

سلام و عرض ارادت

همانطور که در پست قبلی عرض کردم، گزارشی که اطلاعات کالاهای فروش رفته به مشتری در آن درج شده باشد، همان عملیات فروش یک مشتری (یا طرف بدهکار) است. واضح است که این به معنی صورت حساب مشتری نمی‌باشد. صورت حساب را باید از حسابداری (مثلا از تفصیلی مشتری) بدست آورید. مبالغ بدهکار مشتری در آنجا به تفکیک فاکتور فروش ذکر خواهند شد.

در مورد پرسش بعدی مجددا باید همان توضیحات را تکرار کنم: فاکتور فروش تاریخ سررسید ندارد. آنچه می‌تواند دارای تاریخ سررسید باشد مبلغی است که به حساب طرف بدهکار فاکتور برده می‌شود - یعنی طرف حساب فاکتور. پس از درج تاریخ سررسید برای آن بدهی، اخذ انواع گزارش‌های مبتنی بر تاریخ سررسید از سیستم قابل دریافت خواهد بود. در واقع فاکتور تسویه نمی‌شود بلکه بدهی ایجاد شده از آن فاکتور برای "طرف بدهکار" مورد تسویه واقع می‌شود. گزارش سررسید یک تفصیلی یا ترکیب یک حساب و تفصیلی در این زمینه کاملا قابل استفاده خواهد بود.

ارادت

در خصوص بند 2 مربوط به صورتحساب مشتری و راه حل پیشنهادی شما مشکل اینه که در سیستم حسابداری امکان فراخوانی فیلدهای سیستم فروش نیست. مثلا این امکان وجود ندارد که در گزارش صورتحساب مشتری ببینیم که بدهی مشتری بابت چه فاکتوری بوده (امکان فراخوانی فیلد شماره فاکتور فروش در سیستم حسابداری نیست)

سلام

یعنی در شرح عملیات ذکر نمی‌کنید؟

با سلام و احترام

همانطور که آقاي مومني اشاره نمودند براي رسيدن به گزارش موردنظرتان شماره فاکتور را بايد در شرح عمليات طرف حساب دريافتني وارد نماييد. لازم به ذکر است درصورتي که شماره فاکتور را در الگوي شرح در قسمت "قوانين طرف حساب برگه‌هاي فروش"، وارد نماييد، به محض قطعي شدن فاکتور، شماره فاکتور در شرح عمليات هم درج مي‌گردد.

با تشکر 

جدا از شرح عملیات، شماره عطف، ارجاع، یا پیگیری نیز کارگشا می باشد، این آیتم می تواند در خیلی موارد فصل مشترک بین زیر سیستم ها شود.

پیش از استفاده از سیستم فروش، برای ثبت شماره فاکتور از فیلد شماره عطف استفاده میکردیم که در گزارشگیریها به راحتی از طریق افزودن یک شرط قابل فراخوانی بود. ولی در سیستم فروش شماره فاکتور توسط خود سیستم در فیلد شماره ثبت میشود که در گزارشهایی مثل ریز و دفتر و ... قابل فراخوانی نیستند. منظورتون اینه که خودمون یکبار شماره فاکتور رو در شماره عطف دستی اضافه کنیم؟

سلام

تا زمانی که سیستم فروش را نداشتید، به عددی نیاز داشتید که معلوم کند رخداد مالی مربوط به چه فاکتوری است. اما با وجود فروش یکپارچه، کافی است سند متناظر با هر رخداد مالی را احضار نمایید. آن سند، سند فروش خواهد بود و همانطور که می‌دانید هر سند فروش در سیستم ما "حتما" همزمان یک برگه فروش هم هست. در واقع سند فروش و برگه فروش (فاکتور یا صورت حساب برگشت) هر دو بازنمایی کننده یک مجموعه داده می‌باشند و از هر یک از آنها می‌توان دیگری را احضار نمود.

ارادت

همونطور که فرمودید: " صورت حساب را باید از حسابداری (مثلا از تفصیلی مشتری) بدست آورید."
قبلا که از شماره عطف به عنوان شماره فاکتور در هنگام ثبت فاکتور در سیستم حسابداری استفاده می کردیم:
در هنگام ثبت فاکتور در سیستم حسابداری شماره عطف در سطر بدهکار سند استفاده میشد و در هنگام پرداخت مشتری، شماره عطف در سند دریافت و پرداخت در سطر بستانکار ثبت میشد. وقتی صورتحساب مشتری رو از طریق تفصیلی مشتری میدیدم، جزییات بدهکاری/ بستانکاری قابل مشاهده بود: فرم نمایشی درست کرده بودیم که ستون شماره عطف رو مثلا در ریز/ دفتر تفصیلی مشتری اضافه کنه. (صرف نظر از شرح سند- عملیات)
الان که سیستم فروش شماره فاکتور رو در فیلد شماره میزنه، ما اون گزارش رو نداریم: فیلد شماره سیستم فروش در تفصیلی مشتری در حسابداری قابل فراخوانی نیست و نمی تونیم ستونی براش اضافه کنیم.(همونطور که برای شماره عطف میکردیم)
کاری که ما می کنیم این هست که شماره فاکتور رو یکبار هم در شماره عطف وارد کنیم که این کار هم زمانگیره: باید اول فاکتور را صادر کنیم تا سیستم بهش شماره بده و بعد دوباره فاکتور را در حالت ویرایش باز کنیم تا مقدار شماره رو به صورت دستی در شماره عطف وارد کنیم.
امیدوارم مشکلمون رو متوجه شده باشید.

سلام

آنطور که من متوجه شدم (و صحیح می‌فرمایید که مشکل را درست متوجه نشده بودم)، دو مشکل وجود دارد: یکی اینکه پرداخت مشتری را هم می‌خواهید به فاکتور وابسته نمایید که در حالت کلی بدون اشکال است و البته به شرطی میسر است که اولا پرداخت‌ها به تفکیک فاکتور انجام شود و ثانیا از "سری" فاکتورها استفاده نکرده باشید. در این زمینه سیستم البته کمکی نمی‌تواند ارائه دهد.
مشکل دوم مربوط به این است که کماکان در گزارش‌های مالی برای تشخیص اینکه پرداخت مربوط به چه فاکتوری است از شماره عطف یا ارجاع استفاده می‌نمایید. در این زمینه، قاعدتا اگر امکان این را داشتیم که شماره فاکتور را در سطرهای مالی (در زمان عملیاتی شدن) در عطف یا ارجاع درج می‌کردیم این مشکل شما بر طرف می‌شد. اما اشکال این است که به فاکتوری که عملیاتی می‌شود لزوما هنوز شماره نسبت داده نشده است (قطعی نشده است). از طرف دیگر احتمالاتی هم داریم که ممکن است منجر به تغییر شماره فاکتورهای قبلی شود (مثل صدور اطلاعات در فایل صادره و فراخوانی آنها در یک پایگاه دیگر). در این حالت تشخیص اینکه لازم است تا حتما عطف یا ارجاع‌های مربوط را نیز تغییر دهیم غیرممکن است.

با این همه اطلاع از نظرات شما و سایر همکاران و دوستان برای برخورد با این وضعیت حتما برای ما بسیار مطلوب است و از "راه حل"های پیشنهادی استقبال می‌کنیم.

اما به عنوان یک بحث جانبی (شاید کمک کند)، مطابق تجارب حقیر، در این نوع موارد برای به سامان کردن داده‌ها "حتما" نیاز به داخل کردن پارامتر انسانی داریم. اینکه پرداخت‌های مشتری مربوط به چه مواردی بوده است را صرفا کاربر می‌تواند تشخیص دهد. مثلا کافی است از بین بدهکارهایی که قبلا برای یک مشتری ثبت شده است، پس از تشخیص موارد پاس شده، جایی داشته باشد که آن موارد را تصفیه نماید. این هم دقیقا کاربردی است که برای آن بحث تصفیه رخدادهای مالی (بدون داخل کردن صورت مغایرت) را از قبل در سیستم دیده‌ایم. توصیه بنده این است که به جای درج شماره فاکتور متناظر با هر پرداخت در عطف، بدهی‌هایی که با آن پرداخت پاس می‌شوند را تصفیه نمایید. به این منظور می‌توانید یکی از انواع تصفیه را به این منظور اختصاص دهید (مثلا نام کنترل 8 را به دلخواه تغییر دهید).

ارادت

متوجه شدم
ممنون از راهنماییتون. فکر میکنم راه حل خوبی باشه.